Brieven uit Amerika

Het Woord des Heeren is een boek, dat ons de werkelijkheid van het menselijk leven tekent. Het zegt van ons aardse leven: „Wij vliegen daarhenen.” Wij mensen zijn stervelingen, we zijn vliegende reizigers. Wij zijn allen op reis naar de grote, alles beslissende eeuwigheid. Gelukkig de mens, die zijn dagen mag leren tellen om een wijs hart te bekomen.
We hebben het meestal zo druk met de dingen van dit aardse, vergankelijke leven. Plotseling komt voor ons de tijd, dat we moeten sterven en God ontmoeten. De dood komt onverwachts, zowel in Nederland als in Amerika. Hoe dikwijls ontvang ik bericht over vrienden uit het vaderland, dat ze de weg zijn gegaan van alle vlees.
Het is een weldaad, als we een goede hoop mogen hebben voor de grote „euwigheid, wanneer voor ons het ogenblik van sterven komt. Dat is het meest noodzakelijke en het allervoornaamste voor iedereen. Dan is het sterven geen verlies, maar eeuwige winst.
Licht en donkerheid, blijdschap en droefenis wisselen elkander af in het menselijk leven. Zo was 30 September voor mijn vrouw en mij een dag van blijdschap. Onze ouders uit Utrecht mochten we na een jaar van scheiding in gezondheid ontmoeten. U kunt begrijpen wat een blijdschap dat voor ons was, vooral omdat we in Amerika wonen en gescheiden zijn van al onze familie.
Dezelfde dag mochten mijn eigen ouders in Nieuwland de dag herdenken, dat de Heere hen veertig jaar in de band des huwelijks had verbonden. Voorwaar, een reden om den Heere te erkennen voor Zijn weldaden, In mijn gedachte was ik in de ouderlijke woning bij mijn familie en mijn geliefde moeder. Nooit zal ik vergeten, met welk een tedere liefde ze mij heeft omringd en opgevoed en met welk een ernst ze mij gewezen heeft op de dingen der eeuwigheid. Och, had de Kerk des Heer en meer biddende moeders, die met hun kinderen spreken over God en Zijn zalige dienst. Helaas, duizenden zijn meer bezorgd over voedsel en kleding dan over het geestelijk heil van hun kinderen.
Nauwelijks waren onze ouders in Grand Rapids, of we hebben een trip gemaakt naar Canada. Dinsdag 4 October vertrokken Mr. en Mrs. P. van der Sijs, mijn schoonouders, mijn vrouw en ik naar Canada. Het was prachtig zomerweer en dan is het een waar genot om met een auto door dit grote land te rijden. De wegen zijn schitterend aangelegd en zeer breed. Er is overal rekening gehouden met het snelverkeer, dat zeer goed geregeld is.
Onze reis ging over Flint naar Port Huron, de plaats, waar onze passen gecontroleerd werden voor Canada. We reden over een prachtige hoge brug, die de St. Clair rivier overspant. Deze rivier verbindt het Huron-meer met het Erie-meer. Ons land heeft prachtige bruggen, maar Amerika doet heus niet onder in het bouwen van geweldige bruggen. We zagen in Detroit de Ambassador-bridge, die evenals in New-York de Washington-bridge kan wedijveren met de grootste bruggen ter wereld. We reden Canada binnen en passeerden vele dorpen en steden, totdat we 's avonds bij de Niagara watervallen aankwamen.
Zuid-Ontario is een prachtig land met een welvarende bevolking. Inderdaad, de steden en dorpen in dit gedeelte van Canada doen niet onder voor West-Europa. In het Noorden van Canada is het veel anders, daar is het ook in de winter zeer koud.
We hebben op onze weg naar de Niagara enkele van onze emigranten bezocht. Wat waren ze blij, toen ze ons zagen, dat kunt u begrijpen. Ze maakten het maatschappelijk goed, maar ze misten het eigen kerkelijke leven. Het was hun begeerte en gebed, dat de Heere voor hen de weg mocht openen om weer op te kunnen gaan onder de zuivere prediking des Woords.
We zijn met elkander de Niagara watervallen wezen bewonderen. Deze waterval is één van God's scheppingswonderen. Het water stort zich hier 60 meter naar beneden met een oorverdovend geruis. Er zijn feitelijk twee grote watervallen, één de z.g. Amerikaanse en de andere de Canadese waterval. De waterval, welke het meest op Canadees grondgebied ligt, is de mooiste. Ze heeft de vorm van een hoedijzer en daarom wordt ze „Horseshoe” genoemd. De omgeving bij de Niagarawatervallen is schiterend en zeer mooi aangelegd en trekt millioenen touristen. Gelukkig hij, die Gods scheppingsmacht met het oog des geloofs mag zien om den Heere te verheerlijken voor Zijn daden. God heeft alles gewrocht om Zijns Zelfs wil, opdat Hij verheerlijkt zal worden.
Onder indrukken van Gods almacht en grootheid vervolgden we onze reis. We reden door een prachtig landschap met uitgestrekte boomgaarden en wijngaarden van de Niagara-waterval naar Hamilton. De emigranten, die we wisten te wonen en die we konden bereiken in deze omgeving, hebben we bezocht,
's Avonds heb ik voor onze emigranten gepreekt in Hamilton. Onze vriend Brunsveld uit de gemeente Zutphen had een zaal gehuurd en alles verder keurig geregeld. Met aangenaamheid des harten mocht ik het Woord des Heeren voor onze mensen prediken. Er was blijdschap onder de emigranten, dat ze in Canada eens een eigen predikant mochten horen. Het deed hen zo goed, dat onze gemeente in Grand Rapids met hen medeleeft en niet alleen met woorden, maar ook met daden haar liefde bewijst. Het afscheid was zeer hartelijk en zo ging iedereen weer huiswaarts.
Donderdag 6 October vervolgden we onze zendingstrip en reisden naar Chatham. Na weer emigranten te hebben bezocht, predikte ik 's avonds in een zaal te Chatham. In deze plaats had onze vriend Flootman gezorgd voor een goede vergaderplaats. De opkomst was in Chatham nog beter dan in Hamilton. Van heinde en ver waren onze emigranten gekomen om de dienst bij te wonen. Het was een aangename avond en we mochten gevoelen, dat de Heere in ons midden was. Het was voor de emigranten een verassing, dat ze andere vrienden van dezelfde beginselen mochten ontmoeten.
We hebben op onze reis Hervormde vrienden ontmoet, die zeer blij waren, dat we wat deden voor de emigranten.
Weet u wat we opgemerkt hebben op onze reis naar Canada? Dat sommige, het waren er gelukkig maar enkele, van onze eigen mensen naar andere kerken gaan en er zich thuis voelen, waar een dwaalleer gepredikt wordt, terwijl Hervormden een bevindelijke prediking begeren.
Wij als Kerk hebben een roeping, een zeer verantwoordelijke roeping. Er moet wat gedaan worden, wij moeten doen wat onze hand vindt om te doen, opdat ze niet door onze schuld kerkelijk verloren gaan.
De maatschappelijke toestand in Nederland is niet rooskleurig en daarom denken velen om te emigreren. Ongetwijfeld zijt ge nieuwsgierig en belangstellend naar mijn oordeel over Canada. Weet u wat ik u, die plannen hebt om te emigreren, eerst adviseer? Vraagt den Heere om licht en wijsheid, wat ge doen moet. Emigreren moet niet een zaak van ons willen en wensen zijn, neen, het moet een zaak des gebeds zijn. Wanneer de Heere u vrijmoedigheid geeft en Hij de weg voor u baant, moogt ge gaan. Canada biedt ongetwijfeld toekomst voor de emigranten, vooral voor hen, die grote gezinnen hebben. De eerste paar jaren zijn meestal het moeilijkst. Denkt nooit, dat het u vanzelf in de schoot valt, er moet aangepakt worden en dan met Gods zegen zal het gaan.
Weet u, wat van groot gewicht is voor onze mensen? Dat ze in de toekomst een eigen kerkelijk leven mogen krijgen. Er zijn op het gebied van de emigratie vele raadgevers, maar iemand, die nooit in Canada geweest is, kan er geen goed oordeel over vormen. Het is op dit terrein precies als op het geestelijk gebied. Er zijn veel mensen, die over de waarheid spreken, maar de waarheid nooit beleefd hebben in hun eigen ziel. Ze spreken mooie woorden, maar het is niet echt.
Vrijdagavond kwamen we in goede gezondheid weer in onze eigen stad aan. Het is de bede van ons hart, dat de Heere onze emigranten Zijn zegen geve, opdat ze de grondleggers mogen worden van gemeenten, die pal mogen staan voor de waarheid Gods in onze donkere dagen.
Vrienden in Nederland, helpt ons om de emigranten te steunen met woord en daad, met goed advies, maar bovenal met uw gebed. De Heere geve u in Nederland en ons in Amerika veel gebedsworstelingen aan zijn genadetroon, opdat Zijn Kerk moge groeien en bloeien.
Bidt om de vrede van Jeruzalem, wel moeten ze varen, die U beminnen.
's Heeren onmisbare zegen toegebeden,
Uw vriend,
ZIJDERVELD.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen