Onze Kerkregeering

Art. 55 D.K.O.

Nieuw redactie.

III.

Thans luidt de redactie van Art. 55 aldus:

„De Dienaren des Woords met de Ouderlingen zullen tot weriug van de valsche leer en dwalingen, met de hun ten dienste staande middelen waken tegen het gebruik van kettersche geschriften en de goede orde bedreigende of verstorende en zedenbedervende lectuur.”

De hoofdgedachte van Art. 55 K, O. is hier behouden, n.l. de waakzaamheid tegen valsche leeringen, doch er is eene andere wijze van uitvoering.

Het wettische heeft hier plaats gemaakt woor het vermanende, Niet het uitgeven van een godsdienstig boek wordt meer belemmerd, maar de wacht wordt betrokken bij de lectuur van de leden der gemeente. Niet de classis onderzoekt het boek of het wel rechtzinnig is, maar de kerkeraad zal toezien, dat geen verderflijke geschriften worden gelezen. De wachters der stad moeten waken, dat binnen Sions muren geen schadelijke lectuur wordt gebruikt.

Dit waken tegen schadelijke lectuur wordt zoowel den Dienaren des Woords als den Ouderlingen opgedragen, en zij moeten waken met de hun ten dienste staande midelen. De Dienaren hebben daartoe allereerst als middel de bediening van Gods Woord. Dat Woord is een lamp voor den voet en geeft licht op alle terreinen des levens. Daarom moet de Dienaar met dat Woord aantoonen, hoe God in Zijn Woord waarschuwt tegen alle verderfelijke lectuur. Kwade samensprekingen bederven goede zeden en zulke samensprekingen kunnen behalve met den mond ook met de pen gegeven worden. Het Woord is een groote macht en vooral het geschreven woord, dat door den druk allerwegen verbreid wordt. Ook op den kansel moet gewaarschuwd tegen verkeerde boeken, zoogenaamde neutrale bladen, die in den grond zeer vijandig zijn tegen de Waarheid, die naar de godzaligheid is, en ook tegen zulke bladen of blaadjes, die onder godsdienstigen tint allerlei dwaalleer verbreiden, zooals thans door adventisten, mormonen, en welke „isten” meer huis aan huis vespreid worden.

Hierbij worden ook genoemd in Art. 55 „de goede orde bedreigende of verstorende lectuur.” Hier wordt vooral gezien op revolutionaire geschriften en bladen, die een vergif zijn voor ons volk. Zij werken de ontevredenheid in de hand en wekken op tot verzet en haat tegen de door God gestelde machten. Het schriftwoord: „Alle ziel zij den machten over haar gesteld onderworpen, want er is geen macht dan van God,” is den revolutionairen een doorn in het oog en onder het mom van verbeteringen van verkeerde toestanden, welke ook niet ontkend kunnen worden, druppelen zij een langzaamwerkend vergif in de zielen, waardoor velen, die een christelijke opvoeding hebben ontvangen van het pad der waarheid worden afgevoerd en eindelijk de Kerk den rug toekeeren.

En eindelijk zeden-bedervende lectuur! Hoeveel wordt die ook in christelijke gezinnen heimelijk ingedragen. Wie denkt hier niet aan die zoogenaamde detective romans, die reeds zoovele jongemenschen tot zonde vervoerd hebben. Daarbij neomalthusiaansche lectuur en die bedekte advertentiën in liberale bladen, die adressen geven van personen, die zich voor zulke goddelooze praktijken aanbieden. Door prediking en onderwijzing, wederlegging en vermaning moeten de Dienaren hiertegen getuigen.

Ook den ouderlingen wordt de wachttaak opgelegd. Zij hebben die taak te volbrengen bij het huisbezoek. Door persoonlijk onderzoek kan hier veel behouden worden, wat gevaar loopt te verderven. Al willen wij geen bepaalde jeugdouderlingen, daar de ouderlingen voor heel de gemeente eene roeping hebben, toch zouden wij er wel op willen aandringen, dat onze ouderlingen meer werk maakten van de jeugd en vooral bij het huisbezoek den jongen menschen, onzen knapen en meisjes, onzen jongelingen en jongedochters afvroegen, wat zij wel lezen, zoowel op leerstellig, letterkundig als op politiek gebied.

En als dan de middelen van vermaan niet helpen, dan blijft als laatste middel nog over de kerkelijke tucht. Deze moet ook toegepast op leden en leeraars, die kettersche boeken schrijven of tegen de zeden strijdende lectuur geven. Al is er dan geen boekencensuur meer, er blijft toch tucht over leer en leven en met deze treedt de kerk op als een leeraar of lid der kerk rechtmatig wordt aangeklaagd over hetgeen hij predikt, leert of schrijft. Ook door het verspreiden van schriftelijke vermaningen kunnen kerkeraden optreden tegen dwaling in leer en leven. Zoo heeft kort geleden de kerkeraad der Geref. Kerk van 's Gravenhage West besloten aan elk bruidspaar de volgende schriftelijke vermaning ter hand te stellen, bij het zich aanmelden bij den kerkeraad over kerkelijke huwelijksinzegening.

Dat vermaan van den kerkeraad aan bruidegom en bruid wijst er het bruidspaar op zich te wachten voor wereldsche vermakelijkheden.

En vervolgt dan:

„Allereerst denken wij aan het gevaar, dat men recepties, feesten enz. al te zeer naar de wijze der wereld inricht, zoodat niet genoegzaam uitkomt, dat wij ons ook in ons feestbetoon als christenen hebben te openbaren. Vandaar dat wij, om een voorbeeld te noemen, nimmer op den dag des Heeren een feest of receptie houden, en, zoo eenigszins mogelijk, ook niet op den Zaterdagavond met het oog op de voorbereiding voor rechte sabbatsviering; evenmin de feestelijkheden in kostbaarheid boven onzen stand of vermogen verheffen.”

Zoo kan dus een kerkeraad op velerlei wijze Art. 55 der K.O. naleven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen