Indrukken uit Wernuigerode IV

Hoewel het hoofdthema van de conferentie mij van stonden aan bekoord had, is het mij toch in W. zelf nu duidelijk geworden, waarom men het gekozen had; het hield verband met den geestelijken strijd, die er thans in Duitschland gestreden wordt. Want niet in Rusland, maar in Duitschland, wordt thans een strijd gestreden, waarvan de uitslag beslissend zat zijn voor het Christendom in geheel Europa: het is de worsteling tusschen het christendom en het moderne heidendom. Wij , schenken hier te lande nog veel te weinig aandacht aan dien strijd en wat wij vroeger al eens opgemerkt hebben: wij gelooven, dat het Nat.-Socialisme en het Moderne heidendom onafscheidelijk verband met elkander houden; ja zoo onafscheidelijk is dit verband, dat wanneer het Nat. Socialisme in ons vaderland inderdaad doorbreken zou, dit tegelijk de doorbraak van dit moderne heidendom zou wezen. Want er is in ons land al veel meer van dit heidendom dan wij vermoeden, alleen het is nog niet georganiseerd, het heeft nog geen ruggesteun in den staat zelf, zooals dit in Duitschland het geval is. Want de Nat. Socialistische staat in Duitschland is zelf reeds een product van dit heidendom en het heeft zijn aanhangers en pleitbezorgers in de hoogste regionen. Ik denk hier aan mannen als Rosenberg — Göbels — Goering — Frick — Streicher — en weer anderen. Wel is het momenteel een weinig naar den achtergrond gedrongen, maar zoolang het Nat. Socialisme pretendeert: dat het een nieuwe levens- en wereldbeschouwing is (het zelfde beweerd ook het Nat. Socialisme ten onzent) kan het niet anders, of het zal en moet dat Moderne heidendom propagandeeren. Daarom is een man als Baldur von Sirach zoo gevaarlijk, want hij is de leider van de jeugd, die de millioenen in deze moderne heidensche richting leidt. De levens- en wereldbeschouwing van het Nat. Socialisme eischt een nieuwe religie, een nieuwen God, een nieuwen Jezus en een nieuwen mensch. In deze levens- en wereldbeschouwing is de mensch en niet God het voorwerp der aanbidding en vereering. De mensch neemt daarin de plaats van God in. De mensch is geen schepping Gods, maar God is een schepping van den mensch. Het gaat in Duitschland om deze eene vraag, of God God is of de mensch de plaats van God zal innemen en de leiding uit Gods hand in eigen hand zal nemen. Ik heb vroeger gedacht, dat het Communisme den anti-christ zou voortbrengen, maar op dit punt is mijn zienswijze totaal gewijzigd en ben ik van meening en deze meening steunt op de Heilige Schrift, dat de vergoddelijking van den mensch in de levens- en wereldbeschouwing van het Nat. Socialisme past. Het staat dan ook voor mij vast, dat wij in de voor ons liggende jaren op dit gebied geweldige dingen zullen kunnen beleven, dingen, die ons veel sneller tot datgene, wat ons in de Openbaringen van Johannes, beginnende met Hfdst. 5 c.v.v. geopenbaard is, zouden kunnen brengen, dan de theologen vermoeden. Denkt één oogenblik in, dat Mussolini den oorlog begint, en dat hij daarin, gelijk dezer dagen een Amerikaansch generaal en kenner van Abessinië, geprofeteerd heeft, roemloos ondergaat, zoodat Duitschland in Europa het rijk alleen heeft; wat zouden er dan geen geweldige verschuivingen kunnen intreden. Oostenrijk hangt van Mussolini af; Frankrijk idem, de kleine Entente en de Balkan idem, en Italië zelf werd een chaos. In een punt des tijds zou zich in het hart van Europa een wereldrijk kunnen vormen waarin alle idealen van de Middeneeuwen werden gerealiseerd. Wie kent Gods weg en den gang van Zijne gerichten? Wij zijn van gisteren en weten niet, wat wij morgen zijn zullen. Wanneer ik alleen maar aan de mogelijkheid denk, dat Duitschland een nieuw Romeinsch Wereldrijk zou worden, slaat de vrees mij reeds om het hart, omdat mijn vaderland daarin eenvoudig zou worden opgenomen. En ik reken met de mogelijkheid van deze dingen. Er zit in het Duitsche Nat. Socialisme een geweldige heerzucht. Het wil en zal zich wreken op de volken, die het getrapt en verdrukt hebben, zoodra het de handen maar vrij heeft. En laat ons eerlijk bekennen: de ontwerpers van het verdrag van Versailles hebben het er naar gemaakt. Zij hebben het mishandeld en geknecht op een wijze, die aan de Middeneeuwen herinnert.
Director Hertmüller heeft ons dien nieuwen mensch geteekent, toen hij sprak over het thema: “de mensch als knecht der zonde”. Wat was deze man in het Moderne heidendom te huis en ieder, die er wat van weten wil, raad ik aan zijn geschriften, te lezen, waarin hij handelt over: “de Religieuze dwalingen van heden.” I. de Nieuwe religie. II. de Nieuwe God. III. de Nieuwe Christus. IV. de Nieuwe mensch; populair wetenschappelijk.
1 1/4 uur sprak hij onafgebroken over zijn onderwerp met een vrijmoedigheid die mij voor Duitschland verbaasde. Hij noemde geen namen maar, die een weinig met de Duitsche verhoudingen bekend was, kon zelf de namen van de mannen wel noemen, waartegen hij zijn scherpste pijlen richtte. En toen daartegenover de mensch als dienstknecht der zonde. Wat heeft hij het Oude Testament geëerd door als basis voor dat knechtschap te leggen de gedeelten, die Paulus daaruit aanhaalt in Rom. 3 : 10—20 en vervolgens; wat Jezus van den mensch heeft gezegd en hoe Paulus hem beschrijft aan de hand van zijn eigen levenservaring. Wij hebben elkander dan in en door die voordracht gevonden en in de 4 dagen dat wij daar samen waren, nog vele woorden over deze voordracht gewisseld,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen