Hallelujah! (7)

Kunnen wij van het herstelde Hallelujah, in zijne beleving: in dit leven, slechts zeggen, dat het in beginsel hersteld is, gezien den voortdurenden kamp, welken het te voeren heeft, waardoor de zuiverheid er van telkens en telkens weer verstoord wordt, nochtans, hoe ongelukkig Gods kinderen zich bij tijden ook mogen gevoelen, toch kunnen zij zalig geprezen worden. Immers, zij zijn het volk, dat het geklank kent, het geklank des Heeren!
Zij verstaan — wat eene onmogelijkheid is voor den natuurlijken mensch — ‘s Heeren gerechtigheid en heiligheid, maar ook Zijne genade en liefde. Hun lust is in des Heeren wet, en zij overdenken die wet dag en nacht.
Ligt voorwerpelijk hunne zaligheid vast in Hem, die hunne hope is, in Hem, die de zaligheid heeft moeten missen, hoewel Hij het Hallelu-Jah volkomen beleefde, onderwerpelijk wordt die zaligheid voor hen vastgemaakt en verzekerd juist in den weg der beleving van het Hallelu-Jah, waarin zij zijn herboren door de genade des Heeren. Het „wees heilig, want Ik de Heere uw God ben heilig” heeft in zich de belofte der opwassing in de kennis en de genade van den Heere Jezus Christus. Niet, als zou die opwas door der geloovigen geloofsgehoorzaamheid bewerkt worden, doordat er eenige verdienstelijkheid in schuilen zou; wat God schenkt, is en blijft altijd genade. Maar de weg der heiligmaking tot verheerlijking Gods draagt zijne vrucht als genadeloon. Op dien weg wordt de worsteling met het Hallelu-Haädam een uitdrijven tot den Heere om redding, om vergeving, om wederaanneming, om oprichting, om kracht, om volharding, om getrouwheid tot den dood. In die worsteling, dat uitdrijven tot God wordt zalig bevonden, wat de Heere is voor Zijn volk. Het in alle afhankelijkheid komen tot den Heere, doet de waarheid ervaren van het woord: Naakt tot God, en Hij zal tot U naken! Hoe ontfermend en genadig openbaart de Heere Zich dengenen, die in de rechte bekommernis Hem aanroepen! Hoe leeren zij met den dichter roemen: Dit weet ik, dat God met mij is!
Wat zaligheid ligt daarin voor de bestreden ziel, voor den schuldige in zichzelf, voor hen, die uitgewerkt wat eigen willen en bedenken betreft, de zaligheid zoeken buiten zich in het alleenverlossend en -heiligend bloed van den Heere Jezus Christus!
Hoe leeren zij in Hem vinden hun Hallelu-Jah, waar hun eigen Hallelu- Jah zoo vol gebreken en feilen is!

Maar — al is het, dat het volk des Heeren zich hier in het Hallelu-Jah hersteld mag weten, en ook menigwerf zich er in mag verblijden door Gods genade — de behoefte der ziel gaat hooger uit dan het Hallelu-Jah hier, hetwelk zoo menigmaal verstoord wordt. De naar God herboren ziel haakt naar de volmaaktheid, niet om daarin van het leven uit den Borg verlost te worden, maar om den Heere volmaakt toe te brengen den lof en de dankzegging en de aanbidding, om Hem geheel te leven en met alle krachten en gaven van lichaam en van ziel Hem te dienen in onbevlekte gerechtigheid en blanke heiligheid.
Zie, als ons stervensverlangen daardoor gewekt wordt, dan is het iets anders dan het stervensverlangen van een Elia onder den jeneverboom of dat van Jona, als hij God barmhartiger ziet dan zichzelf. Neen, dan gaat het er maar niet om, om de moeiten en teleurstellingen des levens te ontloopen! Dan is er een heilig motief, er is een liefdesreden, die dan dringt!
Dat motief was er bij Paulus, toen hij zijne verzuchting slaakte. En wie van ‘s Heeren volk kent ook deze verzuchting niet, als hij, voor zijn persoonlijk leven vrijgemaakt, zoodat de vraag: hoe word ik zalig niet meer zoo den boventoon heeft, meer en meer vervuld van de liefde Gods ook jaagt met den Apostel, of hij ook grijpen mocht, waartoe hij van Christus gegrepen is. Zie, dan komt het hemelleven, zonder daarom het heerlijke voor den Christen, de persoonlijke aantrekkelijkheid te verliezen, toch niet meer zoo in het licht van onze zaligheid, doch het komt in dat der zaligheid Gods.
Wat zal het eenmaal zijn, als Gods volk, verlost van alle ongestalten in het volmaakte Hallelu-Jah zijn God en Koning zal dienen, als de ontplooiing van heel zijn wezen zal zijn ééne verheerlijking zijns Scheppers en Herscheppers, en het als profeet, priester en koning tot in alle eeuwigheid gaven en krachten, dank en lof, eer en kroon zal neerleggen aan Zijn voet! Als het in volzuivere kennis — hier zoo gebrekkig vaak; als het in volzuivere gerechtigheid ~ hier zoo bezoedeld elk oogenblik; als het in volzuivere heiligheid — hier menigmaal zoo gedeukt — den Heere zal grootmaken en van volkomenheid tot volkomenheid zal voortvaren!
Het volmaakte Hallelu-Jah wacht naar ‘s Heeren genade en trouw! Het komt, moede pelgrim naar het hemelsch Sion! Uwe verlossing naakt! Hef uw hoofd op en temidden van al uwe zorg en moeite laat het licht der vertroosting zich mogen breken in uwe betraande oogen! Uwe oogen zullen den Koning, uw Koning, zien in Zijne schoonheid en nooit, nooit meer, zal er scheiding zijn tusschen u en Hem; Zijne eere zal uwe zaligheid wezen; Zijn dienst uw heil!

Hallelu-Haädam! Daarin zijn wij van nature!
In het Hallelu-Jah komen wij slechts door de ontferming Gods zoo Hij ons door Woord en Geest wederbaart
Moge die weldaad ons aller deel zijn!
Het Hallelu-Haädam stelt ons verdoemelijk voor God!
Het Hallelu-Jah heeft de belofte voor dit en het toekomende leven!

L.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen