Oud en Nieuwjaars gedachten.

De wereld zegt:
Ik ieef, en ik weet niet waarvoor;
Ik sterf, en ik weet niet wanneer,
Ik ga, en ik weet niet waarheen,
Ik kan mij alleen verwonderen,
dat ik nog vroolijk ben.

De Christen zegt:
Ik leef en ik weet wel waarvoor ,om God te eeren
Ik sterf en ik weet wel wanneer ,als het God behaagt,
Ik ga en ik weet wel waarheen,naar het hemelsch vaderland.
Ik kan mij alleen verwonderen, dat ik nog treurig ben.
Men zegt wel eens van iemand, die lijdende is: hij is gezond van harte.
Maar gezond zijn van harte, dat is gelooven, dat de lichte verdrukking, die haast voorbij gaat, een gansch uitnemend gewicht van eeuwige heerlijkheid werkt.
Het ploegen moet aan het zaaien vooraf gaan; koude en onweer moeten over den akker komen, eer de oogst komt, en de vrucht in de schuur wordt geborgen.
Gelijk de hemel wisselt in grauw en blauw, in heete zonnestralen en donkere wolken, zoo zal het ook in dit jaar zijn in ons leven, maar de zon blijft altijd schijnen.
Is het hierom, dat wij lezen: het licht is voor den Rechtvaardige gezaaid, en vroolijkheid voor den oprechte van harte?
Wilt gij getroost door het leven gaan blik boven U.
Wilt gij niet vreemd in het leven staan blik rondom U.
Wilt gij U zelf leeren kennen blik in U.
De sprake van den mensch buiten God, en zonder Christus luidt: Is het goed weg, dan is de moed weg.
De sprake van den Christen is; O hoe groot is het goed, dat Gij hebt weggelegd voor degenen, die U vreezen. Wij hebben dan altijd goeden moed.
Wees onbezorgd zonder zorgeloos te zijn, en laat de dag van gisteren U leeren voor den dag van heden, en die van heden wijsheid brengen voor dien van morgen.
Wie over morgen spreekt, moet er altijd maar bij bedenken, dat hij van gisteren is, en niet weet, wat het morgen zijn kan.
Veel zal mijn ziel van leed en spijt vervullen,
Wanneer voor mij, als ‘k dicht bij ‘t graf zal staan.
Het levenspad nog eens zich zal onthullen,
Dan klaagt vast veel bij mijnen God mij aan.
Dan zal vast veel de biecht me in ‘t harte leggen:
Een zondaar. Heer, die vaak Uw weg verliet.
Maar ook van veel moge ik dan ook nog zeggen
„’t Berouwt mij niet.”
De vreugde der wereld is een winterzon, waarbij niets ontdooit.
De vreugde in God een lentezon, waarbij alles ontwaakt tot rijker leven.
Die het meest met Christus één is, die is het meest tegen zich zelf in strijd.
Een jaar van zegen is nog wat anders, en nog heel wat meer, dan een jaar van voorspoed.
De zegen des Heeren maakt rijk, en Hij voegt er geen smart bij.

Apeldoorn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen