Pastorale Brieven

Beste Vriend!

De vorige maal wees ik U er op, dat bij beide, bij Christendom en bij Socialisme, een zeker verlossings-, een zeker geluksverlangen is. Maar met welk een onderscheid!

Bij Christendom is 't verlossingsverlangen een uit de bewustheid van de eigenlijke ellende: de zondeval met al den aankleve van dien; en dat sluit dan ook in 't verlangen naar een aarde waarop gerechtigheid woont, maar de zuivere methode is hier: eerst moet de mensch van binnen uit verlost worden, en dan worden de (levens)omstandigheden ook anders. Bij 't socialisme omgekeerd: maak die (stoffelijke) omstandigheden goed; en de mensch zelf wordt ook vernieuwd. En wel zóó vernieuwd, zegt het socialisme, dat hij geen God, geen religie, geen geloof, geen hemel enz. meer noodig zal hebben. Dienovereenkomstig zal er nu ook een verschil van behandeling zijn der sociale kwalen. De eene partij rekent daarbij met de zonde en richt zich naar de regelen van Gods Woord; de andere niet.

Nu zegge men niet, ja maar het Socialisme is een zuiver sociaal of oeconomisch beginsel, of partij, men bemoeit zich daar niet met den godsdienst, dat moet ieder voor zich weten. Want vooreerst is dit reeds fout, dat men in den kijk op sociale ellende en ook wat de geneesmiddelen aangaat, gansch niet met God en Zijn Woord, ja met Diens wereldregelen en orde rekent.

Dan komt men altijd in conflict met de door God gestelde orde en regeling; denk maar b.v. aan de verhouding tusschen individu en gemeenschap.

Het Christendom weet naar de Schrift de juiste verhouding tusschen individu en organisme te stellen en te handhaven; de partij des ongeloofs, ook die van het Socialisme, niet.

Individualisme is heel iets anders dan handhaving van den individu. Een organisatie weer iets anders dan organisme.

Maar wat nòg al erger is: het socialisme is ònwaar als het U toeroept: religie is Privat-Sache; d.w.z. of ge God wilt erkennen en dienen moet je zelf weten; wij vechten alleen om een betere boter ham. Neen God dienen is niet een privé-aangelegenheid; maar een plicht, een eisch. Als God bestaat, staat het uit den aard der zaak niet aan ons, om zelf uit te maken, òf we God zullen erkennen en dienen ja of neen. Dan zijn we er toe verplicht; voor àlle terreinen.

God en Zijn dienst zijn zaken centraal (van het middelpunt in ons hart) en universeel (niets is er van buiten gesloten).

Maar nog erger. Ik ken het socialisme, ook Karl Marx en zijn sociaal-democratie genoegzaam, om eerlijk te verklaren, dat het leugenachtig is, praatjes voor de vaak, en verkiezings-suggereering, als men beweert, God c.a. laten we er buiten.

In hun eerlijke, en principieele oogenblikken en geschriften, is èn door Karl Marx, èn door Lasalle, èn door Engels, èn door Liebknecht, èn door Bebel, èn door heel de Sociaal-democratische philosofie klaar en ondubbelzinnig uitgesproken, dat socialisme en Chr. religie zich verhouden als vuur en water. Uit de vele tientallen geschriften waarvan ik dienaangaande in mijn leven kennis nam, slechts een enkele greep. Zoo schreef destijds Dr. Gorter, de bekende intellectueele sociaal-democraat: „er is geen God, voor de leer van het historisch-materialisme is de Gods dienst verbleekt”. Wie kan met zulke uitspraak nu zeggen: dat Christendom en Sociaal-democratie kun nen samengaan?

De bekende Nederlandsche Sociaal-democraat Gerhard schreef destijds, dat de stelling Godsdienst is privaatzaak moet beschouwd worden als praatjes door behoefte aan succes ingegeven,

Dit is duidelijk als iets.

Lees b.v. ook maar eens wat de salon-socialist van Kol indertijd schreef in zijn boek: „Socialisme en Christendom”, dat de wereldbeschouwing van het Christendom door die van het socialisme behoort op zijde gezet te worden.

Maar, zor hoor ik U zeggen, dat zijn persoonlijke opvattingen, daar kan men de socialistische leer zelf niet voor aansprakelijk stellen.

Wel wis en zeker stel ik die leer zelf er voor aansprakelijk. In dit bestek kunnen we nu eenmaal niet een wijsgeerige verhandeling gaan schrijven. Maar ik heb voldoende van Karl Marx en zijn stel sel kennis genomen, om naar waarheid te verklaren, dat het stelsel, het beginsel zelf van de Sociaal-demo cratie insluit, dat er geen God bestaat, zooals de Heilige Schrift ons Dien leert.

Ik kan dit hier nu niet alles breed toelichten, maar het historisch-materialisme (de grondleer van de Sociaal-democratie) leert, dat er geen God Vader en onze Schepping bestaat, dat er geen God Zoon tot onze (geestelijke) verlossing van noode is, en dat er niet gesproken moet worden van een God Heiligen Geest tot heiliging en wereldvernieuwing, maar dat de stof God is, en de mensch door den mensch moet verlost worden.

Dominees die met zulk een partij meenen mee te moeten doen, b.v. om die partij daardoor te…… bekeeren(!) plegen verraad aan de zaak des Heeren; en kunnen zich evengoed opmaken, om den duivel te gaan bekeeren.

Maar 't is voor ditmaal alweer genoeg.

Met hartelijke groeten Gode bevolen,

Uw vriend en broeder in onzen Heere

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen