De N.S.B. en het Koningschap

De vertegenwoordiger van de N.S.B. in de eerste Kamer, de heer De Marchant Et D'Ansembourg heeft weer eens het liedje van Oranje-boven gezongen. Er schijnt geen partij te zijn, die zoo Oranje-gezind is, als die van Mussert.
Nu trof ons juist wat wij lazen in „De Avondpost”, die deze vertooning onder handen neemt en dan zegt:
Wij hebben er enkele dagen geleden de aandacht op gevestigd: dat de N.S.B. in zijn organen steeds meer een christelijken zelfs een belijdend-christelijken , toon aanslaat, en dat de naam Groen van Prinsterer schering en inslag is in haar artikelen, zonder dat dit alles ook maar eenigszins gerechtvaardigd wordt door haar program, want uit niets blijkt, dat men met een belijdend-christelijke partij te maken heeft. Het is niets dan tactiek, zieltjeswinnerij.
Hetzelfde merkwaardige verschijnsel ziet men ten aanzien van ons koningschap e;t ons vorstenhuis.
De N.S.B. doet verschrikkelijk Oranje-gezind. Het davert in de artikelen en de redevoeringen van liefde voor onze dynastie, en mag men deze hervormers gelooven, dan zullen juist zij de positie van ons vorstenhuis redden en zuiveren, en het bevrijden van......de dictatuur der partijen” en de partijleiders, de macht ,, van de „demo-Iiberalen” en hun trawanten.
Zie nu naar het program, zooals het staat afgedrukt in het laatste nummer van het bekende jaarboekje „Parlement en Kiezer”.
Over Koningschap en Vorstenhuis vindt men er geen woord in.
Reeds in den eersten zin ter inleiding tot dit program wordt gewaagd van ,,den Algemeenen Leider” en „zijn Staf”. Als „leidend beginsel” wordt genoemd „een krachtig staatsbestuur”. Het programma zelf (vastgesteld 14 December 1931) begint met een paragraaf, getiteld: „Ten aanzien van de nationale oogmerken” (geen woord over koningschap of Oranje); gevolgd door een paragraaf: „Ten aanzien van staatsrechtelijke hervormingen” geen woord over bevestiging van het koningschap, wel over een .krachtig staatsgezag”).
Opmerkelijk.
Toch is het een historisch feit, dat Groen van Prinsterer en de zijnen de „monarchie van Oranje” vóórop stelden in hun staatkundige waardeering, dat zij haar beschouwden als door God zelf aan Nederland gegeven. In den zin laten dan ook de programs der groote en kleine Protestantsche partijen zich met nadruk uit. En het Roomsche program verklaart zich eveneens voor handhaving van „ons erfelijk nationaal koningschap”.
Hetzelfde zal men vinden in de programs der „demo-liberale” groepen.
De Liberale Staatspartij heeft als eerste punt in haar program: „Behoud van het grondwettelijk koningschap voor Koningin Wilhelmina en hare nakomelingen”. En de Vrijzinnig-Democratische Bond heeft als eerste punt: „Beperking van het erfelijk koningschap tot Koningin Wilhelmina en hare nakomelingen, mits Nederlanders; bij gebreke van deze , beslissing over dezen regeeringsvorm door een volksstemming”.
Alleen de partij, die Oranje tegen al deze groepen wil beschermen, zegt in haar program over Oranje en over het koningschap geen woord.
En misschien is dit eigenlijk maar goed ook. Want als er iets is, dat de sterke en zuivere positie der Kroon in ons staatsleven bedreigt, dan is het de dictatuur. Ons volk heeft dit heel goed in de gaten. En zal koningschap en Oranje „beschermen” tegen den N.S.B.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen