Art. 42 D.K.O. Stemrecht.

Art. 42 D.K.O. luidde oorspronkelijk:
„In eene plaats, waar meer predikanten zijn dan één, zullen die al te zamen in de Classis mogen verschijnen en keurstemmen hebben, ten ware in zaken, die hunne personen of kerken in 't bijzonder aangaan.”
Dit artikel is echter gewijzigd op de laatst gehouden Synode te Groningen in 1925. Van de particuliere Synode van het Midden was eene instructie ter Synodale tafel gekomen, luidende aldus:
„Hoe moet Art. 42 D.K.O. worden verklaard? Is het noodig, dat dit artikel gewijzigd wordt, daar, zoo er vele predikanten op één plaats zijn, zulk eene gemeente de geheele Clasis zou kunnen beheerschen?”
Het praeadvies luidde in meerderheid dat dit artikel moest gewijzigd worden. De grond, waarop dit praeadvies steunde, was echter bij den één een andere dan bij den ander. Volgens den één was de grond, dat gemeenten met meer dan één predikant een voorsprong hadden omdat zij meer dan twee stemmen uitbrachten. Eene gemeente met drie predikanten zou dan vier keurstemmen uitbrengen. Volgens de woorden der instructie zag men reeds het gevaar, dat zulk eene gemeente de geheele Classis zou kunnen beheerschen. Nu was dat gevaar onzes inziens nog ver weg, want vooreerst zullen wij nog wel geen gemeenten hebben met tien of meer predikanten, en bij twee of drie predikanten in één gemeente, is het gevaar van beheersching eener geheele Classis tamelijk denkbeeldig.
Een ander grond voor het praeadvies tot wijziging lag hierin, dat volgens bovenstaande redactie meer predikantenstemmen dan ouderlingenstemmen worden uitgebracht en dat is in strijd met den regel in Art. 41 gesteld, dat iedere Kerk één Dienaar en één Ouderling met keurstem, afvaardigt.
Is eene gemeente vacant, dan mogen twee ouderlingen worden afgezonden, maar nooit mogen méér predikanten dan ouderlingen keurstem hebben, opdat er niet eene zekere dominocratie (domineesheerschappij) ontsta.
Een derde grond tot wijziging was de afschaffing van het reglement van 1869 en het daarvoor in de plaats inzenden bij de Regeering van de Dordtsche K.O. Nu die K.O. in sommige verouderde bepalingen toch gewijzigd moest worden, besloot de Synode om tevens de redactie van Art. 42 te wijzigen, zoodat het nieuwe art. 42 thans luidt:
„Waar in eene gemeente meer predikanten zijn, dan één, zullen zij, die niet volgens het voorgaande artikel afgevaardigd zijn, in de classis mogen verschijnen en adviseerende stem
hebben.”
Volgens dit nieuwe artikel zendt dus iedere gemeente, al heeft ze ook meer dan één predikant, slechts één Dienaar met keurstem naar de classis, gelijk ook Art. 41 bepaald heeft. De andere leeraars van die gemeente mogen wel ter classis verschijnen, maar hebben dan slechts eene prae-adviseerende stem.
Dit gewijzigde artikel stemt nu overeen met het gewijzigde artikel 42 in de Kerkorde, zooals die door „de Geref. Kerken” in 1905 is aangenomen. Wellicht zijn er onder onze lezers, die vragen: Maar is deze wijziging niet eene invoering van een nieuwigheid? Waarom niet bij het oude gebleven? Ons antwoord daarop is, dat het nieuwe artikel juist zeer oud is. Want vóór de opstelling der Dordtsche Kerkorde in 1619 gold, wat op de Synode van Dordrecht in 1578 was besloten in Art. 27: „Uit een iegelijke gemeente zal een Dienaar des Woords met een Ouderling op de Classical vergadering verschijnen. En hoewel alle Dienaren der Classis, alsook alle Ouderlingen ter plaatse, daar de verzameling (classis) gehouden wordt, in de Classis mogen komen, zoo zullen nochtans niet meer dan twee van den Kerkeraad (daartoe verkoren), uit eene iegelijke gemeente keurstemmen hebben.”
Ter Synode van Middelburg 1581 kwam nog de vraag: „Of andere Dienaren en Ouderlingen, behalve die van de kerken afgezonden zijn, in de Classe mogen verschijnen?” Hierop werd geantwoord: „Ja, en wanneer zij gevraagd worden, zullen mogen advies geven, doch geen stemmen hebben.” De nieuwe redactie van thans, komt dus overeen met de Synode van 1578 en 1581.

RECTIFICATIE.

In 't vorig No. van „de Wekker” slopen een paar zinstorende drukfouten in mijn stuk: „Oud en Neo.”

Er staat: Maakt dit menschen bekeering het H. A, tot een sacrament, het moet zijn: Maakt des menschen bekeering enz.

Aan 't slot staat: dat J. B. zijn vraag aan „de Wachter” of aan mij; dit moet zijn: dat zijne vraag in „de Wachter” aan mij enz.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen