Vragenbus

J. S., te B., vraagt: „Is het een christen geoorloofd naar de radio te luisteren, aangezien er zoovelen zijn, die zeggen, dat de radio uit den booze is?”

Alweer de gewone manier om dingen, welke men niet verklaren kan, zonder meer, als werken des duivels te brandmerken. Dat eenvoudige menschen, die van natuurwetenschap en techniek geen kennis hebben, zich wonderlijk te moede gevoelen op verren afstand sprekers en zangers te beluisteren als ware het in eigen kamer, is goed verklaarbaar. Dat men in den beginne wat gereserveerd staat tegenover dat geheimzinnige behoeft evenwel nog geen oorzaak te zijn, dat men Satan voor deze uitvinding aansprakelijk stelt. Zooals de golven uw schip dragen, zijn er ook stroomingen in den ether, welke zich rondom de aarde vormt; in dezen ether nu worden alle geluiden opgevangen, bewaard en voortgeplant. Er gaat in Gods matelooze schepping niets teloor, geen geluid, hoe zwak, geen stofke, hoe klein ook. Deze scheppingswonderen waren er van den beginne, maar de mensch, hij mocht het soms vermoeden, wist het niet, kende de middelen niet om zich met die luchtstroomingen in verbinding te stellen. Dat is het resultaat geweest der wetenschappelijke onderzoekingen en toepassing van de techniek; zoodat men nu het middel heeft, „radio” geheeten, om de geluiden op te vangen en onder het bereik van den mensch te brengen. Deze wetenschap staat op heden nog maar in haar begin-stadium; dagelijks worden nieuwe ontdekkingen gedaan, en onbegrensde mogelijkheden worden in uitzicht gesteld. Deze nieuwe uitvinding heeft den geloovige een nieuwe bladzijde in het boek der Voorzienigheid Gods geopend. Wel verre dus van de radio uit den booze te noemen, laat ze ons zien de oneindige grootheid van den Schepper en de voortreffelijkheid van den mensch, die door God begiftigd wordt met wijsheid om de wonderlijke wegen van Gods heerlijkheid in de natuur te ontdekken.

Een andere vraag is, heeft de uitvinding van de radio de geestelijke gevaren niet vermeerderd? Het gaat hiermede gelijk met alle kostelijke gaven door God den mensch gegeven. Door de zonde maakt de mensch er een schandelijk misbruik van; hij maakt alles aan zijn vleeschelijke begeerlijkbeden dienstbaar. Inplaats van God de eere te geven, kroont de mensch zichzelf. Wie het radio-programma wekelijks inziet, weet wel, hoezeer het wereldleven en de zinnelust in de radio een geweldig middel tot verbreiding en genieting heeft ontvangen. De radio heeft alle grenzen opgeheven; wat in een ander land geschied, hoe ver het ook verwijderd is, in hetzelfde oogenblik weet heel de wereld het. Beursen persberichten, uitslagen van wedstrijden, in één woord alles wordt in een ondeelbaar oogenblik aan geheel de wereld meegedeeld. Neen, de gevaren der radio zijn niet te onderschatten.

Maar tegenover dit contra staat toch ook weer het pro. Er kan veel tegen in worden gebracht, maar ook veel dat het nut der radio aanwijst. Het gaat er mede als met de uitvinding van de boekdrukkunst, door Da Costa „een stap ten hemel en een stap ter helle” genoemd. Het misbruik heft het recht gebruik toch niet op. Velen zijn tegen het gebruik van de radio. Goed! Maar zijn ze even zorgvuldig om de lectuur hunner kinderen te controleeren? Het nut van de radio is velerlei. Hoeveel menschenlevens zijn door de radio al gered. Denkt maar eens aan de scheepsrampen, waarvan de onheilen werden voorkomen of beperkt door de waarschuwingsdienst van de radio. Het voorkomen van misdrijf en het opsporen van misdadigers. Maar wat niet het minst is: de beteekenis der radio voor de komst van het Koninkrijk Gods, We denken hierbij aan de verbreiding van het evangelie in alle landen en in levenskringen, die hoegenaamd van het Woord Gods niets weten. Hoevele zieken, die in geen jaren de kerk konden bezoeken, zijn gebaat met een radio preek; kostelijk middel ter evangeliesatie in ziekenhuizen en gevangenissen. Bovendien worden door de radio voordrachten verspreid, welke voor een christen van bijzondere beteekenis zijn, en die over de vragen van onzen tijd het licht van Gods Woord doen uitstralen.

Naar mijn bescheiden meening heeft de kerk ten opzichte van de radio ook hare houding te bepalen. Allerlei richtingen op maatschappelijk en kerkelijk gebied maken van de radio gebruik om hare beginselen te verspreiden. Van de zijde der Chr. Geref. Kerk werd nog geen prediking rondgezonden, hoewel er vele zieken en oude van dagen zijn, die er naar snakken. Men heeft beweerd, dat de radio het kerkverzuim in de hand zou werken. Best mogelijk! Maar die zich door de radio uit de kerk laten houden, zijn do beste kerkgangers niet; die lieten zich ook, als er geen radio was, door andere dingen weerhouden. Deze misstanden zullen wel blijven. Dat behoeft evenwel geen beletsel te zijn om ook de radio ten dienste der kerk te stellen. De wereld wil gaarne de kerk in den hoek zetten, maar ze moet er zelf niet in gaan staan. Meer dan ooit heeft zij te letten op de teekenen der tijden, die haar moeten aansporen toch bovenal het evangelie te verspreiden.

In verband met dit onderwerp breng ik meteen een voorstel ter sprake om de referaten, welke op de Theologische Schooldagen gehouden worden, per radio rond te zenden. Het voorstel verdient in elk geval ernstige overweging.

Tevens deel ik, op verzoek, mede, dat ik D.V. Woensdagavond 30 Mei voor de radio zal spreken over „De ketellapper van Elstow”.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen