Reisindrukken

Amerika is het land van de schier onbegrensde mogelijkheden. Al dadelijk, als men de kust nadert, verrijzen in de verte de ontzaglijke z.g.n. „skyscrapers”, huizen met tientallen verdiepingen, waarvan men de meeste en de hoogste vindt in New York.
Men zou ze in letterlijken zin luchtkasteelen kunnen noemen. Het hoogste is de Empire state building. Dit is het grootste structuur van de wereld. Het gebouw is 1250 voet hoog, en heeft 102 verdiepingen.
De straten der Amerikaansche steden, vooral in New York loopen allen recht toe recht aan. Het zijn alle vierkante huizenblokken met platte daken, waarvan men op een afstand een idee krijgt als van een groote blokkendoos. Hiervandaan is het, dat tusschen de verschillende straten bijna geen onderscheid is, en het karakteristieke, bij de Europeesche steden, gemist wordt. Vandaar ook, dat de straten geen naam, maar een nummer dragen. Men spreekt b.v. van de 100ste en 200ste straat. Het verkeer in de steden en in haar nabijheid is geweldig druk. Men vertelde mij, dat in de Ver. Staten gemiddeld elk jaar 14,000 levens te betreuren zijn, wegens verkeersongelukken. Treinen en auto's gaan er met een geweldige snelheid. Ik heb groote afstanden per auto afgelegd. We reden dan ongeveer 100 km per uur, terwijl dan de meeste wagens ons nog voorbij snelden.
De wegen zijn er prachtig. De hoofdwegen, die allen van beton zijn, zijn zoo breed, dat men er gemakkelijk met vier wagens naast elkaar kan rijden. Meer dan eens zag ik twee of drie van zulke wegen in de nabijheid der stad boven elkander gebouwd. Wanneer men met de trein van Grand Rapids naar New York reist, rijdt men de laatste uren langs de Hudson rivier.
Dit is een verheffend gezicht om te aanschouwen, gelijkwaardig met het schoone Rijndal in Duitschland.
Men ziet dan aan de overzijde der rivier, de bergen hoog verrijzen. Komt men vandaar in New York, dan rijdt men in de tunnel onder de stad door en komt tenslotte aan het centraal station. Dit station, midden in de stad, is van een enorme omvang en hoogte. Men blikt van beneden op naar een geheel ronde koepel, vanwaar uit de verlichting valt, want in deze „hemel" zijn een menigte van lichten aangebracht, die als sterren staan te flonkeren, en in welks „sterrenbeeld" duidelijk de „groote beer" is te onderkennen. Bijzonder is het mij opgevallen de eenvormigheid in steden en op het.land. Vindt men in ons land, schier in elke provincie afwisseling, wat aangaat de gedaante van het landschap, b.v. den bouw der boerderijen, in Amerika, vindt men van Noord tot Zuid boerderijen en huizen, die op het platteland schier alle van hout zijn, naar een zelfde vorm opgetrokken, terwijl de landerijen schier overal heuvelachtig zijn, afgewisseld door bosch, beekjes en rivieren.
Wat de bevolking aangaat, ook deze is zeer veel verschillend van de onze. De Amerikaan, die een afkeer heeft van bijzondere vormen en manieren, die voor niemand de hoed afneemt is nochtans voorkomend, vriendelijk en behulpzaam, voornamelijk tegenover een vreemdeling. Ik heb dat overal ondervonden en heb te dien opzichte de aangenaamste herinneringen.
Tenslotte wil ik nog iets zeggen van — wat men in Amerika noemt — één van de zeven wereldwonderen n.l. de Niagarawaterval.
Van Grand Rapids naar de Niagara, is een tocht van ongeveer 450 Amerikaansche mijlen, d.i. ongeveer van hier naar de Russische grens. We hebben deze tocht gemaakt per auto, vergezeld door Mr. v. d. Bout en Mr. Langerak, beide ouderlingen aldaar en hunne vrouwen. Het zien van dit schouwspel is buitengewoon indrukwekkend en maakt een onuitwisbaren indruk.
De Niagararivier, die stroomt van Lake Erie, dat is een meer ongeveer half zoo groot als ons land, en zich ontlast in het Ontariomeer, vormt een stuk van de grens tusschen de Ver. Staten en Canada. Dicht aan de val genaderd, komt het water der rivier met een geweldige snelheid door de rotsblokken heendringen, en stort dan schuimkoppend met donderend geraas 160 voet naar beneden. In het midden der rivier vlak bij de vallen is een klein eilandje, daarop staande bevindt men zich tusschen de twee groote vallen, de z.g.n. American fall en de Horseshoe fall, zoo genoemd, omdat deze den vorm heeft van een hoefijzer. Men gaat met een lift haar beneden, wandelt door een langen tunnel en komt dan aan den benedenkant uit.
De Niagara waterval, die de grootste is der wereld, geeft een overweldigenden aanblik. Hier toch, kon ik eenigermate verstaan de beeldspraak van Johannes op Patmos, „als een stemme veler wateren". En wat David uitriep, temidden van afgronden en watergeweld van de Jordaan:

     'n Zucht daar kolk en afgrond loeit,
     Waar 't gedruisch der wateren groeit.
Maar ook:
     Hoe groot zijn, Heer, Uw werken,
     Hoe ver gaat Uw beleid.
     Gij stelt met majesteit
     Elk deel zijn juiste perken.

Driebergen.  SMITS.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen