Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Rome, de kerk van de wereld

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Rome, de kerk van de wereld

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Onlangs schreven we, dat Rome de kerk van de wereld is. De wereld, dat zijn de menschen waarin niet de vreeze Gods woont; en die, als ze nog zoo iets als "godsdienstigheid" er . . . op na houden, in de practijk goed laten uitkomen, dat dit nog iets anders is, dan de vreeze Gods. De wereld, het zijn ook dezulken, die wel een soort „geloof” aan de hand hebben maar inmiddels de genietingen der zonde en des vleesches niet loslaten. Voor de zoodanigen is Rome de gewenschte kerk; daar behoeft men zoo niet met de wereld te breken.
Rome is de kerk van de wereld; m.a.w. geschikt voor wereldsche menschen, die nog godsdienstig willen zijn op den koop toe.
Ten overvloede is dit weer eens bevestigd onlangs door Rome zelf. Zoo lazen we in het Roomsche Tijdschrift „Het Schild”, dat de Roomsche kerk zoo uitnemend in overeenstemming is met al wat „schoon en edel” is. Die kerk, zoo ging de schrijver voort, zij „gunt u ontspanning en vermaak; en haar gelaat rimpelt zich niet bij uw kaartspel, uw gang naar een schouwburg, uw vroolijke muziek.”
De schrijver had er nog eenige porties van dit genre bij kunnen voegen: op Zondag reizen, muziekoptochten, pleziertreinen, in de cafe’s zitten, enz. enz. enz. ‘t Is alles van ‘t zelfde laken een pak.
Dit alles nu staat in verband met een i wortelbeginsel bij Rome. Namelijk: Rome erkent niet dat we midden in den dood liggen. Rome heeft een semi-pelagiaansch beginsel in de practijk laten binnen dringen, ja meer: Rome acht het heilige, het godvreezende een bovennatuurlijk toevoegsel; reeds bij de schepping des menschen in het paradijs.
Zoo zet Rome ook in de genade de kerk „bovenop” de wereld; het begrip wedergeboorte is bij Rome een gansch ander, de genade komt boven op de natuur te staan; er komen trappen; er is onderscheid in graad, niet in wezen, enz. Dit alles dient iemand van gereformeerde belijdenis goed te weten en te onderkennen, dat bewaart voor afdwaling, als ook voor ‘t maken van blunders als theologen …..zonder baard over Rome wijsheid debiteeren.
Rome weet zich zóó aan te passen. Uw kaartje moogt ge leggen, de comedie bezoeken, in den pleziertrein op Zondag instappen, enz., maar als ge belijdt, dat ge alleen door ‘t geloof, alleen uit genade, alleen naar de Schrift zalig kunt worden, dan zegt Rome anathema sit (vervloekt zij zoo iemand). Zie de uitspraken van het Roomsche Concilie van Trente.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 21 november 1930

De Wekker | 4 Pagina's

Rome, de kerk van de wereld

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 21 november 1930

De Wekker | 4 Pagina's