De legende van Danel (XI).

XI De legende van Danel.
Bijzondere belangstelling heeft in verband met het Oude Testament de ontdekking van die Ras Sjamra-tekst genoten, die bekend staat als de legende van Danel. Het zij mij vergund in dit artikel daarvan vrij uitvoerig te gewagen.
De tekst is slechts gedeeltelijk gevonden en het verhaal is nog in vele opzichten duister. Er bestaan vier brokstukken met tesamen 400 regels, waarschijnlijk een derde van het geheel.
Virolleaud was de eerste, die de legende van Danel publiceerde.
Danel was de koning van een stad, welker naam wel wordt genoemd, maar waarvan de ligging thans nog onbekend is.
In het begin van de legende klaagt Danel herhaaldelijk, dat hij geen kind heeft.
Dan nadert op zekere dag de god Baäl tot hem met een lans.
Terloops merken we hier op, dat er ook een voorstelling van Baäl is gevonden, die ons hem laat zien met een lans in de linkerhand.
Toch kan Baäl aan Danel slechts zijn sympathie doen gevoelen.
Een andere god, namelijk de god El, verhoort zijn dienaar, zegent hem, beurt hem op en geeft hem een zoon. De naam van deze zoon is Aqhat.
Deze zoon groeit heel snel op en groot geworden, helpt hij zijn vader met alle mogelijke werkzaamheden. Zo ontvangt de vader van deze zoon een grote steun. Op een volgend tablet krijgen we Danel te zien, zittend aan de poort van de stad onder grote bomen, zoals dat ook in Israel de gewoonte was, om recht te spreken, bijzonder over weduwe en wees. De tekst verhaalt:
Hij bezorgt het recht der weduwe, hij richt de zaak van de wees.
Deze zinsnede herinnert ons aan het Oude Testament, waar van God gezegd wordt, dat Hij het recht van de wees en van de weduwe doet (Deut. 10:18a; Ps. 68:6; 146:9) en toornt over hen, die de rechtbank der wezen niet richten (Jer. 5:28). Vervolgens wijdt Danel zich aan waarzeggerij. De voortekenen zijn ongunstig, waarom Pasjat, een dochter van Danel, bedroefd wordt en gaat wenen. Verschillende rampen teisteren daarop de landbouw, maar toch gaat de arbeid van Danel en zijn dochter voort. Zij bewerken het land en planten wijngaarden.
Verder wordt ons verteld, dat Aqhat wordt gedood. Dat geschiedt door Jatpon, een geheime bode van de godin Anath, die we reeds in een van onze artikelen als de krijgsgodin hebben leren kennen.
Onder verschillende ceremonieën, waarbij arenden ten behoeve van de waarzeggerij gedood worden, wordt Aqhat begraven, waarbij Danel wierook offert aan de goden van de onderwereld.
Daarop roept Danel heel zijn paleis op om te wenen en zelf weent hij over de dood van zijn zoon zeven jaren.
Zijn dochter Pasjat wil de dood van haar broer wreken, maar Danel moedigt dit bij haar niet aan. Jatpon haalt zelfs de jonge dochter over om een glas wijn te drinken. Dat maakt een einde aan de voortdurende verbittering.
Vermoed wordt, dat we in deze legende te doen hebben met een legende, die zich ontwikkeld heeft rondom religieuze handelingen in betrekking tot de landbouw. Zij moet zijn gereciteerd tijdens ceremonieën, die in verband met de landbouw in sommige streken van Palestina, vóór de komst van Israel, verricht werden.
Dat Aqhat werd gedood, betekent waarschijnlijk het afmaaien van de laatste korenaar op het land.
Waarom we hier aan deze legende vrij uitvoerig aandacht hebben geschonken, zal blijken uit het volgende artikel.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen