De zee der eeuwige vergetelheid.

Een br. vraagt of de uitdrukking, die nog wel eens gebruikt wordt, n.l. dat God de zonden achter zijn rug werpt in de zee der eeuwige vergetelheid, een bijbelse uitdrukking is? Hij heeft „Trommius" al eens geraadpleegd en kan het niet vinden. De opmerking van onze br. is juist. Deze uitdrukking is geen Schriftwoord. Zij is wel een samenvatting van schriftgedachten. Immers telkens verzekert de Heere de Zijnen, dat Hij hun zonden niet meer gedenkt. Gods vergeving is radicaal en totaal. Hij brengt de zonden Zijns volks niet meer in gedachtenis.
Dit wordt met verschillende krachtige woorden betuigd. Hij werpt ze achter Zijn rug. Jes. 38:17; Hij werpt ze in de diepten der zee Micha 7:19; Hij delgt ze uit als een nevel Jes. 44:22, enz.
Nu wordt van de vergetelheid gesproken in verband met de dood. In de dood is — vooral het O.T. benadrukt dat — geen gedachtenis meer. Het gebied van de dood wordt in Ps. 88:13 „het land der vergetelheid" genoemd. Zo heeft men de uitdrukking waarschijnlijk geconstrueerd.
Een rechtstreeks schriftwoord is dit derhalve niet al heeft het schriftuurlijke waarheid gegrepen.
Nu gaat mijn broeder verder en vraagt: als nu iemand meent dat hij dat „woord" als een belofte en verzekering van de Heere ontvangen heeft en het staat niet in de Schrift, is daarmede de grond van zijn troost, zijn blijdschap, zijn zekerheid dan niet weggevallen?
Wij komen hier op het gebied van het ontvangen van Schriftwoorden. Hier is het laatste woord nog niet gezegd.
Hoe veelvuldig komt het niet voor dat het hart troost heeft uit een berijmde psalm, die toch ook niet letterlijk in de Schrift te vinden is. Duidelijk blijkt dan dat de troost niet aan het woord als zodanig hangt, maar aan de geopenbaarde waarheid. Wie recht geestelijk ; leeft bouwt zijn heil niet op één woord, maar op wat door het Woord Gods als geheel geopenbaard wordt.
Mijn br. vraagt: zou men hierin elkander soms niet naspreken. Inderdaad heeft de omgang met elkander hier grote betekenis.
Wij zullen onszelf hierin dan ook eerlijk hebben te bezien en ons afvragen of wij woorden, die tot ons spreken DE waarheid zelf als onze grond hebben leren kennen, ja de God der Waarheid zelf als onze God hebben leren kennen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen