Over samenspreking

In „Leer en Leven" van 10 Maart (Eindredacteur Ds. S. v.d. Molen) wordt iets gezegd over onze Samenspreking met de Deputaten van de Gereformeerde Kerken.
We lezen:
Maar hoe is het: is de vrees voor toenadering een feit? Ik schroom niet te zeggen: metterdaad! Misschien vormen enkelen een uitzondering, doch al het gepraat en geschrijf heeft ons m.i. niet dichter tot elkaar gebracht, doch de kloof, welke tussen beide kerkengroepen gaapt overduidelijk in het licht gesteld. En deze wordt naar mijn gevoelen al groter. Daar is niet alleen dat confessioneel verschil, 't welk door eventuele terugneming van het Vervangingsformulier vereffend zou kunnen worden, maar de „leer" welke geleid heeft tot de uitspraak eerst van 1905, later in dat Vervangingsformulier, en de bestrijding van die leer onzerzijds heeft ons dermate van elkander verwijderd, dat wij goeddeels vreemd tegenover elkander zijn komen te staan, en beiden op een weg geleid, waardoor wij totaal verschillend zijn geworden in geloofsopvatting

en -uitleving. En tenzij van één of van beide zijden ingezien wordt fout daarin te zijn, is er van toenadering geen sprake. Ik krijg de indruk, dat de gereformeerden daar nog lang niet aan toe zijn. Waarom moet verzwegen worden van wij chr. gereformeerden evenmin?
Van hovaardigheid lijkt mij in deze gans geen sprake te zijn. Eigen „gebreken en ellendigheden" staan ons daartoe te duidelijk voor de aandacht, Maar het gaat ons om dat geloof, dat ons van de vaderen overgeleverd is en dat naar onze opvatting en beleving naar het heilig Woord van God is, waarvan ons te verwijderen onmogelijk is, al is het ook maar één stap.
Hoe dan over ons geoordeeld wordt, leert ons de kwalificatie van Ds. Toornvliet. Het zij zo. Elke kwade bejegening is geen oneer en vast ook de zijne niet.
De kwalificatie van Ds. Toornvliet waarop hier gedoeld wordt luidde als volgt:
Blijven over de Christelijk Gereformeerden, die voor een deel zo door die levensmijding geïnfecteerd zijn en zo buiten de vernieuwing van ons kerkelijk en geestelijk leven staan, dat ze moeilijk te bereiken zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen