Vraag en Antwoord

P.D. te U. vraagt naar het verschil dat er is tusschen Ezra 2:5 en Neh. 7:10. Daar is n.l. een verschil in de opgave van de personen die behoorden tot het geslacht van Arach. Op de eerste plaats staat, dat hun getal bedroeg 775 en op de tweede 652. Had mijn vrager verder vergeleken, hij zou meer verschillen hebben ontdekt tusschen de opgaven in beide hoofdstukken. Het is zelfs zoo, dat het aantal verschillen grooter is dan de overeenstemmingen. Er is verschil in getallen, maar ook in spelling van de namen. Daarbij zijn er soms schijnbaar namen uitgevallen. Zoo worden b.v. in Ezra 2:2
11 namen van leidslieden genoemd, onder wier toezicht het volk uittrok, en in Neh 7:7 12.
Vanwaar nu deze verschillen. In beide hoofdstukken hebben we te doen met een opgave van de hoofden van de weergekeerden uit Babel met het getal dergenen van hun geslacht, die mee uittrokken. Het is echter de vraag, of deze opgave getallen geeft, die op het zelfde tijdstip opgenomen zijn. Bij Ezra krijgen we den indruk, dat het een telling betreft, die heeft plaats gehad voor het vertrek. Bij Nehemia na aankomst in het land Palestina. De verschillen in getallen kunnen dan ontstaan zijn, doordat er later zich terugtrokken, die wel van voornemen waren mee uit te trekken, of ook, doordat er bij kwamen, wier voornemen het eerst niet was. Bovendien is er de mogelijkheid, dat er tijdens de lange en bezwarenvolle reis zijn overleden en geboren. Hierdoor kunnen de kleine verschillen ontstaan zijn.
De verschillen in spelling en het uitvallen van namen, alsook een andere orde van noemen zal verklaard moeten worden uit het feit, dat er bij het overschrijven van de handschriften fouten zijn ingeslopen. Dit kan vooral bij het Hebreeuwsche letterschrift heel gemakkelijk plaats vinden. Dit raakt dan de wijze, waarop het woord Gods is bewaard gebleven. Deze bewaring draagt de sporen van menschelijke gebreken en feilen. Het zal dan heel moeilijk voor ons zijn om de juiste getallen en namen te kennen, immers wij kennen de oorspronkelijke namen en getallen niet meer.

C. M. te M. vraagt, of het juist is in ons Doopsformulier, in de derde vraag aan de ouders de uitdrukking „voor u neemt” te wijzigen in „U voorneemt”. Z.i.z. is dat een verzwakking, die niet juist is.
Laat mij hier eerst doorgeven wat Prof. de Bruin er van zegt in zijn mooie boekje over ons Doopsformulier. Prof. de Bruin schrijft: De uitdrukking voor u neemt is door velen veranderd in u voorneemt. Er zijn er, die groot bezwaar tegen deze verandering hebben. Zij zeggen: neen, men moet de belofte voor zich of op zich nemen. Doch dit beteekent voor u nemen niet. Deze oud-Nederlandsche uitdrukking beteekent zich ernstig iets voornemen of van plan zijn.
De ouders beloven niet de opvoeding op zich te nemen, want die ligt reeds op hen, volgens het formulier, daar de ouders verplicht zijn hunnen kinderen hiervan breeder te onderwijzen. De ouders verklaren ernstig van plan te zijn hun kroost te onderwijzen, zoodat naar de tegenwoordige spelling: u voorneemt in de beteekenis van „ernstig van plan zijt’” de juiste beteekenis is.
Tot zoover Prof. de Bruin.
Gaan we terug naar den oorspronkelijken Latijnschen tekst van ons formulier, dan vinden we daar een woord, dat heenwijst naar een beslissing, die genomen wordt. Ons woord voornemen is dus wel goed als wij het maar nemen in den meest positieven zin en niet in den slappen zin waarin het ook wel gebruikt wordt.

K.D. te N. vraagt naar de beteekenis van de woorden in Pred. 7:12: want de wijsheid is tot een schaduw en het geld is tot een schaduw.
Er wordt in dit vers een vergelijking getroffen. Dat komt in de nieuwe vertaling van
Prof. Aalders in de Korte Verklaring heel duidelijk uit. Daar wordt vertaald: Want de wijsheid schenkt schaduw gelijk ook het geld, maar het is een voordeel te weten: de wijsheid schenkt die haar bezitten, het leven.
Voor ons Westerlingen is de schaduw beeld van het vluchtige en vergankelijke. In de Schrift, waar wij veelal de Oostersche gedachtenwereld vinden, is de schaduw telkens beeld van verkwikking en bescherming. Denk maar aan Ps. 91:1 en Ps.121:5.
In de schaduw is bescherming voor de hitte. Daarbij groeien in de schaduw van de boomen soms de prachtigste planten, die, waren zij blootgesteld aan de zon, zouden verbranden.
Nu trekt de Prediker een vergelijking. De wijsheid is een schaduw. Zij geeft verkwikking en rust. Het geld, hier als uitdrukking van het aardsche bezit doet dat ook op een bepaalde wijze. De voordeelen van de wijsheid gaan echter die van het geld verre te boven. De zegeningen van het aardsche goed raken de uitwendige zijde van het leven, terwijl de wijsheid het leven zelf geeft. Immers zij wordt door den Prediker gezien als de rechte verhouding tot God.
Daarom is de schaduw der wijsheid te verkiezen boven die van het geld. Dat is geen verachting van het stoffelijk goed. Integendeel de Prediker weet dit te waardeeren. Het geeft inderdaad schaduw. In vrs. 11 zegt Hij nadrukkelijk, dat ook bezit goed is. Maar aan haar kleeft altijd het gevaar dat zij den mensch doet opgaan in het zichtbare. Daarom is de wijsheid te verkiezen boven bezit.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen