De Hogepriester naar de ordening van Melchizedek (V)

Merkwaardig blijft dat wij in het Evangelie naar de beschrijving van de apostel Johannes lezen, 18 : 13, dat Jezus eerst voor Annas geleid werd. Deze Annas was een soort hoofd van een priesterdynastie. Hand. 5:6 ; vijf zoons, een kleinzoon en een schoonzoon zag hij tot het priesterambt komen. Dat wijst op het verval van het priesterschap, want naar de wet moest de hogepriester blijven dienen tot zijn dood. Annas was hogepriester in de jaren 5—16; toen werd hij afgezet door de romeinse procurator Valerius Gratus.
Wij zien in Annas een afgehouwen tronk van het priesterschap van Aäron. Wij weten wat het priesterschap van Aäron betekende: het was het tussentredend priesterschap en dit priesterschap moest aftreden bij de komst van Christus en dan die Christus, de meerdere Melchizedek, erkennen als de Hogepriester der verzoening. In Annas zien wij dus de gevallen priester in het tussentredend priesterschap van Aäron tegenover de Hogepriester naar de ordening van Melchizedek, de Hogepriester der verzoening, die het verloren priesterschap herstelt.
Het priesterschap van Aäron moet verdwijnen, nu de volle heerlijkheid van het priesterschap der verzoening wordt gezien in de Christus. Die Christus volbrengt zijn orde naar het welbehagen van zijn Vader. En tot het volbrengen van zijn orde behoort ook het staan voor de nazaat van Aäron.
Wij laten rusten allerlei meningen over het staan van Jezus voor Annas. Deze meningen hebben voor ons verband geen zin. Wij letten er alleen op dat wij op het moment dat Jezus staat voor Annas, Priester zien staan tegenover priester, de meerdere Melchizedek tegenover de nazaat van het huis van Aäron. Nu staat het toch vast dat Annas voor de Christus had moeten buigen; Annas had Christus moeten eren. In de lendenen van Abraham was ook Annas eens, toen Abraham Melchizedek de tienden gaf; de mindere eerde de meerdere.
En Annas, de mindere, had nu Christus, de Meerdere, moeten eren, door zijn priestergewaad uit te trekken en zich als een arme, schuldige zondaar aan de voet van Christus te werpen om daar en zo zijn zegen af te smeken. Maar hij deed dat niet; hij zond Hem naar Kajafas en liet Hem in het aangezicht slaan. Hij erkende dus het meerdere priesterschap in Christus niet; hij vond eigen priesterschap van veel meer waarde dan het priesterschap van de Christus. Hij handhaafde dus het priesterschap van Aäron en verwierp het priesterschap naar de ordening van Melchizedek.
Het vrome vlees, dat mist het levend geloof van een Abraham, dat blind is voor de geestelijke werkelijkheid en verkankerd is in haat, werpt de Hogepriester naar de ordening van Melchizedek, uit. En zo blijft Annas zonder de zegen van de Christus. Hij eert de Christus niet, omdat hij mist het waarachtig geloof. Hij verstaat de Schrift niet.
Dit alles tekent ons wie wij van nature zijn. Het vrome vlees zoekt zijn eigen priesterschap te handhaven. Wij willen zelf dienen en verstaan niet de noodzaak van het priesterschap der verzoening. Wij taxeren ons priesterwerk hoger dan het priesterwerk van de Christus. Het vrome vlees werpt de Christus uit. Wij zijn blind voor de Priester-Koning van Sjalém, van Jeruzalem.
Ons hart zit van nature vast in Sodom. Wij behoren van nature niet tot het Jeruzalem dat van boven is. De werking van Gods Geest is onmisbaar om ons de noodzaak van het priesterschap der verzoening te leren. Dan leren wij de Hogepriester naar de ordening van Melchizedek eren; dan brengen ook wij Hem de tienden van het beste.
De bekeerde vrome gierigaard wordt dan een milde gever; de man, die geen tijd heeft voor de Koning van Jeruzalem, leert gaven en krachten, tijden en gelegenheden besteden in de dienst van de Koning des vredes; de vrome priester in eigen oog, leert buigen voor de enige Hogepriester der verzoening en bidden: verzoen de zware schuld, die ons met schrik vervult; bewijs ons uw genade.
Melchizedek ging heen, maar zijn priesterschap sprak van het blijvende, het eeuwige priesterschap. In zijn verschijning is ons gezegd dat de grote Hogepriester stond te komen. In de lendenen van Abraham was het tussentredend priesterschap; ook dat is gekomen, maar verscheen om te verdwijnen in de volheid des tijds.
En dat laatste heeft Annas niet verstaan en hebben de priesters in de tempel niet verstaan. Zij hebben de Hogepriester naar de ordening van Melchizedek te licht bevonden en Hem daarom uitgeworpen en gekruisigd. Maar die dit doet mist de zegen der verzoening. En wij doen het van nature allen. Wij smaden de Christus; wij slaan Hem in het aangezicht en buigen niet aan zijn voet om te bidden gelijk de tollenaar deed. Het is niet alleen de jood, die vandaag doet als Annas.
Er is wel een grootse joodse beweging, maar de nazaat van Aäron buigt nog niet voor de meerdere Melchizedek. Dat moeten wij maar goed verstaan. Nog altijd wordt de Christus te licht bevonden tegenover het priesterschap van Aäron. En daarin komt uit het verkankerde vlees, de haat, de blindheid van de jood. Maar ieder mens is van nature als hij, als de jood. De Brahmaan en de Moslem, de Griek en de Arabier vinden Jezus, de grote Hogepriester, te licht; zij handhaven eigen priesterschap.
En wij doen niet anders. Wij kunnen vrome kerkmensen zijn, vrome bondelingen, maar geestelijk blind, vleselijk, vol haat, en dan brengen wij de meerdere Melchizedek onze tienden niet en buigen wij niet aan zijn voet om zijn Priesterzegen te mogen ontvangen.
Voor zulke verwerpers stond Christus eens voor Annas. Voor hen moest Hij de smaad dragen om de zegen te verwerven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen