Kerkelijkheid en Kerkisme

Naar aanleiding van wat ik schreef in nummer 32, in antwoord op een tweetal ingezonden stukken, rakende het schrijven van Br. B. over „Den leugen vasthouden enz.”, ontving ik weder een tweetal brieven met verzoek ze te plaatsen.

De Brs. zullen het ons ten goede moeten houden, dat wij aan hun verzoek niet voldoen. „De Wekker” is geen publieke markt, waarop van alles kan uitgestald worden.

Verbeeldt U, volgende week wordt er iets geplaatst tegen eene uitlating van iemand uit een andere kerk dan de Hervormde. Dat bevalt niet aan dezen of genen, die daarin zijne kerk bedreigd ziet. Hij noemt de pen op en schrijft een ingezonden stuk. Waar moet dat heen? Deze week een Hervormde, volgende een Gereformeerde, daaropvolgende een Luthersche, dan een van de Gereformeerde Gemeenten, een van de Oud-Gereformeerden, een van de Broeders (Darbisten), een van .… speur zelf maar verder, wij raken den tel kwijt.

„De Wekker” is, gelijk aan het hoofd van het blad met duidelijke letter te lezen staat, orgaan van de Christelijke Gereformeerde Kerk. Geen orgaan dus, dat plaats biedt aan een iegelijk, van welke kerkelijke kleur hij ook zij

Ik geloof niet, dat ik in mijn schrijven kerkistisch geweest ben. Indien de beide inzenders mijn stuk nog eens, maar dan kalm en bezadigd, indenkende ons standpunt, lezen, zullen zij dit moeten toestemmen. Wij zeggen niet, wat de volbloed kerkist zegt, dat alleen in onze kerk de zaligheid gevonden wordt, zoodat elke geestelijke zegen buiten haar zou moeten ontkend worden. De Christelijke Gereformeerde Kerk staat echter niet naast de andere kerkformaties, zij staat er tegenover. Wie, ais overtuigd lid eener andere formatie, dat niet ziet, geeft bewijs, dat het hem aan de waardeering van zijn eigen formatie ontbreekt. Ook zijne formatie staat tegenover de Christelijke Gereformeerde Kerk. Het is hem toch niet hetzelfde, of hij tot zijne kerk of tot de onze behoort? Is hij nu kerkistisch, omdat hij de Christelijke Gereformeerde Kerk als kerkformatie veroordeelt? Het zal niet in mij opkomen, een onzer kerkelijke tegenstanders daarvan te beschuldigen, tenzij hij het Koninkrijk Gods mocht binden tusschen de muren zijner kerk. Ter wille van dat Koninkrijk is het mijn hartewensch, dat Gods Geest in alle formaties moge werken tot de komst er van.

Anti-kerkistisch zijn wij en hopen wij te blijven; dan kunnen wij ook goed kerkelijk zijn. Wie in contra-kerkisme vervalt en dus de formatie niet acht, is daarmede op weg om het begrip Kerk te laten vervluchtigen. Zulke menschen zijn, tot welke formatie zij ook behooren, zeker niet kerkistisch, maar ook niet kerkelijk! Hoe goed zij het ook meenen, maar zij zijn zwakke plaatsen in het eigen kerkelijke leven. Zij leven niet mede, dragen de lasten niet, hebben ook geen gebed voor hunne kerk; zwerven nu hier, dan daar; kunnen hun plaats gemakkelijk ledig laten staan, om elders heen te gaan, waar het hun lust. Ik weet soms niet, voor wien ik meer achting moet hebben, voor den man, die uit overtuiging overhelt tot kerkisme, of voor hem, die het overal vinden kan. „Wie zijn kerk niet eert”, hoorde ik eens iemand rijmen, „is zijn kerk niet weerd!” Dat is een waar woord.

Wij hopen dus kerkelijk te blijven, vreemd van kerkisme!

Maar men gunne ons de vrijheid en late ons ook het recht, dat te zijn!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen