Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Paaschlicht

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Paaschlicht

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Wij vieren ons Paaschfeest op een donkere wereld, die al meer gehuld wordt in de droeve sluier van den nacht der verschrikking.
Wat zou deze wereld zonder Paaschlicht, zonder Paaschvorst toch zijn?
Een kokende oceaan zonder haven.
Een stervende zonder lafenis.
Een gapende afgrond, aan welks rand de wanhoop gilt.
Maar Hallelujah — wij vieren het feest van het licht en de Paaschpsalm wordt ingezet: als het begon te lichten op den eersten dag der week.
Wie de wereldgeschiedenis leest bij de lamp van Gods Woord vindt, dat er een viertal lichtbronnen zijn, die telkens opnieuw de positie der tijden bepalen. In den scheppingsmorgen breekt de lichtstroom door in den chaos, en deze stroom doortrilt de schepping van het uur van haar aanzijn af.
In de opstanding van Christus gaat het licht op over de vlakte van een stervende wereld, en straalt de levenszon over de somberheid der graven.
In de herschepping doorstroomt het Licht het duistere zondaarshart, wanneer de roepstem des levens opvaart in de duisternis, en klimt tot Gods wonderbaar licht.
In de voleinding der eeuwen ontsluit de stad van boven haar poorten, waar geen nacht meer zal zijn en eindigt alles in God volzalig, in Wien gansch geen duisternis is.
Licht en duisternis... het is de tegenstelling van hemel en hel, van zaligheid en rampzaligheid, van genade en zonde, van Christus en satan.
Deze tegenstelling, die een absolute is, is gansch iets anders, dan de eindelooze jacht van een natuurproces, waar dood en leven elkander afwisselen.
Over zulk een natuurproces spreekt op Paschen gaarne het listig modernisme, dat ook gewaagt van opstanding en van den levenden Heer.
Kent gij de voorstelling op Paschen van dit slinksche modernisme?
Hoort! Gelijk de mensch in den mensch opstaat, de vader in het kind, het leven in de voortplanting, zoo staat Christus op in de gemeente, en daarom is Hij de levende Heer.
Wat omstrikt het modernisme vele achtlooze zielen, en wat wordt thans het feit der opstanding van Christus verkwanseld door die velen, die straks een vooraanzitting zullen hebben in den wereldraad van Kerken!
Hoe lang moet het nog duren, eer dat de Kerk zich met heilige verontwaardiging afkeert van een kring, waar de heilsfeiten worden veridealiseerd en verdampt tot een stemmingsreligie, waaraan de Christus der Schriften ten eenenmale ontbreekt?
En toch gebeuren deze schrikkelijke dingen tegenwoordig, waardoor verloochenaars van den Christus aan één Avondmaalstafel aanzitten om den dood des Heeren te verkondigen. Maar wat is een gestorven Jezus, zonder opstanding uit de dooden? Wat heeft Paulus ook al weer gezegd van allen, die een vraagteeken schrijven achter het geloof aan de opstanding des Heeren?
Tegenover deze modernistische strooming is er altijd nog een Kerk op aarde, die niet gedoogen kan en zal, dat in haar midden zulke verloochenaars een plaats ontvangen. Wat gemeenschap heelt het Licht met de duisternis, of Christus met Belial, of de tafel des Heeren met de tafel der duivelen?
Ik heb gelezen van prof. Wisse, dat hij tegenover de Una sancta spreekt van een Una satanica. Inderdaad, dat is weer één van die origineele typeeringen, die uit zijn brein opspringen.
Bij zulk een typeering voelt ieder dadelijk, hier wringt de schoen tusschen Waarheid en vrome leugen, tusschen profetie en valsch profetisme, tusschen de Kerk van Christus en de kerk van den satan, tusschen het organisme uit den Heiligen Geest, en de organisatie uit satans geest.
Maar wij vreezen dien strijd niet, want het Licht wint het van de duisternis. De lichttoorts van den satan moge branden in het slavenhuis van lust en last, dat wij hier ons aardsch bestaan noemen, deze lichttoorts wordt toch uitgebluscht, wanneer alle leven dood gedrukt zal worden tusschen het rad der eeuwen.
De blijdschap van den Paaschmorgen klimt hier ver boven uit.
De wereld wil haar toekomst maken, en zij ontvalt al meer aan haar toekomst.
Maar Paaschfeest, feest van licht en leven, dag van dankbare verrijzenis, zegt ons, dat de Kerk van Christus nimmer aan haar toekomst kan en zal ontvallen, want Jezus Christus heeft door zijn opstanding zijn toekomst gefundeerd. Adam ontviel aan zijn toekomst, en daarom allen, die uit Adam zijn, hebben geen toekomst, dan alleen die van de buitenste duisternis.
Maar de tweede Adam heeft Zijn toekomst gemaakt. De dood ligt achter Hem. Het leven ligt vóór Hem.
Daarom mogen allen, die van Christus zijn, met opgerichten hoofde hun Heiland en Koning verbeiden.
Die van Adam zijn, kennen slechts een neergang.
Die van Christus zijn, kennen ook een opgang naar het eeuwige Licht.
O! die dag van heil en loon!
Dag van jubel, dag van glorie!
Als de in God ontslapen doôn,
Zullen opstaan in victorie!
't Eeuwig Licht is opgegaan!
Onze Heer is opgestaan!

A. (Apeldoorn) S.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 26 maart 1948

De Wekker | 4 Pagina's

Paaschlicht

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 26 maart 1948

De Wekker | 4 Pagina's