Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Een Synodale uitspraak

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Een Synodale uitspraak

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

GEEN BINDING!
GEEN DOOPEN OP GROND VAN ONDERSTELDE WEDERGEBOORTE MAAR WAT DAN?
De Generale Synode der Gereformeerde Kerken is tot het volgend jaar uiteengegaan.
Wat heeft deze synode moeten worstelen om haar positie te rechtvaardigen inzake meeningsverschillen!
Het eert deze Synode, dat zij de „tekortkomingen" van de Synode 1943 tot 1945 betreffende hanteering van Toelichting en Prae-advies bij de procedure van candidaat Schilder heeft erkend.
Tegelijk heeft zij getracht om de gelegenheid niet te laten voorbijgaan haar uitspraak wereldkundig te maken, dat de Gereformeerde Kerken niet doopen op grond van veronderstelde wedergeboorte, waarbij de Synode ook mijn naam heeft genoemd, als iemand, die dit zelf heeft erkend. Inderdaad heb ik dit gezegd op een Generale Synode onzer kerken en zeg dit nog. De leer der Gereformeerde Kerken is, dat de doop geschiedt op grond van de belofte Gods.
Wat wil men nog meer?
Dit is toch zuiver Schriftuurlijk en goed gereformeerd?
Wat willen dan de Christelijke Gereformeerde Kerken en de Gereformeerde kerken onderhoudende art. 31 D.K.O.?
Daarbij nog komt, dat deze Synode het volgende bericht aan de pers heeft doorgezonden om het nog eens extra duidelijk te annonceeren, opdat de geheele wereld het kan weten:
Naar aanleiding van een verzoek van de Part. Synode van Overijssel sprak de Synode ten slotte uit, dat in de Gereformeerde Kerken geen binding bestaat aan de opvatting dat de Heilige Doop bediend aan de kinderen der gemeente bij elke doopeling aanwezige inwendige genade veronderstelt en verzegelt.
Elke doopeling!
Inderdaad, als dit geleerd werd, zou men nog een stapje verder gegaan zijn, dan de Roomsche kerk, die niet van aanwezige inwendige genade vóór den doop, maar van inwendige genade dóór den doop spreekt.
Echter heel deze Synodale uitspraak raakt de kern van het punt in geschil niet, ook al zal menigeen met zulk een uitspraak tevreden zijn.
Als de Gereformeerde Kerken leeren, dat de doop niet geschiedt op grond van veronderstelde wedergeboorte, maar op grond van de belofte Gods, dan leeren de Gereformeerde kerken wel, dat deze belofte insluit de veronderstelde wedergeboorte,
Doopen op grond van de belofte is in den mond der Synode niet anders, dan doopen op grond van veronderstelde wedergeboorte. Hier is alleen een formeel verschil.
Deze Kerken leeren uitdrukkelijk, dat op grond van de belofte Gods het zaad des verbonds, is te houden voor wedergeboren, zoodat mitsdien wezenlijke inwendige genade wordt verondersteld.
Reeds Ds. Diermanse schreef in 1906 in zijn bekend boek: „de uitverkoren kinderen wedergeboren" op blz. 7, „de Synode verklaart dat krachtens de belofte het zaad te houden is voor wedergeboren. Den doop te gronden op de belofte is dus in den mond der Synode hem te gronden op de onderstelde wedergeboorte".
Inderdaad heeft Ds. Diermanse dit zeer juist gezien.
De belofte aan den bondeling wordt versubjectiveerd verondersteld in den bondeling.
Dat is de leer der Gereformeerde Kerken, die door een Synodale uitspraak als boven niet wordt omvergeworpen.
Ik ben er van overtuigd, dat niet allen in de Gereformeerde kerken dit onderschrijven.
Onze a.s. Generale Synode zal niet nalaten het antwoord klaar en duidelijk omtrent dit vraagstuk te laten hooren.
Onze Deputaten voor samenspreking met de Deputaten der Gereformeerde kerken hebben nog wel iets te zeggen hieromtrent.
Het kan verhelderend werken, ook voor de Afgevaardigden van de Generale Synode der Gereformeerde Kerken, die o.i. niet in alles klaar en duidelijk zijn ingelicht.
Maar voorloopig weten wij reeds, dat een synodale uitspraak als boven niet veel zegt in dit leergeschil, dat een kernpunt der Gereformeerde belijdenis raakt.
Apeldoorn
J.J. van der Schuit

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 19 december 1952

De Wekker | 4 Pagina's

Een Synodale uitspraak

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 19 december 1952

De Wekker | 4 Pagina's