Valsche kerk

Het komt mij voor, dat hier en daar een verkeerde gedachte heerscht of gewekt wordt omtrent het begrip „valsche kerk”.
De Bolsjewistische heilstaat is een valsche kerk!
De kerk onder het pausdom is een valsche kerk.
Het hervormd genootschap is een valsche kerk.
Als men een theoloog als Dr. Kuyper Sr. over dit punt leest, dan zegt hij het weer geheel anders en dan spelen zijn doleantie beginselen en zijn kerk als organisme hier een groote rol. Zoo zegt bijv. deze theoloog:
Er zijn wezenlijke kerken van Christus, maar die in een staat van reformatie verkeeren. (De Roomsche kerk en hervormd genootschap.)
Er zijn schijnkerken, die ophielden kerken van Christus te zijn, omdat de deformatie ten einde liep, zoodat nu alle geestelijk leven is verdwenen en er geen enkel persoon meer in die kerk is, die belijdt.
Er zijn valsche kerken, een satanische contraformatie van Christus kerk, die nog in de toekomst wacht.
Op al deze manieren wordt nu over de valsche kerk gesproken en geschreven en telkens gebruikt men deze begripsbepaling in anderen zin. Hierdoor wordt zoo licht verwarring gebracht onder eenvoudigen. die meer afgaan op hooren zeggen dan dat bij hen een zelfstandig oordeel is te verwachten.
Willen wij hier juist onderscheiden en door geen verwarring van het pad gebracht worden, dan hebben wij te onderscheiden:
De valsche kerk in confessioneelen zin zooals de gereformeerde confessie deze karakteriseert.
De valsche kerk in Revolutionairen zin als Satanische organisatie of zooals Dr. Kuyper die noemt, als Satanische contraformatie van Christus’ kerk. Deze laatste is de totale loochening van al wat heilig is, van wat den Vader en den Zoon belijdt, is de opheffing, de bespotting, de vernietiging van de drie Oecumenische belijdenisschriften, die ten slotte nog door alle christelijke kerken worden aanvaard.
Ik las dezer dagen een stukje van Dr. Hoedemaker, die noch in kerkelijk, noch in politiek opzicht aan de.zijde van Rome staat. Hoedemaker had het over de valsche kerk, maar deze ernstige denker was eerlijk genoeg om het onderscheid goed te laten uitkomen tusschen valsche kerk in confessioneelen en in revolutionairen zin.
Hoedemaker schrijft: Wij erkennen Rome’s doop. Wij vinden in Rome het wezen eener christelijke belijdenis. De bediening des Woords wordt in Rome erkend. De Reformatie van de zestiende eeuw heeft daarom de ambten in Rome niet onbezet verklaard en zelfs er niet aan gedacht zoo iets bespottelijks te doen. Wat meer zegt:
Ergens in een vergeten hoekje vindt ge wellicht een ouderwetsch kerkboek, dat op de laatste bladzijde de drie oecumenische of algemeene Christelijke belijdenissen in de herinnering bewaart, ge vindt ze stellig in den kwarto bijbel, die gij in het kerkgebouw laat liggen.
Zij nu getuigen, hoe ver een later geslacht is afgeweken, dat de gedeeldheid van Christus’ kerk aanvaard heeft en zelfs geen notie meer heeft van de wezenlijke beteekenis dezer symbolen.
Onze vaderen hebben er voor gezorgd, dat men elkander van weerszijden niet van de kerk kon afsnijden. Deze belijdenisschriften hebben de Protestanten en de Roomsche kerk gemeen.
Onze vaderen leerden echter ook, dat er een valsche kerk is, die aan zich zelf meer macht toekent dan aan Christus, de geloovigen vervolgt enz. Dat is de macht van het pausdom, van de later opgekomen hiërarchie, die als een nachtmerrie boven op de Roomsche kerk drukt en als een polyp haar levenssappen tot zich trekt”.
Wat hier door Dr. Hoedemaker wordt gezegd mogen wij niet vergeten, willen wij geen schrap halen door heel het werk der reformatie, willen wij niet verliezen de continuïteit van verbond en ambt.
Maar evenzeer vinden wij deze zienswijze van Dr. Hoedemaker niet volledig, omdat, wat hij hier van de kerk onder het pausdom zegt, waardoor zij valsche kerk is, evenzeer van het Hervormd genootschap moet gezegd.
Ik kan dit van een man als Dr. Hoedemaker wel verklaren, die in de moeilijke positie verkeerde, dat hij zijn eigen confessie niet kon handhaven en de gereformeerde belijdenis in haar praktischen zin niet kon gestand doen in het Hervormd genootschap.
Maar wie het beginsel van de kerk der scheiding kent, deinst er niet voor terug om den zelfden confessioneelen maatstaf aan het Hervormd genootschap aan te leggen als welken hij grijpt om de Roomsche kerk te karakteriseeren.
Het pausdom en het hiërarchisch stelsel in de Hervormde kerk is wezenlijk gelijk.
Het pausdom én dit hiërarchisch stelsel is het anti-christelijke, het satanische, in elk dezer kerkgroepen.
In de Roomsche kerk is de vervloekte afgoderij, waardoor deze kerk den Christus der Schriften vervalscht.
In het Hervormd genootschap is de vervloekte leervrijheid, waardoor men nog veel verder gaat en den Christus der Schriften verloochent.
Ja, in confessioneelen zin zijn dit valsche kerken.
Maar valsche kerken houden daarom nog niet op christelijke kerken te zijn, wier band in de oecumenische belijdenisschriften ligt.
Doch in revolutionairen zin spreken wij van valsche kerken, die ophouden christelijke kerken te zijn en die naar wezen en gestalte een formatie van den satan, een schepping van den anti-christ zijn, gekarakteriseerd door het woord van den Apostel: deze is de anti-christ, die den Vader en den Zoon loochent. Als een kerk de godheid van Christus loochent, als zij miskent, wat wij lezen in één van de drie oecumenische belijdenisschriften: Christus is God uit de substantie des Vaders voor alle tijden gegenereerd en mensch uit de substantie zijner moeder in den tijd geboren, dan wordt zij al meer instrument in de hand des satans, om valsche kerk in revolutionairen zin te worden.
Daarom kan het allervreeselijkste voor een kerk zijn, wanneer zij niet meer de godheid van Christus handhaaft of kan handhaven. Hier is haar fundament weg; hier dreigt haar recht van bestaan als christelijke kerk verloren te gaan, hier is zij op weg om al meer kerk van den anti-christ te worden.
Maar te onthouden en te onderscheiden blijft altijd:
De confessioneel valsche kerk.
De revolutionair valsche kerk.

A. (Apeldoorn) S.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen