Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Mamasa

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Mamasa

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Met een sectie van tien man, de brenmitrailleur vóór op de de jeep, rijden we Mamasa binnen. Een vervaarlijk gezicht voor de vreedzame Toradja’s, die met verwonderde oogen kijken en ons toezwaaien. Maar, om in Mamasa te komen, moet men door onveilig gebied, waar nog kortgeleden een aanval op een militaire jeep gepleegd is door een 200-tal rampokkers!
Ze hadden echter niet gerekend op de snelheid en kracht, waarmee door onze jongens de aanval afgeslagen werd. Deze kleine groep van zeven militairen legden een 60-tal roovers neer, een twintig gewonden werden ingerekend en de rest vluchtte de bergen in. Aan onze kant niet eens één gewonde! Maar wij kwamen ditmaal ongehinderd in Mamasa! Mamasa! Die naam heeft geen onbekende klank voor onze lezers, maar toch is er maar een heel enkele uit onze kring, die Mamasa in werkelijkheid heeft mogen zien. Nu ben ik er een paar dagen en ik weet zeker, dat ge belangstellend zijt, om ook mijn indruk van Mamasa te vernemen. Beteekent Mamasa „liefelijk oord”?, nu, dat is het inderdaad! Als iemand de schoonheid van Mamasa wil beschrijven, zal het hem moeilijk vallen, om niet poëtisch te worden. Zie eens, hier bruischt met geweld het glinsterend water in de breede, ondiepe kali, die zich door het landschap heenkronkelt als een levende slang. Hier staan, op de achtergrond, als rustige wachters rondom, de hooge bergen, die hun beboschte toppen verbergen in den lichten, dichten wolkennevel en tusschen deze groene berghelling ziet ge een verre, blanke streep: de blinkende waterval. Het water komt daar van honderden meters hoog van de bergen neerstorten. En dan, iets dichterbij op kleinere hoogten, de witte kerkjes, die schitteren in de zon en getuigenis geven van het heerlijke werk, dat door onze Zending verricht is geworden. En bijna, achter bosch en rots verscholen, staan de kamponghuisjes van de Toradja’s. Eindelijk, heel dichtbij, aan de verschillende wegen, die de vlakte doorkruisen, de forsche Zendingsgebouwen, als bungalows in de open vallei! Alles bij elkaar genomen, en het geheel overziende, is het…… een liefelijk oord, één van de meest prachtige plekjes, welke ik in Celebes gezien heb.
In het voormalig huis van Ds. Bikker, thans bewoond door dokter Pilon en diens echtgenoote, heb ik gelogeerd en samen hebben we hier onvergetelijke dagen doorgebracht. Met mijn gastheer heb ik het mooie, keurig verzorgde Ziekenhuisje bezichtigd! Samen zijn we te paard de bergen in geweest en hebben we enkele typische Toradja-kampongs bezocht! Onze hongerige magen werden verwend door hetgeen de recht Hollandsche kookkunst van Mevr. Pilon ons wist voor te zetten en ’s avonds was het een genot, om in dit heerlijk frissche klimaat, eens weer onder een wollen deken te kruipen.
Op uitnoodiging van den Toradja-dominé Bombong heb ik in het kerkje te Mamasa de dienst op Zondag gehouden en het was daar de eerste keer, dat ik ervoor geplaatst werd, om in het Maleisch te preeken! Neen, dat had ik een enkel jaar geleden niet kunnen droomen, dat ik nog eens in het kerkje te Mamasa het Evangelie in de Maleische taal aan Toradja’s zou brengen.
Maar ik ben erg blij, in de gelegenheid te zijn geweest, om het Zendingsveld, ons Zendïngsveld, te zien en onze Toradja-broeders en zusters te hebben kunnen begroeten.
Ds. Bombong vertolkte hun gevoelens en zeide o.a., dat zij erg verheugd waren een predikant uit Holland in hun midden te mogen hebben, terwijl deze „als het oog der Hollandsche kerk” was, waardoor deze kerk met groote belangstelling en liefde naar het groote werk der Zending onder de Toradja’s bleef zien.
Met rijke voldoening en groote dankbaarheid heb ik Mamasa weer verlaten, het beeld van dit „liefelijk oord” als een schat in mijn hart meedragend.

20-1-’47.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 4 april 1947

De Wekker | 4 Pagina's

Mamasa

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 4 april 1947

De Wekker | 4 Pagina's