Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Kerk en Staat

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Kerk en Staat

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

De nieuwe Rijksbisschop heeft onmiddellijk na de aanvaarding van zijn hooge functie een groote rede gehouden, die beschouwd kan worden als een program voor de toekomstige ontwikkeling van de Duitsch Nationale kerk. Daarom willen wij op eenige speciale punten uit deze rede de aandacht vestigen.
Nadat hij er voor alles op gewezen had, dat op dezen dag een oude droom van Luther en een oud en diep verlangen van Duitsch evangelisch hopen in vervulling gegaan was; en hij er nadruk op gelegd had, dat deze dag aan de Duitsche Christenheid door God zelf geschonken was en dat de Eeuwige Koning der kerk hen als zijn strijders in het veld geroepen had, verkondigde hij nadrukkelijk dat in de nieuwe vereenigde Duitsche Evangelische Kerk geen andere de heerschappij en de leiding had als Jezus Christus, die gisteren en heden dezelfde is ror in eeuwigheid.
In dit verband gedacht hij in het bijzonder de geloofsbeweging van de Duitsche Christenen, waarvan de leider, de bekende Hossenfelder verklaard had, dat van hem, ondanks al de vijandschap die zich tegen hem geopenbaard had, eenmaal door de geschiedenis zou worden getuigd: dat zij het geweest waren, die een van de meest beslissende daden voor het religieuse leven van het Duitsche volk, geleid, bevorderd en volbracht hadden.
In verband daarmee noemde hij de Duitsche Vrijheidsbeweging met haar leider Adolf Hitler een geschenk Gods. Een nieuw Rijk is in wording, de nieuwe mensch in het nieuwe Rijk zal ook worden. Daarom mag de Kerk niet wachten totdat de menschen uit zich zelven tot haar komen, maar de kerk moet de menschen zoeken en wel de menschen, zooals zij ze op dit oogenblik vindt.
De Rijksbisschop verklaarde dat hij er voor zorgen zou dat de Belijdenis van de Luthersche zoowel als van de Gereformeerde kerk onaangetast zou blijven en dat het een goddelijke opdracht was, om juist in verband met den tegenwoordigen toestand een belijdende kerk te zijn en te blijven. Hij verklaarde verder dat het gemeenschappelijke kleinood van alle kerken der Reformatie is en blijft: de rechtvaardiging alleen uit het geloof, maar in verband daarmede sprak hij het onomwonden uit dat zoowel de verkondiging van dat Evangelie als de andere leiders der kerk van Duitschen bloede moesten wezen.
Hier treedt opeens het bekende rassenvraagstuk op den voorgrond, waartegen de bekende pastor von Bodelschwingh krachtig bij den Rijksbisschop geprotesteerd heeft.
Over de verhouding van kerk en staat zeide hij, „dat het vanzelfsprekend is, dat wij als Duitsch” evangelische christenen met den staatsvorm en den toestand van onze volksgemeenschap vast en onverbrekelijk verbonden zijn.
Daaruit volgt, dat de Duitsch Ev, Kerk niet neutraal tegenover den staat kan staan. Wij willen echter evenmin een Staatskerk zijn. Wat wij echter als een geweldige taak erkennen is de verantwoordelijkheid tegenover den staat. De staat is geen Heer van de kerk, maar de Duitsche kerk leeft in den Duitschen staat, dat is voor ons een van God gegeven feit en van dit gezichtspunt uit moet de regeling van de verhouding tusschen het Rijk en de Ev. kerk getroffen worden.
Vertrouwen moet de grondslag van de verhouding tusschen staat en kerk in den nieuwen staat zijn zoo blijft de staat staat en de kerk kerk.
Bijzonder aan het hart lag den Rijksbisschop een nieuwen opbouw van der, predikantenstand en een nieuwen opbouw van den arbeid, die in de gemeente moet verricht worden.
Een levendige kerk kan slechts opkomen uit levende gemeenten. De predikanten moeten zich opnieuw bewust worden van hun roeping en deze roeping kan slechts dan echt zijn, wanneer het wortelt in een levendig zich verbonden weten met het volk.
Bracht het nieuwe Rijk ons een nieuwe volkskameraadschap, moge de nieuwe kerk ons een nieuwe kameraadschap des geloofs en des offers brengen. Het oude gaat voorbij, het nieuwe treedt er voor in de plaats, De kerkelijke-politieke strijd behoort tot het verleden.
Wij twijfelen niet of Hitler heeft die program van zijn vriend Müller met groote instemming gelezen en de Duitsche christenen hebhen hem bij monde van bisschop Hossenfelder daarvoor reeds dank gebracht, maar in „duizenden harten” zal dit woord toch met groote droefheid eenerzijds en met verontwaardiging anderzijds vernomen geworden zijn, want nu wordt reeds openbaar, dat bij de eerste Nationale Synode, die op 27 Sept. te Wittenberg vergaderd is geweest, voor de verkiezing van een rijksbisschop ernstige protesten waren ingediend.
Allereerst was er een verklaring van eer. aantal landsbisschoppen tegen de voorgenomen verkiezing van den bisschop Hossenfelder in het ministerium dat den Rijksbisschop ter zijde staan zal bij de vervulling van zijn taak. Hossenfelder is de voorman van de Duitsche christenen.
Tweedens was er een protest van 22 pastoren die namens 2000 evangelisch predikanten ernstige bezwaren inbrachten tegen hetgeen in Wittenberg zou plaats vinden en de wijze waarop deze Nationale Synode verkozen en samengesteld was. Het protest zelf is te uitvoerig om het hier in zijn geheel over te nemen, maar het doet ons duidelijk zien dat er op tal van plaatsen zeer gespannen toestanden en verhoudingen ontstaan zijn in de laatste maanden.
Wij vreezen dan ook niet zonder grond dat wanneer de Rijksbisschop ten slotte decreteert, dat de kerkelijk-politieke strijd tot het verleden behoort, hij nu eerst in al zijn felheid in de gemeenten zal uitbreken en dat het derhalve niet onmogelijk is, of wij zullen nog heele vreemde dingen op kerkelijk gebied in Duitschland beleven.
Naar onze stellige overtuiging is de Vereeniging van de kerken in Duitschland tot stand gekomen op een wijze, die in strijd is met de Heilige Schrift en met het wezen van de kerk. Deze Vereeniging wordt een bron van twist en tweedracht omdat zij niet geboren, maar van boven al gecommandeerd is.

d.H. (Den Haag) J.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 20 oktober 1933

De Wekker | 4 Pagina's

Kerk en Staat

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 20 oktober 1933

De Wekker | 4 Pagina's