Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Op den Uitkijk

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Op den Uitkijk

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

„De eeuw van het Kind!”
Wie herinnert zich niet de sentimenteele propaganda, die in de jaren vóór den oorlog het kind op het schild verhief. De rechten van het kind werden uitgeroepen, omdat het drager was van een andere, een betere toekomst. De moderne paedagogiek had al zijn verwachting op het kind gebouwd! Een nieuwe methode van opvoeding en vorming werd ontworpen, en naar dit systeem zou er een eind komen aan de misdaad, de oorlog tot het rijk der fabelen verwezen worden. De „eeredienst” voor het KIND werd ontworpen en de ouders zouden als eerste dienaren optreden, en verantwoordelijk gesteld worden, voor de geestelijke en lichamelijke ontwikkeling van hun kind. Uit dien tijd dateert ook de systematische ondermijning van het ouderlijk gezag. Den kinderen werd publiek geadviseerd zich van de macht der ouders te emancipeeren. Het zaad toen uitgestrooid heeft welig vruchten gedragen. Met de normen van religie en ethiek werd finaal gebroken. Er groeide een geslacht op, dat gespeend aan de kennis en de vreeze des Heeren, de danszaal en cabaret vulde. Een dergelijke opvoedingsmethode kweekt òf mormels òf zenuwpatienten.
Nu het „kind der eeuw” heeft wel zijn rekening betaald. Het is de erfgenaam geworden van de verwording in dezen tijd. De criminaliteit neemt onrustbarende verhoudingen aan. De statistiek der zedenpolitie biedt een treurig beeld van de decadentie reeds in het jonge leven. „Vroeg rijp, vroeg rot” luidt het oude gezegde.
De ellende in de kinderwereld opent nog een andere visie op het leven in de 20e eeuw. Honderdduizenden kinderen zijn aan de verwildering prijs gegeven. Volgens de officieele statistiek vagebondeeren kinderen van 6—10 bij tienduizenden door Europa, vooral in het oosten. Ze zijn van alle zijden van gevaren omringd. Ze ondervinden van jongsaf hoe koud en kil de wereld is. Hoe kan het anders! Reeds vóór de geboorte worden velen geregistreerd door ambtenaren om te voorzien in de begeerte van vele kinderlooze echtgenooten. Is het u bekend, dat de kinderen zelfs op de „zwarte markt” versjacherd worden? De gangsters in de Nieuwe Wereld, die vroeger kapitalen verdienden met het leveren van clandestiene alcohol, benzine en banden, in het kind een nieuwe koopwaar hebben. Ongehuwde moeders doen afstand van hun zuigeling tegen de beste verzorging in een eerste klasse kliniek en de beste medische behandeling, maar waarbij de chantage hun altijd als een dreiging boven het hoofd hangt. Handelsagenten worden naar de armste streken in de U.S.A. gezonden om de baby's van verarmde ouders op te koopen. De „zwartjes” brengen niet zooveel op als de „blanken”, maar een negerkindje brengt toch altijd nog een 100 dollar op. Men voert de kinderen naar New York en San Francisco, en waar ze dan verder blijven, is onbekend, In Roemenië leven ongeveer 300.000 oorlogsweezen, die op de slavenmarkten in het grensgebied worden verhandeld, terwijl duizenden ouders van hun kinderen beroofd met een gebroken hart naar hun verdwaalde kinderen zoeken. Is 't U bekend, dat er in Nederland nog ongeveer 50.000 onverzorgde kinderen zijn?
Een kinderwereld vol naamlooze ellende!
Neen, dan toont de christelijke barmhartigheid uit andere beginselen zich over de ellende te ontfermen. In gehoorzaamheid aan Gods Woord heeft zij zich ontfermd over het kind, dat òf vader òf moeder, òf beiden mist. De weesinrichtingen in ons land hebben een schoone geschiedenis.
Ook onze kerk heeft het voorrecht haar eigen weezen te verplegen, Een eigen weeshuis te Utrecht, dat terecht een tehuis voor de arme stakkers kan worden genoemd. In priesterlijke bewogenheid hebben de vereenigde diaconieën zich met teere zorg aan de verzorging van weezen gewijd. En…… ons weeshuis heeft in den loop der jaren een eigen plaats in het kerkelijk leven gekregen. De offervaardigheid der liefde bracht reeds groote sommen bijeen. Maar het bestuur zint altijd maar weer op nieuwe wegen om de belangstelling voor de weezen der kerk te verhoogen. Daarvoor dienen inzonderheid de „Weeshuisdagen”.
Op den 12en Juni a.s. is er weer een „Weeshuisdag” belegd. Ds. K. van Smeden en Ds. C. van der Weele zullen op dien dag de belangen van de weezen bevorderen door een goed woord te spreken. Belangstellenden kunnen dan het „Weeshuis” eens van boven tot beneden bezien en van nabij kennis maken met de weesouders en de kinderen aan hun zorgen toevertrouwd. Een bezoek aan het Predikheerenkerkhof 9, te Utrecht, en Ge hebt uw hart verloren!
Daarom, op naar Utrecht op 12 Juni, D.V.!
Deze dag is niet minder belangrijk dan de Theol. Schooldag en onze Zendingsdagen! Verkwikt het hart der weezen en steekt door uw bezoek allen, die voor de weezen zorgen een hart onder den riem!
Hij, die de Vader is der weezen, gedenke ons Weeshuis en stelle het tot een rijken zegen in het midden zijner Kerk!

A.(Apeldoorn), G.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 6 juni 1947

De Wekker | 4 Pagina's

Op den Uitkijk

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 6 juni 1947

De Wekker | 4 Pagina's