Inwendige Zending

Olympiade II.

Het zou kunnen, dat een lezer van mijn i vorig artikeltje de opmerking maakte: „ja, die uitwassen in het sportieve leven, het rauwe en onfaire spel, dat soms voorkomt, neemt niemand in bescherming; maar daarom kan toch de huidige sportprestatie nog niet veroordeeld ?” We moeten echter niet vergeten, dat wij in de Olympische spelen een terugkeer hebben tot en een herleving van de heidensche spelen der oudheid. Het oude Grieksche heidendom herleeft, zij 't al in een moderne kleedij. De beschaving van het Grieksch-Romeinsche heidendom heeft zijn intrede gedaan in Neerlands hoofdstad. Eens overwon het christendom het heidendom, thans zien we op alle terrein, en niet het minst op het gebied der lichamelijke ontwikkeling, de overheersching van het oude heidendom. Het christendom, doodbloedend uit duizend wonden, zoekt nieuwe levenskracht bij de cultuur van het heidendom. Natuurlijk is het er het christendom ook naar! De mensch van heden gaat Christus voorbij, ook al draagt hij misschien nog den christennaam, en knielt voor den modernen Zeus der Olympiade. Zoo wil men toch eigenlijk aan religie doen. Maar 't is de godsdienst van het lichaam. Iets wat tenslotte moet uit-loopen op een z.g. uitleven van den mensch naar den kant van de stof, ten koste van de ziel. Dat wordt uitspatting, oneerbaar heid, zedeloosheid, waarbij de moderne Westerling den antieken Oosterling zeker zal overtroeven.

Maar…. ik ga u niet in den breede wijzen op dezen terugkeer tot de Grieksch-Romeinsche wereld; ik lasin „ De Standaard”, dat Ds. Berkhof daarover een geschriftje uitgeeft. Ik denk, dat dit werkje, ook zijn nut kan hebben voor die menschen onder ons, die een Olympiade nu nog zoo'n erg vreeselijk ding niet vinden. Toch geloof ik, dat wij er niet mee af zijn, met de Olympische spelen te veroordeelen. Tegenover dit kwaad van don modernen mensch zullen wij iets anders moeten stellen. Indien wij christenen zijn, hebben wij eeu roeping te vervullen. Op onze schouders rust immer de plicht in 's lands raadzalen tegen dit kwaad te getuigen. Onze regeering duidelijk onder 't oog te brengen, dat zij zeer goddelooslijk handelt, zelfs met het toelaten van deze spelen. Doch, ook daarmee zijn we er nog niet. Is het niet eveneens der christenen roeping tegenover het z.g. evangelie van de Olympiade, het echte evangelie des Kruises te stellen? Welk een gelegenheid voor de evangelisatie in onze hoofdstad ! Trouwens de verschillende kerken en kringen zitten ook niet stil. Tentsamen komsten, openluchtprediking en lectuur-verspreiding, ziedaar de pogingen, die in het werk gesteld worden om reddend en bewarend op de menigte in te werken. Ook onze kerk te Amsterdam doet's Woens dags en Zaterdagsmiddags sprekers op treden bij het Vondelpark, die hun waar schuwende stem tegen het kwaad verheffen en met de uitlokkenden inhoud van het evangelie der zaligheid komen. Dikwerf zijn dit sprekers van buiten, terwijl onze stadspredikanten altijd invallen, wanneer er geen spreker van elders te krijgen is. Ik weet niet, of hier ook anderen optreden dan predikanten. M. i. zou het zoo kwaad niet zijn, indien de gewone leden der kerk, mits bezield met een hoogere liefde en eenigszins bekwaam tot getuigen, hieraan ook deel namen. Ik vraag mij wel eens af: zouden de eenvoudige en nuchtere menschen uit ons volk, dat werk nog niet geschikter kunnen doen, dan de dominee's? Het is voortreffelijk, dat de kerken in Amsterdam niet doen als Ruben in de dagen van Debora en Barak, maar uittrekken, ten strijde, de evangeliebazuin aan den mond. Als we bedenken, hoe arm en leeg toch die sport-anthousiaste massa is, moet het ons wel aan 't hart gaan. Ze leeft alleen voor genot en nog eens genot; ze doet niet anders dan ticbelsteenen bakken bij de Egyptische steenovens dezer wereld. Aan hare vingers kleeft klei. Die er, onder Gods zegen, te mogen afwasschen en die kleiknedenden handen te leeren zich te vouwen tot biddende handen, ziedaar de heerlijke taak, waartoe de evangelisatie door den Heere gebruikt kan worden. Ook de sportmensch en de sportliefhebber en die met de sport enthousiast meesjouwt en meeloeit, zie die allen hebben een on sterfelijke ziel, die zij onvindbaar verliezen kunnen. De krachtmensen moet straks machteloos neerliggen op zijn sterfbed, waar hem het doodszweet op het voorhoofd parelt.

Ook hij moet straks voor God verschijnen, om rekenschap af te leggen, van datgene wat hij gedaan heeft, ook met zijn lichaam Was het lichaam voor hem een tempel des Geestes, of een speelhol van satan? Als hij zelfs zijn lichaam waarlijk liefheeft, zal hij zoeken naar een onverslijtbare kracht en zal hij ook dat lichaam stellen in dienst der gerechtigheid! Doch zij, die dit ver staan, zullen in elk geval, de zaligheid der ziel stellen boven lichaamsoutwikkeling. Op die zaligheid wijze de inwendige zending !

De fiantieele bate der Olympische spelen zal wel groot zijn, ik hoorde enkele fabelachtige getallen noemen; maar indien door het evangeliseeren zondaren werden afgebracht van den weg des verderfs… zie, dat zou pas recht „winst” kunnen genoemd. Moge de Heere, trots de zondige wegen der menschheid ons land nog maar iets van die winst geven. Daarmee zijn natuurlijk de O. spelen niet goedgepraat, maar daarin zou Zijn onnaspeurlijke wijs heid verheerlijkt worden.

Amersfoort.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen