Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De Joodsche wereld (4)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De Joodsche wereld (4)

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Er golft heden ten dage weder een stroom van anti-semitisme (Jodenhaat, Jodenbestrijding) over het continent van Europa. Het woord antisemitisme is omstreeks 1830 in Duitschland ontstaan; de zaak echter, vijandschap tegen de Joden van de zijde der volkeren is zeer oud. Ik zou u kunnen wijzen op de haat van de Romeinen tegen de Joden, van de gruwelijke vervolgingen, die Jakobs kinderen in de middeleeuwen hebben ondergaan, van de haat der Roomsche kerk tegen de Joden, maar dit is mijn doel niet. Het antisemitisme is een beweging, die heel moeilijk te definieeren is, het antisemitisme is een zeer samengesteld begrip, dat een religieus economisch, politiek en een rassen-element bevat. Het Rassen-Antisemitisme het meest gevaarlijke element in de beweging is eigenlijk van Fransche oorsprong.
De ongeloofstheorieën der revolutie, toegepast op het rassenvraagstuk deden de Joden als een minderwaardig ras beschouwen, dat geen menschwaardig bestaan mocht verzekerd worden; niet rekenend met den Schepper verloor men ook de achting voor ‘t schepsel Gods, en deze materialistische wereld- en levensbeschouwing achtte nu ‘t Joodsche ras en Joodsche bloed van zulk een inferieure kwaliteit. dat de volkeren eigenlijk het beste deden zich van dat bloed en ras te ontdoen.
Maar in Frankrijk heeft dit rassen-antisemitisme zijn roem allang overleefd, is echter al heel spoedig overgeslagen naar Duitschland, waar het een betere voedingsbodem vond.
Zie Dr. W. ten Boom „Het ontstaan van ‘t moderne rassen-antisemitisme”,
Eigenlijk waren het de Roomschen, die door de Joodsche zegen in den „Kulturkamph” behaald, verbitterd waren geworden en de geweldige Bismarck aan hun zijde wisten te krijgen. Hevige aanvallen tegen de Joden volgden en ook de evangelische kerk in Duitschland keerde zich heftig tegen de Joden, met name door middel van den hofprediker Adolf Stöcker, meer sociaal leider dan bijbelsch theoloog.
Toch droeg dit antisemitisme van Bismarck. Stöcker en Rome meer een minder gevaarlijk politiek, economisch en z.g. religieus karakter, maar met de komst van het nationaal socialisme van Hitler ontstond het fanatiek rassen semitisme in Duitschland. Het Duitsch, revolutionair, heidensch nationalisme heeft den antisemitischen brand in laaiende vlam doen uitslaan. Onheilige rassen-instincten zijn van den bodem bovengekomen en zij vergiftigen heel de sfeer der menschelijke samenleving bij onze oostelijke buren. Een man als Rosenberg heeft wel gezorgd voor een intellectueele en wetenschappelijke(?) verklaring.
De superioriteit der Germanen, het z.g. heldenbloed der Ariërs kan nu eenmaal geen ander ras en geen ander bloed naast zich dulden. De haat tegen de Joden is in de Duitsche volksziel als ‘t ware een delirium tremens geworden.
De roomsche kerk in Duitschland is ook in onze dagen in ‘t wezen der zaak even antisemitisch als ze altijd geweest is. Nu zij ook in de hitte der vervolging moet deelen komt haar haat tegen de Joden wel wat minder aan den dag, maar in ‘t wezen der zaak is haar houding jegens de joden dezelfde gebleven als in de dagen van Bismarck, toen het roomsche Centrum met de conservatieven den rijkskanselier inspireerden voor zijn nieuwen „ Kulturkamph”.
Ook de vervolging van de bekende „belijdenis-beweging” door de leiders in het nationaal-socialisme vindt ten deele zijn oorzaak in de haat tegen de Joden. Al staan de Joden òf onverschillig òf fanatiek tegen het positief christendom, dit hebben de Hakenkruis vereerders wel goed gezien: de christelijke kerk is in wezen één met de O. Testamentische Joodsche kerk, de zaligheid der christenen is uit de Joden, het nieuwe Testament steunt op het Oude Testament der Joden.
En juist die christenen, die niet à la Rosenberg de z.g. Joodsche gedachten uit het Nieuwe Testament willen lichten hebben het ‘t hardst te verduren.
Geen wonder, dat men in Duitschland er toe kwam het christendom een vreemden import van Joodschen oorsprong te achten, en de z.g. Duitsche christenen deze import hebben uitgebannen om te verkrijgen de Oud-Germaansche religie van deugd en dapperheid. Deze Oud-Germaansche religie staat diametraal tegenover de christelijke religie, maar dan vanzelf ook tegenover de Joodsche religie, waarvan de bronnen immers liggen in denzelfden Bijbel, zij ‘t alleen in het Oude Testament, die de christenen bezitten. Als we ons deze dingen goed indenken zien we in de vervolging der Joden eigenlijk een indirecte vervolging van den Christus, ook al willen de Joden in hun blindheid, dien Messias der Schriften ook niet erkennen.
De Jodenhaat is in wezen ten voeten uit geteekend in Ps. 2: De koningen der aarde stellen zich op, en de vorsten beraadslagen tezamen tegen den Heere en tegen Zijn Gezalfde, zeggende, laat ons hunne banden verscheuren en hunne touwen van ons werpen.
En wat doen nu de Joden? Gaan hun de oogen open? Bekeeren ze zich tot den Heere? Helaas, neen, van huis en haard verdreven, uitgeworpen en verbannen doen ze ‘t zelfde wat de Joden deden, toen ze het opschrift boven het kruis lazen: Jezus de Nazarener, de Koning der Joden. Zij knarsetandden van woede, toen ze dat lazen en drongen er bij Pilatus op aan, dat opschrift te veranderen, er althans dit aan toe te voegen: „Hij heeft gezegd, dat Hij is de Koning der Joden. Maar de Romeinsche slappeling was onverzettelijk in zijn wraaklust, zooals ook thans de volkeren der aarde onverzettelijk schijnen in hun antisemitisme. Hoe lang dat zal duren? Dat zal net zoo lang duren, totdat de Jood zich niet meer ergert aan het opschrift boven het kruis, ook niet meer als een hond kruipt voor Zijn overweldiger en niet meer verzoekt om eenige verandering in het schrift van Jezus’ schandbord.
Dus als de Jood zijn Messias erkent zal het antisemitisme ophouden?
Neen, zóó wil ik het niet zeggen, maar laat ik het zóó zeggen: zalig zijt gij, wanneer u de menschen haten. Lukas 6:24.
Thans wordt de Jood gehaat en is rampzalig! De wraak van den Zaligmaker!
Dan wordt de Jood gehaat en is gelukzalig! De genade van den Zaligmaker!

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 10 juni 1938

De Wekker | 4 Pagina's

De Joodsche wereld (4)

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 10 juni 1938

De Wekker | 4 Pagina's