Leestafel

De heerlijkheid van het Oosten.

Naar wij vernemen zal met enkele dagen bij den Uitgever J. H. Kok te Kampen een niet alledaagsch boek verschijnen, ‘t Is een werk van Dr. B. Wielenga over De heerlijkheid van het Oosten, en geeft indrukken van een reis naar de landen rondom de Middellandsche Zee.
Naast de vele reisbeschrijvingen over het Bijbelsche Oosten neemt dit nieuwe werk ‘ een geheel eigen plaats in. En door de voorname kwaliteiten van het werk zal dit boek op den voorgrond komen. Als deze Auteur vertelt van Pompeji en de Aya Sophia in Konstantinopel, van Damaskus en de Libanen, van Nazareth en Sichem, van Jeruzalem, den Klaagmuur, den Tempelberg, van het land der farao’s, van Karthago en Malta, en van zooveel meer, — dan gaat alles voor den lezer leven. En men geniet van des schrijvers geheel eenige visie op de landen van den Bijbel.
Dit boek van Dr. Wielenga zal zeker alom in ons land sterk de aandacht trekken.

Souvereiniteit in eigen kring. Rede ter inwijding van de Vrije Universiteit, 20 Oct. 1880, door Dr. A. Kuijper. 3de druk. Uitgave van J. H. Kok te Kampen, Prijs f 0,90.

Bij gelegenheid van het 50-jarig bestaan der V.U. heeft de uitgever gemeend goed te doen, deze magistrale rede opnieuw uit te geven. Wij twijfelen niet, dat de gelegenheid ter verkrijging dezer rede met graagte zal wonden aangegrepen, waard als deze rede is, om gelezen en herlezen te worden.

Eveneens in verband met het 50-jarig jubileum der Vrije Universiteit verschenen bij de N.V. Dagblad en Drukkerij „De Standaard” te Amsterdam volgende werken; De Vrije Universiteit, haar ontstaan en bestaan, door J. C. Rullmann. Prijs geb, f 2.50.
De bekende kerkhistoricus geeft op populaire wijze in dit werk een overzicht van het ontstaan, den groei en den stand op heiden van de V.U. Zeer lezenswaardig! Wetenschappelijke bijdragen, aangeboden door Hoogleeraren der Vrije Universiteit ter gelegenheid van haar vijftig-jarig bestaan. Prijs geb. f 5.90.
Twee bijdragen vinden wij hier van theologischen aard. De eerste van de hand van Dr, F, W. Grosheide over „Dewelke de Kerk wel lezen kan”, handelende over deze uitdrukking in Art. 6 onzer geloofsbelijdenis, als dit artikel spreekt over de Apocrijfe boeken. Aangewezen wordt, dat de oorspronkelijke bedoeling moet geweest zijn, dat deze boeken ook in de godsdienstoefening, dus door de Kerk, gelezen kunnen worden, doch dat de uitspraak ‘der Synode van Dordrecht deze uitspraak anders heeft verstaan, waaraan de Kerk zich te houden heeft. De tweede is van Dr. G. Ch. Aalders over Cyrus in Jes, 40-66. Een belangrijk artikel voor isagogen en exegeten. De faculteit der letteren levert een 6-tal bijdragen; van Dr, A, Goslinga over „De uitzetting van Mr. Willem Bilderdijk”; Dr, A, A. v. Schelven „Rond een Professorsbenoeming”; Dr. H. J. Pos „De eenheid der Syntaxis”; Dr. J. Wille „De leerschool van Lucretia Wilhelmina”; Dr. D, H, Th. v. Vollenhoven „Het Nominalisme van Zeno den Stoïcijn”; Dr. J. Waterink „Rousseau en het Calvinisme”, Voor menschen met een niet te geringe ontwikkeling, liefst gymnasiale, wel interessante onderwerpen.
Dr. H. Doodeweerd geeft eene verhandeling over „De structuur der Rechtsbeginselen en de methode der Rechtswetenschap in het licht der Wetsidee.”
Ten slotte nog: Dr. L, v, d. Horst „Psuchosen bij Debilitas Mentis”. Opgaven betreffende de Vrije Universiteit. Prijs f 1.—.
Deze opgaven behelzen: Werken van Hoogleeraren der Vrije Universiteit; titels van Rectorale Oraties; idem van Proefschriften aan de Vrije Universiteit in het openbaar verdedigd; enz. enz.; ook een lijst der aan de V.U. gestudeerd hebbenden of nog studeerenden.

Mozes’ boeken in Egyptisch licht door Dr. M. H. A. V. d. Valk. Uitgave van J. H. Kok te Kampen. Prijs f 4.90; geb. f 5,90.

Hoewel het voor den waren geloovige onwrikbaar vaststaat, dat de Bijbel is Gods Woord en niets anders, welke waarheid hij kent door het getuigenis des Heiligen Geestes in zijn hart, toch mag elke poging, om die waarheid voorwerpelijk te bevestigen, met vreugde begroet worden. Vooral om de boeken van Mozes is er veel gestreden en wordt er nog veel gestreden, De z.g.n. nieuwere hoogere critiek heeft afbrekend werk verricht in de laatste eeuw. Van vele hypothesen is die critiek, onder den invloed van de uitkomsten der opgravingen wel teruggekomen, het is er echter verre van, dat zij die boeken als vertrouwbare kenbron zoude aanvaarden. Dr, v. d. Valk doet in dit werk eene poging, om te bewijzen, dat Mozes werkelijk de Schrijver dezer boeken is. Vooral ontleent hij de stof voor zijn werk aan de studie van Prof. Dr. A. S, Yahuda, „Die Sprache des Pentateuch in ihren Beziehungen zum Aegyptischen”. Prof. Yahuda is een Israëliet, een geleerde van naam, inzonderheid ten opzichte van de kennis der Oostersche talen. In deze studie handelt Yahuda over den buitengewonen invloed, die er van Egypte op het volk Israels is uitgegaan, een invloed die zijne sporen bijzonder toont in de boeken van Mozes, immers aan het hof van Farao opgegroeid en onderwezen in „al de wijsheid der Egyptenaren” Yahuda bewijst op literaire gronden den Mozaïschen oorsprong van den Pentateuch.
Yahuda volgende op zijn literairen grondslag, heeft v. d. Valk hem toch niet slaafs gevolgd. Dr. v. d. Valk staat op gereformeerden bodem en doet dit goed tiitkomea. Hij aanvaardt dus niet alles, wat Yahuda beweert, inzonderheid niet, als deze den Pentateuch eigenlijk laat befaeerschen door Egyptische voorstellingen. Voor Dr, v. id. Valk staat de Schrift torenhoog uit boven alle mogelijke Assyrische en Egyptische mythen. Er is verband tusschen deze en de Schrift, maar zoo, dat slechts de Schrift de waarheid bevat en (de voorstellingen van Assur en Egypte eigenlijk verwordingen van die waarheid zijn, gelijk ze van den beginne het eigendom der menschheid zijn. Of Dr, V, d. Valk daarom niet een enkel oogenblik gestruikeld is en heeft toegegeven aan het te veel invloed toekennen aan die voorstellingen, zoodat er een onvolledigheid moet worden aangenomen in de Schrift? Ik geloof het wel. Wij lezen in het zondvloedverhaal, dat Noach eerst een raaf, daarna een duif uitliet. In de Babylonische sage wordt gesproken van drie vogels, duif, zwaluw en raaf. Op blz, 151 zegt nu Dr. v, d. Valk; „Mozes, die de zwaluwen in groote zwermen had zien vliegen in Egypte, vooral bij het vallen van den Nijl, als de oeverlanden een broedplaats werden voor muskieten, moet dus wel bijzondere reden gehad hebben om de zwaluw niet te noemen,” Wij zouden zeggen, dat Mozes de zwaluw niet noemt, omdat deze door Noach niet is uitgezonden; Dr. V. d, V. zegt: „Dit laatste kan in verband hebben gestaan met de vereering der zwaluw als een heilige vogel, wat niet het geval was bij duif en raaf.” We willen dit als een kleine struikeling beschouwen. Toch ook als eene kleine waarschuwing bij de lezing van het boek. Tegenover de meer en meer — ook in Gereformeerde kringen zich verbreidende meening, dat Mozes toch de eigenlijke schrijver van den Pentateuch niet is, stelt Schrijver de vaste overtuiging, dat Mozes en niemand anders de vijf boeken, naar hem genoemd, ook heeft opgesteld.
Een belangrijk boek voor alle ernstige bijbelonderzoekers; het gaat om de waarheid, die naar de godzaligheid is, als gesproken wordt over den Bijbel. Wij zijn den Schrijver dankbaar, dat hij ons dit werk schonk!
De uitgever zorgde, als steeds, voor goede afwerking,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen