Vraag en antwoord

De kracht der dwaling.
Een br. vraagt naar de betekenis van 2 Thess. 2 : 11. Daar wordt gezegd dat „God hen zenden zal een kracht der dwaling opdat zij de leugen geloven zouden".
Voor wie er over gaat nadenken is dit niet een gemakkelijk te verstaan woord. Wij staan en gaan hier langs de afgronden van het werken Gods. En dit werken Gods is niet zo gemakkelijk door ons in kaart te brengen.
Bezien we dit woord eerst op zichzelf dan is er sprake van een „kracht". Het woord dat hier in het oorspronkelijke gevonden wordt kennen wij allen, n.l. energie. Energie is een indringende, beheersende en aandrijvende kracht. Met onze energieën, die wij mensen ontdekt hebben, kunnen we heel wat presteren.
Ten goede en ten kwade.
Maar wat zinken onze energieën in het niet bij die van God. Wij bouwen wat op met onze energie, jarenlang zwoegend soms. Gods energie in storm, aardbeving enz. werpt het in één moment omver. Wij beven als God begint. Het mensdom beeft en staat verwonderd, als de God der ere dondert. Ps. 29.
Bovendien welk een stille energieën Gods zijn er niet. Denk eens aan de energie van de zwaartekracht b.v.
Wij staan midden in de energieën Gods en... . merken het veelal niet eens. Gods kracht, Gods energie draagt ons.
Nu staat hier dat God zenden zal een kracht der „dwaling". Dwalen is omdolen. Het is geen vaste gang hebben omdat men die niet — niet meer — weet. De dwaling is geen brute tegenstand of bittere vijandschap. De dwalende doolt om. Hij heeft geen pad. Wie dwaalt wordt vatbaar voor allerlei wenken. Hij wordt lichtgelovig.
De leugen wordt gemakkelijk en ongetoetst als waarheid aangenomen.
Welk een oordeel wordt hier nu uitgesproken: God zendt een energie der dwaling. Zij zal de mensen omvangen, zoals Gods energieën ongemerkt en ongezien de mensen omringen en meedragen.
De onderscheiding raakt zoek. Het onderscheid tussen waarheid en leugen; goed en kwaad verdoezelt. Men komt in de mist. Zowel op het terrein van het kennen als op dat van het leven zal die kracht der dwaling om zich grijpen.
Zij wordt uitgestort als het tegendeel van het Pinksterfeest. Het wordt een verduistering op het gebied van de geest. De leugen wordt zonder bewuste opzet voor de waarheid uitgegeven.
De leugen wordt het geestelijk menu waarbij men leeft. In lectuur en reclame; in politiek en preek zal zij haar kracht tonen. Die nog van waarheid weet, zal met huivering ontdekken: hier is geen waarheid meer.
Zendt God zulk een kracht? Doet de God der waarheid dit? Heeft Hij met de leugen van doen?
Laten we er goed op letten dat er staat God „zendt" de leugen. Hij verwekt haar niet; Hij maakt ze niet. Dat is het werk van de duivel. Er is ook een energie des Satans naar vrs. 9. Die is in alle kracht en teken en wonder der leugen. Maar Satan staat onder contrôle en correctie Gods. De Heere blijft souverein. Satan kan niet onbeperkt heersen en woelen. God legt remmen aan.
Maar de tekst tekent de tijd dat de energie des Satans door God gezonden wordt. Zij zal de wereld overstorten en beheersen. De leugen vindt haar oorsprong in Satan en de mens is er de toortsdrager van. Maar hij zal niet anders kunnen omdat God hem besluit in de energie van de leugen. Hij kan er zich met geen mogelijkheid aan onttrekken aan dit krachtenveld der leugen. Hij staat en gaat en spreekt en werkt er in. Hij liegt en.. . . weet noch merkt het dat hij het doet.
Het blijkt duidelijk dat wij hier met een oordeel Gods te doen hebben. Een oordeel dat uitgroeit uit de constellatie, die de mens bewust kiest en zoekt en die dan tegelijk is een goddelijk oordeel.
Het woord „daarom" in de besproken tekst wijst het verband aan met het voorafgaande. Die door dit vreselijk oordeel getroffen zullen worden zijn zij „die de liefde der waarheid niet aangenomen hebben om zalig te worden".
De afwijzing van en tegenstand tegen God, zoals Hij in Zijn Waarheid — misschien is hier te denken aan Christus — verschijnt, brengt onder het ontzettend oordeel van de overgave aan de energie der dwaling.
Vrs. 11 stelt dan het doel vast: opdat zij allen veroordeeld worden die de waarheid niet geloofd hebben maar een welbehagen hebben gehad in de ongerechtigheid.
Tussen dit „daarom" en „opdat" staat het ontzaglijk oordeel van de tekst. Er komt een tijd dat de mens het evangelie achter zich heeft en hij meegezogen wordt door de energieën van de leugen.
Wanneer dit zal zijn? In het onderhavige hoofdstuk wordt dit alles in verband gezet met de komst van de anti-christ.
Wij moeten ons de komst van deze mens der zonde echter niet voorstellen als een verrassing. Verre van dat. Hij zal precies bij zijn tijd en zijn tijd bij hem passen. Het groeit in de wereld naar de anti-christ toe. Hij is de belichaming en de systematisering van een „geest", die reeds werkt.
Vandaar dat deze verschijning van de eindtijd een lange aanloopperiode zal hebben. De geest van de anti-christ is alrede in de wereld. De verschuiving naar de leugensfeer is al aan de gang.
De dwaling is als omdoling al begonnen. Het is een kwestie van graad.
De positiviteit die afgestemd is op de waarheid Gods is al zoek en zij raakt steeds meer weg.
Wie er aan dit oordeel ontkomen zal?
Die waarlijk uit de waarheid is. Zij zullen het hard te verduren hebben, maar wedergeboren als zij zijn tot kinderen der waarheid zullen zij besef hebben en houden van de leugensfeer.
Bang zal het hun worden. En hun bangheid doet de roep geboren worden: Kom, Heere Jezus! Hoe nodig heeft de kerk van heden te letten op het geopenbaarde woord alleen.
Maar ook hoe nodig heeft zij te bidden: Maak in uw Woord mijn gang en treden vast.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen