Het getuigenis der Ninevieten

Nooit heeft een prediker meer miskenning gevonden dan Jezus Zelf onder Zijn eigen volk. Vooral de Farizeën en Schriftgeleerden worden tot tegenstand geprikkeld door wat Hij zegt en doet. Zij menen er recht op te hebben dat deze prediker, die hun tradities zo maar durft doorbreken, zijn legitimatie-bewijs toont: „wij willen van U een teken zien." Ze krijgen een teken — Jona!
Vreemd, zal iemand zeggen. De Heere had toch gemakkelijk een wonder kunnen doen, dat aan alle tegenspraak een eind maakte! Maar Hij had er immers al zoveel gedaan! Bovendien vragen ze g-een teken omdat ze zoo graag in Hem willen geloven; ze vragen het als een „boos en overspelig geslacht," dat van Hem af wil. Dat zij zich aan Jezus stoten, ligt dus niet aan Hem, maar aan henzelf, hun boze hart, hun ongeloof. Toch krijgen ze een teken, dat van Jona. Dat Jona na drie dagen door de vis weer werd uitgespuwd, bewees dat hij toch een profeet des Heeren was, die Zijn roeping niet kon ontlopen. Zo zal de Zoon des mensen drie dagen en nachten in het hart der aarde zijn en daardoor en daarna zal Hij blijken toch de Messias te zijn, nl. als God de Vader Hem zal hebben opgewekt. Zo wijst Jezus vooruit: het teken komt! De Joden zijn dus nog niet van Hem af. Hij houdt ze vast met dit vreemde teken.
Ja, Hij gaat nog verder. Ze krijgen nog meer met Hem te doen. Van Jona komt de Heere op de mannen van Ninevé. De wereldgeschiedenis loopt uit op het wereldgerieht. Dan worden wij allen ter verantwoording geroepen. Ook zullen er bij die rechtzitting getuigen zijn: „de mannen van Ninevé Zullen opstaan in het oordeel met dit Geslacht en zullen het veroordelen."
Wat een vergelijking! De Joden waanden ver boven de heidenen te staan. En dan zo'n goddeloze stad als Ninevé! Hun boosheid was opgeklommen voor Gods aangezicht (Jona 1:2). De maat der ongerechtigheid was vol! Toch worden de Ninevieten hier op één lijn geplaatst met de Joden. Stel u voor, dat wij als fatsoenlijke kerkmensen getoetst zouden worden aan de goddeloze onderwereld van een der grote wereldsteden! Dat is toch geen vergelijking? Jezus oordeelt echter anders dan wijzelf. Een onbekeerd kerkganger is niet beter dan een Nineviet....
Sterker: een bekeerde Nineviet is een onbekeerde Jood of een onbekeerd Christen mijlen ver vooruit! Immers de mannen van Ninevé „hebben zich bekeerd op de prediking van Jonas". De vergelijking wordt een tegenstelling:
Aan de ene zijde:
een heidens volk,
een onwetend volk
Er komt één profeet — Jona
Hij houdt één preek in Ninevé.
Dat is een gerichtsprediking.
En Ninevé bekeert zich.
Aan de andere zijde:
een godsdienstig volk,
een volk dat Gods heilsopenbaring bezit.
Het ontvangt vele predikers.
Zij houden vele preken.
Zij zijn een ruime genadeverkondiging.
Maar er volgt geen bekering.
En let nu vooral op de toevoeging: „en ziet, meer dan Jonas is hier". Christus, Gods eigen Zoon, met Goddelijke volmacht om zondaren zalig te maken, de vleesgeworden Liefde, de hoogste Profeet, staat en predikt van dag tot dag onder het volk, dat eeuwen op zijn komst is voorbereid. En het luistert niet. Wij verkeren in nog gunstiger positie: Wij horen het Evangelie van het vervulde heilswerk. En — wij blijven onszelf gelijk? Of — wij menen vroom te zijn, maar vragen intussen een „teken" op Joodse manier? Dat kan! Het gebeurt, zo lang wij heimelijk onszelf verontschuldigen en begeren dat de Heere wat zal „doen". Nietwaar — er moet toch wat gebeuren? En dat kunnen we zelf toch niet? Wat kan een mens meer dan zich „in de weg stellen", naar de kerk gaan, enz.?
Lezer, zou hier ook een „boos en overspelig" hart achter kunnen zitten? En zou dat hart ook bezig kunnen zijn, onder een vrome dekmantel de Heere uit te dagen? Het is in het licht van dit woord wel dringend gewenst die mogelijkheid te onderzoeken. Want ons hart is nu eenmaal erg arglistig.
Als de uitkomst van dat onderzoek gunstig is, kunt u natuurlijk wel gerust zijn... . of mischien toch niet?
Het benauwde in dit vers is dat er geen enkele verontschuldiging overblijft.
Jezus zegt niet: och, het moet u ook gegeven worden Hij legt de volle verantwoording voor de Joden, voor het „boos en overspelig geslacht."
Zou dat dan mogelijk ook op ons van toepassing kunnen zijn? Ongetwijfeld! En dan komt straks het oordeel. Zie! daar staan ze voor de grote witte troon. Er is geen gereserveerde plaats voor het Bondsvolk. Ninevieten staan zomaar naast Israëlieten. Als getuigen. Maar ze behoeven niet veel te zeggen. Dat ze zich op die ene prediking bekeerd hebben, is op zichzelf al getuigenis genoeg.
Dat zal de vrome onbekeerden veroordelen. Hier hadden ze hun verontschuldiging bij de hand. Daar verstommen ze. Wie zal ten overstaan van een ganse schare bekeerde goddelozen durven zeggen: „ik kon er toch niets aan doen, dat ik niet bekeerd werd?" De mannen van Ninevé zouden vreemd opzien, als we zoiets zouden zeggen. Ze zouden vermoedelijk antwoorden: wees nu maar eerlijk, ge hebt niet gewild. En — nu is het te laat... .

Bl. [Bloemendaal], J.C. M.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen