Rondom het Oude Testament (XVII)

Het O.T. is openbaring van God. We ontvangen daarin dat deel van Gods openbaring, dat Hij geschikt en nodig achtte voor alle tijden en waarin de mensheid van alle eeuwen te beluisteren krijgt, wat God tot haar te zeggen heeft. In heel het O.T. spreekt God. Dat is de grote betekenis van het O.T.
Daarin is het O.T. onderscheiden van alle andere religieuze literatuur, die in de loop der eeuwen onder de volkeren is ontstaan. Het moge interessant zijn kennis te nemen van de religieuze geschriften van de oude Babyloniërs en Egyptenaren, van de Edda der Germanen, van de Veda der Indiërs of van de Koran der Mohammedanen, we bevinden ons in het O.T. op een heel ander terrein. In al de andere geschriften beluisteren we wat de mensheid de eeuwen door zich omtrent God gedacht heeft, maar in het O.T. krijgen we niet slechts te horen, wat de mens denkt omtrent God, maar in de eerste plaats, wat God denkt omtrent de mens en diens eeuwige verlossing.
Het grote belang van het O.T. ligt niet hierin, dat we er veel te horen krijgen omtrent de geschiedenis van 't volk Israel, omtrent hun religieuze ideeën, ook niet hierin, dat we er veel in vinden dat uit oogpunt van de oudheidkunde zijn waarde heeft, maar dat God ons daarin aanspreekt en ons Zijn Woord doet horen.
In heel het O.T. ontvangen we openbaring Gods.
Die openbaring Gods ontvangen we in de Wet. En dan bedoelen we daarmee heel het complex van Goddelijke voorschriften, dat we kunnen lezen in de vijf boeken van Mozes. In die Wet geeft God Zijn enderrichting. Daarin . openbaart Hij Zijn gerechtigheid, maar ook niet minder Zijn liefde en genade. Daarin ligt de oorzaak van de vreugde, die Israel bezit om de Wet. Denk aan Ps. 19, waarvan het tweede deel een enthousiaste' lofzang is op de Wet van God: „De wet des HEEREN is volmaakt, bekerende de ziel; de getuigenis des HEEREN is gewis, de eenvoudigen wijsheid gevende. De bevelen des HEEREN zijn recht, verblijdende het hart; het gebed des HEEREN is zuiver, verlichtende de ogen. De vreze des HEEREN is rein, bestaande tot in eeuwigheid; de rechten des HEEREN zijn waarheid, samen zijn zij rechtvaardig. Zij zijn begeerlijker dan goud, ja dan veel fijn goud en zoeter dan honig en honigzeem".
En de dichter van Ps. 147 jubelt: „Hij maakt Jakob Zijn woorden bekend, Israel Zijn inzettingen en rechten. Alzo heeft Hij geen volk gedaan en Zijn rechten die kennen zij niet. Hallelujah!"
Ook in de geschiedenis van het O.T. ontvangen we openbaring Gods. Het gaat in de geschiedbeschrijving in het O.T. niet om de mededeling van de feiten alleen. Trouwens heel veel feiten uit de geschiedenis van het volk van Israel worden ons in het O.T. niet eens meegedeeld.. Het is onmogelijk om uit de gegevens van het O.T. een volledige geschiedenis van Israel samen te stellen. Neem bv. de periode der Richteren. We ontvangen in het Richterenboek allerminst een doorgaande beschrijving van die periode. Slechts enkele feiten worden ons verhaald, maar het grootste gedeelte van die tijd bedekt de Schrift ons met een sluier.
En het is met de periode der Koningen niet anders. Politiek gezien is Omri zeker de belangrijkste koning van N.-Israel geweest, maar toch vermeldt de Bijbel ons slechts een enkel feit van hem, terwijl de regeringsperiode van Achab veel uitvoeriger wordt behandeld. En zo zou meer te noemen zijn.
Nu hebben sommigen beweerd, dat de oorzaak van dat verschijnsel moet worden gezocht in het feit, dat de historische herinnering omtrent onderscheidene perioden in de geschiedenis van Israel niet meer levendig zou zijn geweest. Maar dat is wel een erg dwaze bewering. De oorzaak ligt ergens anders. Het O.T. geeft ons geen geschiedenis van Israel, maar openbaringsgeschiedenis. Slechts dat wordt ons in het O.T. verhaald, wat van belang is voer de openbaring Gods.
We krijgen dus in het Richterenboek niet van alles te horen, wat Israel gedaan heeft, maar wat God gedaan heeft. God openbaart Zich als de trouwe God des Verbonds, die ondanks de zonde en ontrouw van Zijn volk Zijn belofte gestand doet en de geschiedenis voortstuwt naar de komst van Zijn Zoon.
En de geschiedenis van Achab wordt in het O.T. uitvoeriger behandeld dan die van Omri, omdat de regeringsperiode van Achab door het optreden van de profeet Elia in de geschiedenis van Gods openbaring zoveel belangrijker is dan die van Omri.
Daaruit volgt ook, dat wij bij het bestuderen van de historische verhalen in het O.T. voor alles moeten vragen, wat die geschiedenis betekent in de geschiedenis van Gods openbaring en wat Hij daarin vandaag ook nog aan ons te zeggen heeft.
Ook in de boeken der Profeten ontvangen we openbaring van God, waardoor God ook nog spreekt tot ons. Het profetisme is maar niet een verschijnsel in de Godsdienst van Israel zonder meer, waardoor dit volk in religieus opzicht hoog uitsteekt beven elk ander volk, maar het is een gave van God aan het volk van Israel, waardeer Hij spreekt tot hen, maar ook tot alle volkeren van alle eeuwen.
En in de Psalmen krijgen we maar niet alleen een lyrische uiting van het religieus gevoelen van de vrome Israëliet, die deer zijn psalm tot uitdrukking brengt, wat er in zijn hart omgaat aan religieuze nood en verwachting, maar bovenal openbaring van God omtrent Zijn genade en Goddelijke leiding met de Zijnen en wat deze daarbij . ervaren.
In de wijsheidsliteratuur openbaart God, wat de ware wijsheid is en dat deze zijn begin heeft in de vreze des HEEREN. En die zich door die wijsheid leiden laat, brengt zijn leven tot het hoogst geluk.
Omdat we in het O.T. openbaring van God hebben ontvangen, heeft het betekenis voor de ganse mensheid door alle eeuwen heen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen