Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Primair en secundair (I)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Primair en secundair (I)

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het mag een verblijdend teeken genoemd worden, dat wij alom merken een ernstige bezinning over het werk der afscheiding en over onze beginselhandhaving in 1892. Dit jaar, dat als het eeuwfeest der afscheiding wordt ingeschreven, roept elke rechtgeaarde zoon en dochter der scheiding op om Gods werk te eeren, maar tevens om dankbaar te herdenken, dat in 1892 een kleine groep bleef pal staan om het werk der afscheiding ongeschonden te bewaren.
Het is hierom, dat wij wenschen een kleine rectificatie aan te brengen omtrent een meening, die, ongetwijfeld met de beste bedoelingen, toch als onjuist dient afgewezen.
Hier en daar wordt, zij het ook sporadisch, de meening verbreid, dat wij in 1892 hebben te onderscheiden een primaire en secundaire oorzaak, toen de Christ. Gereformeerde kerk niet kon meegaan met een vereeniging, die niet den toets der confessie kon doorstaan.
Primair, zoo zegt men, was de kerkrechtelijke zijde en secundair was de dogmatische zijde, of m.a.w. het beginsel der afscheiding raakte het vraagstuk der kerk en eerst later kwamen aan de orde de leergeschillen.
Nu is ons bekend, dat dit gevoelen in de pers der Gereformeerde kerken steeds opgeld heeft gedaan. Men kon in deze kerkelijk gereformeerde kringen altijd weer hooren, dat wij niets anders doen dan het accent verleggen, en dat, wat vroeger secundair was, nu op eens primair was geworden. Het was van den beginne niet zoo geweest, en eerst later heeft men over die leergeschillen heel wat stof opgejaagd, maar in den aanvang wist men daar niet van.
Zoolang als nu deze dingen door een kring buiten eigen kerkelijk leven worden onderstreept, kan men het soms nuttig achten dit geschrijf onbeantwoord te laten. Maar geheel anders wordt het, wanneer in eigen kring hier en daar een stem opgaat, die ditzelfde liedeke zingt.
Zie, dan meenen we verplicht te zijn om voor de eer der confessie en om voor de daad der oudstrijders van 1892 te moeten opkomen.
Wij moeten hier wel weten te onderscheiden.
Zeker, zijn in de Gereformeerde kerken eerst na 1892 de leergeschillen aan de orde gekomen. Hoe kon het ook anders! Toen men in 1892 op grondslag van de belijdenis was vereenigd kwam heel spoedig aan het licht, dat dit alles wel formeel kon genotuleerd, maar dat het materieel onwaar was.
Het lust ons niet om hier een reeks van citaten te geven, maar wie de actie van wijlen prof. Lindeboom kent, en weet, wat „de Wachter” heeft geschreven, en wat de „vijf stellingen” hebben gezegd, kan niet anders dan dit toestemmen.
Dat van zelf hierop de Christelijke Gereformeerde Kerk reageerde, en daarin een bewijs zag voor haar optreden in 1892 laat zich verklaren.
Maar wie nu uit oorzake van deze latere polemiek meent, dat de leergeschillen in 1892 secundair waren, en eerst later van beteekenis geworden zijn maakt een historische, en nog veel meer een principieele fout. Een kerkelijk orgaan als „de Wekker” kan dit om des beginsels wil niet zonder kanteekening laten passeeren.
Wat is hier de historische fout?

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 2 maart 1934

De Wekker | 4 Pagina's

Primair en secundair (I)

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 2 maart 1934

De Wekker | 4 Pagina's