Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De preek (I)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De preek (I)

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Wij geven geen reeks van artikelen om het begrip „preek” geheel te verklaren. Daar is teveel aan verbonden en de artikelenreeks zou veel te lang worden. Bovendien kunnen we, zoo de Heere wil en wij leven, ook op een andere wijze op dit onderwerp wel eens terugkomen. Wij willen nu maar eens in het kort nagaan wat een preek eigenlijk zijn moet. Er is in dit opzicht heel wat verwarring, bewust of onbewust.
Naar moderne opvatting is de preek een toespraak over een godsdienstig onderwerp. Die toespraak wordt gehouden in een vergadering tot religieuze stichting. De prediker kiest nog wel een tekst als uitgangspunt, maar preekt niet uit den tekst; hij laat den tekst rusten en volgt zijn eigen gedachtengang. Zulk een prediker staat boven zijn tekst. De preek is voor den modernen domine een binnenleiding in het godsdienstige leven naar moderne opvatting. De moderne prediker laat de Schrift zeggen, wat hij noodig oordeelt voor zijn gehoor,.
Een prediker van ethische richting neemt in wezen geen ander standpunt in. Hij gaat uit van de geloofservaring van de gemeente. De tekst is voor hem een gedeeltelijke uiting van het geloofsleven van mannen, die bijzonder hoog staan en door Gods Geest werden gedreven. Maar ieder gevoelt, dat dan het wezenlijk onderscheid tusschen den Bijbel, het getheopneusteerde (van God ingegeven) Woord des Heeren en een boek van een zeer godzaligen schrijver, is uitgewischt. Zulk een prediker zou dan evengoed een gezegde kunnen nemen van een kind des Heeren, dat sprak in een bijzonder zaligen toestand of van een kind des Heeren dat bij het sterven buitengewoon heerlijke woorden des Geestes gesproken heeft. Wie zoo over een tekst spreekt, zoekt zijn uitgang bij de preek niet in God, maar in den mensch. Voor zulk een prediker is de tekst de reflex, de terugkaatsing, de weergave van de geloofservaring van den christen. Ik preek dan niet over de bijzondere Godsopenbaring, maar over de ervaring van een of anderen christen. Ik kan als thema dan nemen: „Davids mededeeling over de vergeving van zijn zonde” en heb het dan natuurlijk over bijzondere toestanden van David. De gemeente gaat allerminst naar huis onder den diepen indruk dat God tot haar gesproken heeft, maar is vervuld van Davids ervaring. Menigeen maakt zich aan deze etische preekwijze schuldig, zonder het ethisch te bedoelen. Daarom moet een ieder trachten zich Bijbelsch uit te drukken. De ethische preek straalt wel dikwerf een mystieke warmte af. Dit komt, omdat zulk een ethische preek zich aansluit aan het geloovig bewustzijn van de geloovige hoorders en vele vragen, die het hart en het leven raken, aan de orde stelt. Maar nu meene niemand, dat men naar ethische opvatting moet preeken om warm te preeken. Wie het Woord des Heeren recht snijdt, recht ontsluit, zal zeer zeker de vragen van het leven aan de orde stellen en warm preeken.
De preek is bediening des Woords. Wij moeten verstaan, dat preeken is een verkondigen van het rijke Evangelie door den ambtsdrager in de gemeente des Heeren. Het wezen van de bediening des Woords is een ambtelijke verkondiging van het Evangelie in Gods Gemeente en die verkondiging is een verklaren en toepassen van het beschreven Woord Gods. Dit moeten wij goed verstaan. Velen zijn helaas op moderne en ethische wegen geraakt, wat het uitgangspunt van een preek raakt. Een tekst wordt gekozen, iets over de „letterlijke” beteekenis er van gezegd en daarna wordt, naar de opvatting van den „prediker” methodologisch verhandeld, hoe een zondaar levend moet gemaakt worden, neergeworpen enz. enz. De beschreven waarheid Gods wordt niet ontvouwd, maar de opvatting van den prediker wordt meegedeeld. Zonder het zelf te weten is men, wat het uitgangspunt der prediking betreft, in gezelschap van modernen, ethischen, barthianen enz. Nu moeten wij de dingen goed verstaan. De Heere maakt door den Heiligen Geest doode zondaren levend; Hij rechtvaardigt, vergeeft de zonden, leidt Zijn kinderen verder. Deze dingen zullen zeer zeker gepreekt worden als het Woord des Heeren recht gepreekt wordt, maar zij zullen gepreekt worden uit het Woord, als het tekstwoord de dingen aan de orde stelt. En dan hooren we de stem des Heeren. Dan zal ook klaar het onderscheid uitkomen tusschen bondelingen en bondelingen; tusschen dooden en levenden, tusschen praat- en daadchristendom; dan zullen de kinderen niet worden vergeten en zullen de zoekenden het rijke Evangelie beluisteren; dan zullen de beloften Gods worden ontvouwd, de kinderen Gods onderwezen worden en dan zal de Gemeente des Heeren worden gebouwd.

v.d. M.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 8 maart 1940

De Wekker | 4 Pagina's

De preek (I)

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 8 maart 1940

De Wekker | 4 Pagina's