Radio (VI)

Wat wil de Chr. Radio-Vereeniging voor de toekomst?
Wat wil de Chr. Radio-Vereeniging voor de toekomst?
Gelukkig, deze opmerking van vijf jaren geleden wordt tegenwoordig niet meer gehoord. De Radiovereeniging wil niet de kerk afbreken. Integendeel, zij wil de kerk helpen bij de prediking tot hen, die in de kerk niet komen kunnen of willen. Ze wil de kerkmenschen helpen in den strijd tegen het ongeloof, tegen de wereld en de wereldgelijkvormigheid.
Ze wil de school dienen en niet de onderwijzers overbodig maken — zooals ook nu hier en daar haar nog fluisterend wordt verweten.
Ze wil nuttig werkzaam zijn voor de organisaties, die haar hulp voor christelijke doeleinden inroepen,
Maar boven alles wil zij zijn de helpster bij de prediking des Woords. Daarbij is ze niet aan de Nederlandsche grenzen gebonden. Algemeen bekend is, dat het aan de Nederlandsche industrie gelukt is, een zender te bouwen, die omroepen kan over de geheele wereld en speciaal voor ons Indië zal worden gebruikt. De N.C.R.V. spant haar krachten in om met regeering en industrie tot overeenstemming te komen over het gebruik van dien zen’der. Zonder moeite en strijd zal ook voor dezen wereldomroep wel geen billijk gedeelte voor den christelijken omroep worden beschikbaar gesteld. Maar als de zendtijd op dien wereldzender zal zijn verdeeld, wat wijde perspectieven openen zich dan voor onzen christelijk-nationalen omroep !
Dan zal het mogelijk zijn, om toe te spreken onze stamverwanten, die zijn uitgezworven naar Ned. Oost- en West-Indië, Noord- Amerika, Suriname en Curacao, Argentinië en Zuid-Afrika. Dan zal het mogelijk worden, dat de radio de banden met het moederland vernieuwt, dat er in vele streken weer belangstelling komt voor onze Nederlandsche cultuur.
Wij weten, dat er speciaal van onze christelijke volksgroep velen zijn heengetrokken naar Indië, Amerika en Zuid-Afrika en daar dikwijls bloeiende kerken hebben’ gesticht. De radio zal doen herleven veler herinnering aan den tijd, dat ze met Vader en Moeder hier in ‘t oude vaderland ‘s Zondags opgingen naar Gods bedehuis. De radio zal iets verzachten van het heimweeleed bij velen, wier hart in de diepte naar Holland trekt, maar die om den broode niet repatriëeren kunnen.
De radioprediking val een zegen worden voor hen, die in onzen Oost-Indischen Archipel diep in de „rimboe” zitten, die bij de kerken als „verstrooiden” staan ingeschreven en wien alle gemeenschapsoefening met geloofsgenooten vreemd is.
Wijde perspectieven openen zich inderdaad!
Denk slechts aan de zen’ding, Hoe moet het niet gewaardeerd worden, wanneer zij, die hier in Nederland leiding hebben te geven aan het zendingswerk, rechtstreeks den zendingsarbeiders over geheel Insulinde zullen kunnen toespreken wanneer de zendeling zelf zal kunnen luisteren naar preeken, redevoeringen, college-voordrachten, die hem rechtstreeks uit Patria worden toegezonden!
We kennen ook de schaduwzijde. Deze serie artikelen begon ermee.
Maar we mogen toch niet vergeten de mogelijkheden, die God ons door de radio biedt; niet vergeten onze verantwoordelijkheid voor het wapen, dat Hij den kinderen der twintigste eeuw in de hand heeft gedrukt.
Gij, die daarvan iets voelt: laat uw broederen in den radio-strijd niet alleen, maar trekt mede op onder de banier der N.CR.V, waarin geschreven staat de allesbeheerschende leuze: Pro Rege ! 1)

1) Ned, Chr. Radio-Vereen, te Ede.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen