De Joodsche wereld (3)

In het vorige jaar heeft de Koninklijke commissie van Engeland Palestina, het land der Joodsche vaderen zoo ongeveer in drie stukken verdeeld.

Het leeuwenaandeel is daarbij toegezegd aan den Arabier, den natuurlijken vijand van den Jood. Een vijfde van het land is voor Israel en vier vijfde is voor Ismael. De Joden, die nog droomen van een nationaal Tehuis, waar 16 millioen zielen kunnen wonen, krijgen een plekske, waarop één millioen Joden al heel weinig vrijheid van beweging zal hebben. De Joodsche staat zal dan de oppervlakte hebben van de saamgevoegde provincies Noord- en Zuid-Holland. Dat is dan de z.g. loyale oplossing van de breedopgezette Balfour-belofte! Deze mooi op papier uitgewerkte verdeeling van Palestina staat echter niemand aan. Ook de Arabieren niet, die zoo’n groote portie krijgen. Zij zeggen: Palestina is ons overoud en wettig tehuis. De Joden zijn maar vreemde indringers. die eigenlijk zoo spoedig mogelijk vertrekken moeten.
Irak, Transjordanië, Yemen, Arabië en zelfs Egypte meenen, dat Palestina nu eenmaal Pan-Arabisch behoort te zijn. Deze kleine staatjes hebben zich allen op verbluffend snelle wijze zoo goed als het kon modern bewapend, reikten elkander de broederband toe, vergetend alle onderlinge twisterijtjes en staan gereed een op rassen-eenheid gebaseerde blok-politiek te voeren.
Engeland wil echter heel gaarne Arabië te vriend houden, al was ‘t maar om Italië te overtroeven, dat zoo bijster veel schijnt op te hebben met de Transjordaansche volgelingen van Mohammed.
Wel laat ‘t trotsche Albion den laatsten tijd geen loopje met zich nemen, wist de listige groot-Mufti van Jeruzalem onschadelijk te maken, Arabische agitatoren uit het land te zetten, en moordlustige elementen voorbeeldig te straffen.
Ondertusschen beleeft Engeland van zijn kleinen pupil, die in zijn veelkleurige rok nog altijd de haat der broederen opwekt, weinig genoegen.
Dien pupil te verdedigen is alreede een moeilijke taak, want de Arabieren deinzen voor geen middel terug om het Engelsch gezag te plagen en te bestoken.
Roofovervallen en moordaanslagen, zelfs op Engelands zonen zijn aan de orde van den dag, en in het over-Jordaansche zijn deze terroristen heel moeilijk te achtervolgen. En was de kleine Jozef nu nog maar dankbaar voor Engelands bescherming en zorgen, maar ‘t lijkt er niet op.
Zoo fanatiek als de Arabieren vasthouden aan het: Palestina voor ons, zoo hartstochtelijk houden ook de Joden vast aan hetzelfde: Palestina voor ons!
Ja, op het Zionistisch Congres te Zürich, van verleden zomer, heeft wel een kleine meerderheid zich uitgesproken voor onderhandeling met de Engelsche regeering op grond van de voorgestelde verdeeling. De meerderheid dacht zeker aan ‘t woord: beter iets, dan niets. Heftig is het daar te Zürich toegegaan, want de minderheid was woedend op de verraderlijke broeders, die terwille van Engeland zooveel water in den wijn deden. Die meerderheid wilde echter op den Volkenbondsvergadering veel meer bedingen, dan aanvankelijk was toegezegd.
Deze dingen zijn intusschen nog lang niet in kannen en kruiken en ondertusschen zit Albion met zijn mandaatgebied nog leelijk verlegen.
Trouwens, als het Engelsche plan daadwerkelijk werd uitgevoerd, zou daar in Palestina een ware volksverhuizing moeten plaats hebben, zoowel van de zijde der Joden als van die der Arabieren. Duizenden Arabieren zullen dan het Joodsche gebied moeten verlaten om elders in Palestina hun leeuwenaandeel te krijgen en massa’s Joden zullen hun kolonistenwerk moeten staken om elders in het heilige land opnieuw te beginnen met den bodem te cultiveeren, wegen aan te leggen, huizen en fabrieken te bouwen. En….. niemand zal tevreden zijn!
De onrust en wanorde zullen dan pas recht beginnen. Ik denk op ‘t oogenblik aan Hitler, die mede, zooals hij gezegd heeft omdat Schuschnigg de orde niet kon handhaven en de fascistische bevolking verdrukte, Oostenrijk maar inpalmde. Zoo zou ook op een gegeven oogenblik Italië zijn begeerige blikken naar Palestina kunnen richten en ‘t zich toeëigenen, omdat Engeland er de orde niet kan handhaven en Mussolini ‘t niet langer kan aanzien, dat zijn broeders, de Mohammedanen, zoo verdrukt worden. Zoover is ‘t nog wel niet, maar als de dictator de kans schoon zag…? En zeker zouden de Joden het gelag moeten betalen. Schoon thans Italië een andere houding aanneemt jegens de Joden dan Duitschland, is ‘t opgemelde in de toekomst meer dan denkbeeldig. Zijn nationaal tehuis zal den Jood niet gegund worden. Nu is het opmerkelijk, dat op het groote Zionistisch Congres te Zürich er één vertegenwoordiger der Joden was, die het onverholen uitsprak: Ja, gansch Palestina zal den Jood weer ten deel vallen, maar in des Messias dagen. Deze wetsgetrouwe Jood verwachtte dus alleen heil voor de Joden ook inzake zijn nationale tehuis van den Messias. J. S. schrijft in de Hope Israels van Sept, 1937 dan ook zoo treffend: Gelukkig, dat al die Zionistische utopisten en verliberaliseerde aanhangers van het „godsdienst privaatzaak” het daar ook nog eens hooren mochten; Hem hebben we noodig tot vervulling onzer hoogste idealen. Ja, zonder Hem zal het niet gaan, wordt uw tafel o Israel u ten strik. En Hij wil het u ook geven.
Hij wil die allerschoonste Hoseaprofetie aan u vervullen: Na uw zitten van vele dagen zonder koning en zonder offer, uw bekeering tot Hem en uw zoeken van David, den geliefde, uw koning. Welnu, die Koning is u gegeven van uw God.
Zoek, o afgedwaald volk dan Hem en met Hem krijgt ge Palestina.
In eeuwigheid zal Hij u ondertrouwen.
Over Lo-Ruchama zal Hij zich ontfermen en tot Lo-Ammi zal Hij zeggen: Mijn volk. Dan, als gij zult zeggen: Mijn God.
Afgedacht van de vraag: op welke manier God zijn belofte vervult, ook wat betreft het al of niet terugkeeren naar Palestina, is het toch onomstootelijk waar, dat er voor het Joodsche volk dan dageraad zal zijn, als het door genade leert schuiling te zoeken onder de schaduw van Gods vleugelen en heeling onder de stralen van de Zonne der gerechtigheid. Mochten we in ons gebed Israel maar niet vergeten!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen