Joh. 16 :13 m en de kerkelijke leerverschillen.

Tot dit ietwat typisch aandoende opschrift, kom ik door de brief van een br., die in zijn schrijven de bovenstaande tekst in verband brengt met het feit dat er toch zoveel worsteling is om tot een zuiver verstaan van de waarheid Gods te komen en dat er zoveel verschil blijkt te blijven bestaan, ook onder hen, die buigen voor het Woord des Heeren.
Tot recht verstand zal ik hier eerst Joh. 16 :13 gedeeltelijk weergeven: Maar wanneer Die zal gekomen zijn, (namelijk) de Geest der waarheid, Hij zal u in al de waarheid leiden, want Hij zal van zichzelven niet spreken.
Nu gaat het om de vraag of in deze belofte des Heeren niet de waarborg ligt dat de kerk (of de kerken) tot de volle en klare kennis der geopenbaarde waarheid Gods zullen komen en deze restloos zullen verstaan.
Was dit de strekking dezer belofte dan zou in het licht daarvan het onbestaanbaar moeten worden geacht dat er verschillen bleven in het verstaan, der waarheid.
Laten wij eerst eens zien of dit inderdaad de strekking van deze belofte is. Dit woord is door Christus gesproken toen Hij zijn discipelen voorbereidde op de aanstaande scheiding na zijn optanding.
Hij troost zijn jongeren over zijn heengaan met de belofte dat met de scheiding de bedeeling des Heiligen Geestes zal aanvangen.
De jongeren zijn nu nog niet geestelijk in staat alles wat zij van Christus en zijn werk moeten verstaan, te dragen. Maar wanneer de Heilige Geest gekomen zal zijn, zal die in al de waarheid leiden.
Dit wil niet zeggen dat zij dan eerst de waarheid zullen kennen, dat zij nu dus eigenlijk nog zonder die kennis zijn. Zij weten reeds veel door het onderwijs des Heeren. Maar zij zullen nog meer moeten leren.
En dat wordt hen hier nu toegezegd juist in verband met hun bijzondere positie als apostelen. Het gaat hier dus eigenlijk om de apostolische inspiratie, die de apostelen nodig hebben om de waarheid te verstaan, te prediken en ook in Schrift vast te leggen. De Geest der waarheid wordt hier als hun Leidsman aangewezen in het grondleggend werk voor de kerk des Heeren.
Die Geest zal, wat zij reeds weten, rijker doen kennen maar ook nieuwe en toekomstige dingen doen kennen.
Dat de Heilige Geest dit gedaan heeft bewijzen de Brieven der Apostelen en de Openbaring aan Johannes.
Dat de Heilige Geest hier Geest der waarheid genoemd wordt wijst op dit zeer bijzondere werk. De Geest is het juist, die de openbaring Gods tot haar volle effect brengt voor en in de kerk.
Volle nadruk valt dan ook hier in deze belofte op het woord „al". Hij zal in al de waarheid leiden. D.w.z. Hij zal het niet bij een onvolkomen of gedeeltelijke kennis laten. Wij doen dus goed te bedenken dat dit woord des Heeren een zeer speciale betekenis heeft voor de apostelen.
Daarmede is gedeeltelijk de bovengenoemde vraag al beantwoord.
Wij mogen dus zonder meer uit deze belofte niet afleiden dat de Heere de enkele gelovige of ook heel zijn kerk zó iri de waarheid leiden zal dat deze restloos zonder enige moeite zal worden gekend.
Er blijft altijd een afstand bestaan tussen de apostelen als bijzondere organen van de openbaring en ons in deze tijd.
Zeer zeker wordt ook de enkele gelovige en heel de kerk door de Geest Gods geleid tot de kennis der waarheid.
Wij kunnen hier zelfs van een drievoudige arbeid des Geestes spreken.
Allereerst brengt de Geest Gods onder het gezag van de waarheid Gods. Hij is net die getuigenis geeft in de harten dat het Woord Gods de waarheid is. Door dit getuigenis wordt het leven der kerk bij en onder het Woord gedragen.
Maar de Geest is daarnaast ook de Geest der illuminatie. Hij doet de waarheid kennen door verlichting van het verstand en verheldering van het inzicht.
En eindelijk is het ook de Heilige Geest, die de waarheid zo tot een troost der ziel stelt als Hij ze in zeer bijzondere kracht tot gelding brengt in het hart van de enkele gelovige.
Maar deze arbeid des Geestes blijft altijd onderscheiden van die in de onderhavige belofte aan de apostelen wordt toegezegd.
Uit dit woord te willen afleiden dat dan ook de kerk onfeilbaar de waarheid zal kennen is teveel hier uit willen afleiden.
Wel is er in de kerk groei in het kennen van de inhoud der openbaring. De geschiedenis van de dogma-vorming bewijst dat overduidelijk.
Maar dit kennen blijft altijd gedrukt door het menselijk onvolkomene.
Men mag dus niet uit deze belofte willen besluiten dat er, zo de Geest in de kerk (en) werkte, geen verschil van inzicht zou kunnen blijven bestaan. Er blijven ondanks de onderwijzing des Geestes aan de kant van ons mensen allerlei weerstanden bestaan, waardoor de onvolkomenheid van ons kennen telkens aan de dag treedt.
Ook is deze leiding des Geestes niet als een onmiddellijke te zien.
Grondig en herhaald onderzoek om tot klaarheid te komen is en blijft nodig en de gewilligheid om altijd weer aan Gods Woord te toetsen wat wij als de waarheid menen te zien. Bovendien zegt ook de Schrift zelf dat er hier een kennen ten dele en daarom ook een profeteren ten dele is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen