Uiteengegaan

Evanston - Philadelphia!
De eerste naam herinnert aan de samenkomst van de wereldraad van Kerken te Evanston.
De tweede naam aan de samenkomst van de Raad van Bijbelgetrouwe kerken te Philadelphia.
Ik heb met grote belangstelling uitgezien, wat het resultaat van de Wereldraad zou zijn
We lezen nu in de persverslagen, dat de leiders der kerkelijke delegaties die aan de bijeenkomsten te Evanston hebben deelgenomen, verklaard hebben, dat in de zeventien dagen gedurende welke te Evanston is vergaderd, slechts weinig concrete resultaten zijn bereikt.
Dat is maar een povere uitkomst van een zo grote opzet! Spreekt hieruit een pijnlijke teleurstelling?
Toch is er een resultaat, waarover wij ons kunnen verheugen!
Tot hiertoe werd dikwijls gehoord, dat de Wereldraad van kerken slechts eengesprekgemeenschap was, een een platform om te getuigen, waar ook Bijbelgetrouwe kerken, waar zelfs Gereformeerde kerken moesten staan en gehoord worden.
Dat het echter niet is een „gesprekgemeenschap" maar een „geloofsgemeenschap" blijkt nu wel in de boodschap aan de wereld. In deze boodschap dankt de Wereldraad God voor zijn zegening van het werk en de saamhorigheid in de zes jaren, die verstreken, sinds de oprichting van de Raad te Amsterdam. De boodschap luidt: „Het is niet voldoende om slechts verenigd te blijven. Wij moeten voorwaarts gaan. Naarmate wij beter op de hoogte komen van onze eenheid in Christus, wordt het steeds minder te verontschuldigen, dat wij verdeeld zijn."
Onze eenheid in Christus!
Maar deze eenheid in Christus kennen wij toch niet anders, dan uit de Schriften, die wij aanvaarden, als het geïnspireerde Woord van God en van deze Schriften wordt met geen enkel woord gerept.
Onze eenheid in Christus!
Maar tegelijk stelt deze zelfde Wereldraad een vrijheid van interpretatie, die de Christus der Schriften en het Woord van God te niet doet en de historische Reformatorische Waarheden van het Christendom nivelleren.
Daarentegen was er te Philadelphia bij alle verscheidenheid een diepe eenheid in Christus.
Hier leefde een sterke verbondenheid in de eenheid van de Bijbel als het Woord van God.
Hier gevoelden wij een diepe overtuiging, dat wij in deze wereld, waarin de afval al groter wordt en waarin de doorbraaktheorie tot een doorbraaktheologie aangroeit, een taak hebben te vervullen om als Kerken van Christus te getuigen van Gods onvervalste waarheid aan het wereldfront.
Hier was ook een sterk voornemen om voort te gaan op de reeds ingeslagen weg en om de kerken te doordringen van de hoge noodzakelijkheid om zich te stellen tegen het opstuwend en omstrikkend nieuw-modernisme.
Hier werd het gevaar van het Communisme niet ommanteld, alsof het een soort bestaansrecht had naast het christendom. Hier werd niet gelonkt naar het idealistisch Communisme, alsof dit zulk een groot verschil zou zijn met het atheïstisch Communisme. Wij kunnen nu eenmaal de dingen niet losmaken uit het verband, waarin ze zijn. Geen ding staat op zich zelf. Dat is een filosofische begrip zonder werkelijkheid.
Philadelphia laat het fundament der Heilige Schrift niet los en komt op voor Gods heilige wet, dat is niet alleen voor de tweede tafel, maar ook voor de eerste tafel der wet.
Het is geen negativisme geweest dat ons in Philadelphia gedrongen heeft te protesteren tegen de Wereldraad van Kerken. Neen, driewerf neen. Dit protest vloeit rechtstreeks voort uit Gods Waarheid, die van de kerken van Christus op aarde vraagt meer dan ooit in deze tijd zich te stellen tegen de humanistisch-modernistische modaliteiten.
De positief Bijbelse heilsfeiten, waaruit de Reformatie is geboren, zullen wij nooit verloochenen.
Daarom is het slotwoord van bisschop Elvind Berggrav van Noorwegen typerend voor ieder, die uit de beginselen der Reformatie leeft, toen hij op de slotzitting van de Wereldraad van kerken waarschuwde, dat de geest van goede kameraadschap, welke op deze Assemblee geheerst heeft, zwaar beproefd zal worden wanneer de theologen van diverse geloven trachten de harde kernkwestie op te lossen, welke geresulteerd heeft in de schisma's van de Middeleeuwen, en de dagen der Hervorming.
Hier wordt m.a.w. gezegd, dat de Reformatorische Waarheid met haar historisch verleden geen betekenis meer moet hebben voor de doorbraaktheorie van thans.
Wij worden van Godswege geroepen om deze overheersende geest te bestrijden.
Ik ben het met prof. Dr. Zuidema eens dat de Christenheid zich niet met zulk een doorbraak-theologie mag associëren (Zie „Doorbraak in de Zending").

Apeldoorn, J.J. van der Schuit.

Wijst het verslag in het dagblad „Trouw" van 7 Sept. op deze doorbraak? Of is het niet typerend, dat zo iets te lezen staat niet in „Parool" of het „Vrije Volk" maar in „Trouw", waarin door „een bijzondere medewerker" over Hromadka werd geschreven, dat is, de man die om zijn communistische inslag door zijn regering is geridderd. Trouw schreef:
„Op de laatste Zondag, toen Hromadka, kerkleider uit Tsjechoslowakije sprak, een soortgelijk toneeltje nu van uitgeweken Tsjechen. „Hromadka is een verrader", „Hromadka is een gifmenger". „Hromadka is een communistenvriend" stond er te lezen. En intussen hield deze man een bijbelse rede over onze onafhankelijkheid van de wereld, die met grote aandacht beluisterd werd en stichtelijk was in de beste zin des woords."
En als wij dit rustige zinnetje gelezen hebben van deze verslaggever van het dagblad „Trouw" kunt U wat regels verder lezen hoe deze Hromadka West en Oost, Christendom en rode wereld. Communisme en democratie, zo liefjes naast elkander plaatst. Maar er is geen waar Christen die dit aanvaardt en ik begrijp niet dat een blad als „Trouw" dit zo kalmpjes langs zich heen laat glijden als te lezen is:
"Bisschop Hromadka uit Tsjechoslowakije en bisschop Peter uit Hongarije (een veelbeschuldigde en veel omstreden figuur, de enige wiens bewegingsvrijheid tot Evanston beperkt was) stonden niet zonder sympathie tegenover de poging in hun land een klassenloze maatschappij op te bouwen. Zij achten een vreedzame coëxistentie tussen de westerse en de rode wereld mogelijk."

Apeldoorn, J.J. van der Schuit.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen