Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Veluwsche Brieven

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Veluwsche Brieven

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Sinds geruimen tijd liepen er geruchten omtrent de mogelijkheid van een politiek accoord tusschen de Christelijke Nationale Actie en de Staatkundig Gereformeerde Partij; de eerste vertegenwoordigd door Prof. H. Visscher, de andere door Ds. G. H. Kersten. Jarenlang is Prof. Visscher lid geweest van de Anti-Revolutionaire Partij, wier beginselen hij verdedigde in ons parlement. Hij was een geharnast strijder voor de rechten des Heeren ook op politiek erf. Maar den laatsten tijd vlotte het niet meer tusschen hem en de partij. Hij had allerlei bezwaren tegen haar practische politiek. Hij verweet haar ‘t prijsgeven van het Program van Beginselen; een afwijking van den weg door Groen v, Prinsterer aangewezen. Zij was afgezwenkt in liberalistische richting. Maar hoofdbezwaar was wel de achterstelling van de belangen der Ned. Herv. Kerk. Giftige pijlen werden gericht op den leider der A. R. P. Vooral de persoonlijke aanvallen op Dr. H. Colijn deden velen vermoeden, dat er achter al dit politiek vertoon andere drijfveeren werkten. De oplossing van het conflict meende Prof. H. Visscher gevonden te hebben door de partij te verlaten en een andere op te richten. Het was een pijnlijke geschiedenis, een man te zien heengaan, die nog kort geleden op het gouden jubileum der A. R. P. de feestredenaar was. Wat hij bij die gelegenheid aanbood waren gouden appelen op zilveren geheelde schalen. „De Christelijke Nationale Actie” zoo werd de nieuwe partij groepeering genoemd, waarin Prof. Visscher zijn medestanders trachtte te vereenigen. In hoeverre deze „Actie” recht heeft op den naam van „christelijke” blijve hier buiten beschouwing. In ieder geval blijkt ze geen „nationale” te zijn, waar haar doelstelling is: de belangen der Ned. Herv. Kerk te bevorderen. Een schoone vlag, maar die de lading niet dekt. Uit den aard der zaak kan niemand, die leeft uit de beginselen der Scheiding deze Chr, Nat. Actie dienen, want dat zou politiek een veroordeeling zijn van kerkelijk standpunt.
De eerste geste van de Chr. Nat. Actie was al een heel wonderlijke. De eerste stap was: saamwerking te zoeken met alle partijen, die Gods Woord tot een bindende norm voor de Overheid maken. En zoo gescheidde het, dat een verzoek tot samenwerking werd gericht tot de A. R. P, Nu kan men veel verklaren, maar een dergelijk optreden is zoo tegen alle recht en reden, dat er geen verklaring voor te vinden is. Maar het Centraal Comité opende de gelegenheid tot saamspreking. De deur moest geopend blijven voor een mogelijken wederkeer. De onderhandeling droeg evenwel geen resultaat.
Maar de Chr. Nat. Actie had meer adressen. Ook bij de Staatkundig Gereformeerde Partij werd belet gevraagd. Een saamspreking tusschen Ds. G. H. Kersten en Prof, H, Visscher vond plaats. Hier leden de plannen schipbreuk op de klip van de godsdienstvrijheid. Prof, Visscher mocht de A. R. P. verlaten hebben, maar hij was te antirevolutionair om op dit domineerende punt met de S. G. P. te kunnen gaan. Ook werd er gefluisterd, dat het toch niet ging* twee kapiteins op één schip. Maar in ieder geval lag er een politiek verleden, dat tot bezinning maande. Niemand in de A. R. P. heeft zóó de politiek der S. G, P. bestreden als Prof. Visscher indertijd. In tal van brochures en couranten-artikelen heeft hij op Schriftuurlijke en historische gronden het standpunt dier partij veroordeeld. En nu saamgaan? Er was te veel geschied. Of men moest wederkeerig zooveel water bij den wijn doen, dat dit gelijk stond met een prijsgeven van eigen standpunt.
De vrucht van deze politieke saamsprekingen is geweest, dat de verhouding tusschen Prof. H, Visscher en Ds. G. H. Kersten zich uitermate verscherpt heeft. In tegenstelling met de pers der A.R.P.. die zich in deze affaire waardig heeft gedragen, hebben organen der S. G. P. en de Chr. Nat. Actie een debat ontwikkeld, waarvan de toon zich meer eigent aan de communistische pers. „De Banier” kleedde op zijn bekende manier den persoon van Prof. Visscher uit, maar ook deze bleef het antwoord niet schuldig. In vlijmscherpe, striemende bewoordingen haalde hij de politiek der S.G.P. over den hekel. In het no. van 10 April verscheen in het „Gereformeerd Weekblad” een „Saam-spraak tusschen Ds. Wilhelmus a Brakel en Ds. G. H. Kersten, beiden predikanten der Gereformeerde Kerken te Rotterdam”. De bedoeling hiermede is om niemand minder dan Vader Brakel, op wien Ds. G, H. Kersten zich zoo gaarne beroept, te laten optreden als rechter over de politiek van den leider der S. G. P.
De perspolemiek doet denken aan het bekende spreekwoord wanneer liefde in haat overslaat. Verre zij het van ons, dat we ons in dien verbitterden strijd zouden verblijden. Maar we zien ook hierin, dat de toorn des man Gods gerechtigheid niet werkt. Wanneer het persoonlijke element zich in den strijd mengt, is er geen houden meer aan. De politiek, die zich in de kerkelijke tegenstellingen verliest, is niet nationaal. Verre vandaar.
Kerk en Staat, beide terreinen, waarop de eere en de rechten des Heeren moeten gezocht, maar toch ieder met een eigen plaats en taak. De oplossing van beiden tot één, moet met zich medebrengen verwarring, scheuring, en het inboeten van kracht.
Daarom te meer, juist in dezen benarden tijd, waarin de macht der revolutie. die zich heden als een ontzaggelijke doet kennen,schouder aan schouder tegen den gemeenschappelijken vijand. Het gaat niet om partijen, maar om de overwinning dier beginselen, die Gods eer uitroepen op het terrein van het staatkundig leven, en het waarachtig heil des volks bevorderen.
Onder die beginselen trekke ons volk straks op naar de stembus. Hoe de uitslag ook moge zijn, ons treffe niet het verwijt, dat we nalatig geweest zijn in de oefening van onze christelijke roeping.

A. (Apeldoorn) G.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 23 april 1937

De Wekker | 5 Pagina's

Veluwsche Brieven

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 23 april 1937

De Wekker | 5 Pagina's