Ingezonden

Na mijn voorlaatste verantwoording mocht ik nog eenige giften ontvangen ten behoeve van mijn t.b.c, patiënte, n.l. van Mej. V. v, O, te O. B. ƒ 2.50; Wed. G, S. te Z. ƒ 1.—; Mej. V. N. te R’dam ƒ 2.—; J. T. te O. ƒ 3,—; S. W. te M. ƒ 1.—; P. de Gr. te ? ƒ 1,50; Postzegels (poststempel Aalsmeer) ƒ 1.10; N.N. te Urn. ƒ 2.50; D. R, te W. ƒ 2.50; Gev. in coll. R’dam (C.) ƒ 2,50.
Namens het kranke meisje moest ik alle stille weldoeners (sters) hartelijk dank zeggen voor den ongedachten steun.
We hebben met elkaar, maar inzonderheid die finantieel zoo heerlijk steunden, het kranke kind het jonge leven mogen veraangenamen.
Schrijver dezes is U ook dankbaar, dat U hem niet heeft willen beschamen. Wat ik meen, U allen persoonlijk gemeld te hebben, herhaal ik hier, n.l, dat de rijke Koning en Zaligmaker, het U allen ruimschoots moge vergelden. De kranke is nu bij „Moeder”, thuis, en ’t gaat tamelijk wel met haar.
De groote Weldoener, doe haar voortdurend wèl, naar lichaam en ziel.
Dan, ik ben nu toch eenmaal al schrijvend aan bedanken, voor genoten weldaden, past ’t me ook hen dankbaar te zijn, die me weer verrasten met nieuwe en gedragen kleeren.
Onze hooggeschatte Redacteur neme ’t me niet kwalijk, dat ik misschien ietwat vrijpostig ben. Vóór alles ben ik Z. H. Gel, recht erkentelijk voor zijn geboden vrijheid in ons kerkelijk lijfblad.
Mooie zendingen kleeren gewerden me vanuit het mooie Zeist. Zelfs tweemaal van een zelfde adres. Mijn innigen dank, beste Moeder! Uw God zij uw Zegenader, stoffelijk en geestelijk.
Maar deze wensch geldt ook ’t tweetal Moeders, in ’t oude Dordt, Zij hebben me ertoe verplicht, door me zoo heerlijk te verblijden. Dachten alle Moeders maar zoo, dan was er minder lijden.
Van uit den Haag ontving ik zooveel schoons, het bedanken mijnerzijds kan nooit hartelijk genoeg zijn.
Het was in één woord, reusachtig.
Onbekende Br. mag ik me bij den voortduur aanbevolen houden?
In ’t nabije Leeuwarden is een zeer vriendelijk echtpaar dat een prachtige koffer vol kleeren zendt, maar de ledige koffer terug verwacht.
Goed zoo beste, medelevende, Vrienden! ’k Ben U uiterst dankbaar. U mag ’t nog wel eens weer een keer overdoen! Graag zend ik U de ledige koffer weer retour. Nooit hoop ik vergeefs .op de liefde en toewijding der Amsterdamsche Vrienden.
Ze interesseeren zich daar bijzonder voor ’t schoone doel. Geloof Br. en Z., dat ’t hooglijk wordt gewaardeerd. Mijn bijzonder dankbre heilgroet voor al Uw bemoeienissen.
In Groninger Oranjestraat wonen echte Oranje-figuren. Menschen, met een milddadig hart, bezield met een medelijdenden geest. U heeft me aan U verplicht. Indien mooglijk, tot wederdienst bereid, gezegende Vrienden!
Uit Apeldoornsch lommerrijke dreven, bij zonnig zomerweer althans, ontving ik, neen, nu niet een professorale les, maar een professorale zending kleeren. Het verheugt me, dat meerdere onzer hoogeachte Hoogleeraren, blijk geven van sympathie in betrekking tot den heerlijken evangeliesatiearbeid. U kunt zich er ten diepste van overtuigd houden. Hooggeleerde Broeders! dat uw voorbeeld, verdiende eerbied afdwingt. Met de uwen, in uw zeer verantwoordelijken arbeid, den Koning Zijner duurgekochte kerk, hartelijk bevolen.
In het verderaf gelegen Sneek, volgde bejaarde Br. die zich zeer verdienstelijk maakt in ‘t lenigen der nood van armen en ellendigen.
Baarn spant nog altoos de kroon. Dank, arbeidzame Br.! dank, is u weer hersteld? We hopen ‘t van heeler harte.
Van uit Dokkum ben ik bijzonder verrast, en wat ‘t mooie er van is, ik weet niet, door wien. Of ‘t een Heer oftewel een Dame is, een Br. of een Z, mag wezen, ‘t is me onbekend. Maar, en dat is ‘t schoonste, het is een beminnaar(es?) van evangeliesatie-arbeid.
Mijn weigemeenden dank, dienende buurman (vrouw?).
In het verder af gelegen Sneek, volgde iemand ‘t zelfde voorbeeld van den Dokkumer Vriend. Het is, trouwe helpers, in de beste orde ontvangen en reeds lang gedistribueerd, Onder verschuldigde dankerkentenis houd ik me in uw liefde aanbevolen.
In de oude Maasstad kloppen warme harten jegens nooddruftigen en hulpbehoevenden, Ze bewijzen ‘t van daar metterdaad. Verdiende lof komt u toe, medelevende Br.!
Een Bondsbroeder uit ‘t bekende Zwolle blijft me trouw gedenken. Zie Br.! dit is er nu eens een bewijs van Bondsliefde. Ik hoop dat die „trek” steeds weer mag aanschouwd worden in ons Bondsleven.
Bussurn heeft ook weer getracht mij te verblijden. Het is ze gelukt ook. Dankbaar heb ik de zending aanvaard. Ik hoop niet al te onbescheiden te zijn, als ik er de wensch aan toevoeg; „We hopen op meer”.
Een beste Vriend en Br. te Br, o, L„ mag ik, en kan ik, niet vergeten, U heeft me zeer verkwikt.
De algoede God, dekke U met de Uwen met de vleugelen Zijner liefde. Eindelijk droeg ook een weduwe te Marum bij van het hare, om armen en lijdenden te helpen,
De gezegende beloften des Heeren, der weduwen toegezegd, zij Uw rijke ervaring. Zie daar, een lange lijst van stille helpers in ons schoone werk. Kan die lijst nog niet met meer namen aangevuld worden? Daar zijn plaatsen, waar voorheen zoo veel weg kwam, nu niets meer. Hoe zit dat, Br., Z., Vrienden en Vriendinnen!
Gaat dat zóó maar? Neen toch?
Wilt ge graag rijk worden, welnu stuur ons dan wat U best missen kunt, n.1. gedragen kleeren.
Ik hoop dan voor U te wezen, wat ik meen voor alle andere vrienden te zijn,
Uw dankbare

Zwaagwesteinde, Wintermaand ‘32.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen