Vragenbus

Z. te A. vraagt naar de geoorloofdheid van het gebruik van het magnetisme ingeval van ziekte; is dit geheel uit den booze te achten of schuilen hier misschien krachten, die tot genezing kunnen leiden en voor den christen te aanvaarden zijn?
't Is niet de eerste maal, dat deze vraag gesteld wordt. Zij is zelfs drie achtereenvolgende jaren op de synodale tafel onzer kerk geweest. Van 1908—'10. In het laatste jaar is de volgende beslissing genomen, naar aanleiding van een uitgebracht rapport, dat, jammer genoeg, niet in de notulen is opgenomen. „Zij, die door suggestie of magnetisme enz. geneeskundige handelingen verrichten (geen medici zijnde) mogen geen ambten bekleeden. Ook in de leden wordt het afgekeurd. ”
In deze beslissing wordt geen uitspraak gedaan over het magnetisme zelf. Alleen wordt afgekeurd de uitoefening daarvan door niet-medici. Nu 26 jaar later zou men deze uitspraak nog kunnen doen. Hier ligt o.t, het juiste criterium in deze zaak.
Het magnetisme is een verschijnsel, waarover het laatste woord nog niet gesproken is. Het behoort tot die groep van verschijnselen, waarbij blijkt, dat er van den eenen mensch op den anderen bepaalde invloeden uitgaan, die in sommige gevallen genezend kunnen werken. Suggestie en hypnose vervullen daarbij menigmaal een rol. Deze verschijnselen, omdat zij wat raadselachtig zich aan ons voordoen, onmiddellijk zonder meer aan den duivel toe te schrijven is wel erg gemakkelijk, maar daarom niet juist. Er zijn inderdaad terreinen in en rondom het zieleleven van den mensch, waarop de wetenschap nog zeer weinig ontdekkingen gedaan heeft. Voor twee uitersten zullen wij ons daarom hier moeten wachten, Voor totale wegcijfering van deze krachten als mogelijkheid tot genezing, maar anderzijds ook voor overschatting, waardoor we dit magnetiseeren het medicijn voor alle kwalen gaan achten en het een soort afgod wordt.
Verder liggen hier verschillende gevaren. Gevaren naar meer dan een kant. Er is hier veel humbug, waarbij gespeculeerd wordt op de goedgeloofsheid van velen en het air aangenomen wordt, dat men alle : kwalen behandelen kan. En dit is juist : niet waar. Door zulk een misleiding kan intusschen de juiste en geschikte tijd voor een andere behandeling voorbijgaan. Niet medici kunnen hier dus zeer veel kwaad berokkenen.
Daarbij komt, dat door een magnetische behandeling, waarbij suggestie en hypnose belangrijke factoren zijn, de „magnetiseur” een grooten invloed krijgt op zijn patiënt. Dit kan een psychische besmetting meebrengen, waarvan de gevolgen zeer schadelijk zijn.
Zeer verkeerd is ook menigmaal de stemming, waarin men hulp zoekt bij een magnetiseur. Omdat men geen begrip heeft van de factoren, die hier in het spel zijn, is het gevaar verre van denkbeeldig, dat het „bijgeloof” hier een zeer vruchtbare bodem vindt. Dat het toevlucht nemen tot deze praktijken wel eens „helpt” zegt op zichzelf nog niets.
Hiermede is nu echter niet gezegd, dat het magnetisme in alle gevallen te veroordeelen is. Een medicus zal onder bepaalde omstandigheden het ook toepassen. Misschien soms zonder dat de patient het weet. Het valt dan onder de psychische middelen, die hem naast andere ten dienste staan.
Of men dan niet beter onder Gods gunst ziek kan zijn, dan een magnetiseur te raadplegen, zooals mijn vrager schrijft is een stelling, die in haar algemeenheid zeker niet juist is, Gods gunst is niet aan een bepaalde methode van behandeling gebonden. Die gunst is in alle omstandigheden noodig.
Wie waarlijk God vreest zal haar ook bij elke wijze van behandeling in zijn krankheid zoeken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen