Aanval op Darwin

Hoewel in sommige opzichten de evolutie-theorie als afgedaan beschouwd wordt, vertoont zich in onze tijd anderzijds het verschijnsel dat men tracht deze beschouwing in overeenstemming te brengen met de Bijbelse scheppingsleer.
Hoewel wij gaarne toestemmen dat het niet eenvoudig is alle vragen die hier liggen te beantwoorden, menen wij toch onze lezers iets te moeten vertellen over een boek dat, naar het ons voorkomt, het Darwinisme een gevoelige slag toebrengt. Het boek is geschreven door de Russische Jood Dr. Velikosky, die thans in Amerika woont. De schrijver is een geleerde van naam, hij was een vriend en medewerker van wijlen Albert Einstein. Zijn boek „Earth in upheaval" (aarde in beroering) heeft al vele pennen in beweging gebracht en het is goed er iets van te weten.
Het is geen Christelijk boek maar het kon wel eens van grote betekenis blijken. Ongeveer een eeuw geleden hebben mannen als Darwin de leer verkondigd dat alle dingen in de loop van millioenen jaren zich door een bloot toeval geleidelijk hebben ontwikkeld. De hogere „soorten" zouden in de loop der tijden uit de lagere zijn ontstaan. Wij moeten echter niet vergeten dat dit niet meer dan een onderstelling was, een werkhypothese, waaraan de juistheid nog moest worden bewezen. Zeer velen hebben haar evenwel als juist aanvaard. In tal van onderwijsinrichtingen wordt van deze gedachte eenvoudig uitgegaan.
Het boek van Dr. Velikosky komt nu deze rust verstoren. Wij merken op dat de schrijver niet gekant is tegen wat wij zouden kunnen noemen het grondbeginsel der evolutieleer. Zijn boek keert zich echter zeer beslist tegen de theorieën van mannen als Lyell en Darwin, die spraken van een langzamer, ononderbroken en uniforme ontwikkeling en van het ontstaan van nieuwe „soorten" in de weg van natuurlijke selectie. Van zulk een geleidelijk proces wil Dr. Velikosky niet weten. Hij gelooft dat er in de loop der tijden hevige en zeer omvangrijke natuurrampen zijn geweest, die plotselinge veranderingen teweeg brachten. Zo zouden nieuwe soorten zijn ontstaan.
Deze zogenaamde catastrofenleer is niet nieuw. Voordat Darwin optrad, werd zij reeds voorgestaan door de Fransman Cuvier, die o.a. wees op de conservering van de mammouths in Siberië. Dr. Velikosky schijnt echter een betere wetenschappelijke fundering voor zijn theorie te geven. Hij vermeldt in zijn boek een menigte goed gedocumenteerde feiten, die hij in het eind nog eens samenvat.
De schrijver zegt daar dat wij overal de sporen vinden van oudere en jongere catastrofen. „Bergen verdwenen van hun plaats en andere bergen werden met de grond gelijk gemaakt; aardlagen werden omgevouwen en samengeperst en omgekeerd en verplaatst en bovenop andere formaties gezet; vulkanische gesteenten smolten en overgoten enorme gebieden met een mijlen-dikke lavakorst, de bedding van de oceaan werd vervormd door gesmolten gesteente; asregens vielen neer en vormden dikke lagen op de grond en op de bodem van de oceaan; de oevers van oeroude meren werden omhooggebracht, zeekusten vertonen tekenen van dalen of rijzen; de steenformaties der aarde zijn vol overblijfselen van leven dat, door doodsangst overvallen, plotseling werd uitgeblust; sedimentaire gesteenten vormen één groot kerkhof; schelpen bevinden zich in gesloten toestand, zoals wanneer ze nog leven — zo onverwacht vonden ze hun graf; en uitgestrekte wouden werden door het vuur verwoest en werden weggespoeld en overdekt met het water van de zeeën en met zand en veranderden in steenkool, en dieren werden meegesleurd naar het verre noorden en op een hoop geworden en werden doortrokken met vloeibaar asfalt; en gebroken beenderen en afgescheurde gewrichten en de huiden van dieren, van nog levende en reeds uitgestorven soorten werden samen met ver splinterde wouden op een grote hoop gesmeten; en walvissen werden vanuit de oceaan op de bergen geworpen; en rotsblokken van uit elkaarvallende bergruggen werden over een grote afstand over het land verspreid; en de Rocky mountains bewogen zich mijlen ver van hun plaats; de Alpen reisden een honderd mijl naar het noorden; de Himalaya en de Andes klommen al maar hoger; bergmeren stortten zich leeg over allerlei hindernissen heen; het vasteland werd door insnijdingen vaneen gescheurd; en de zeebodem door kloven; er vertoonde zich land onder de zee; en de zee stuwde van de bodem nieuwe eilanden omhoog; en zeebeddingen veranderd in hoge bergen waarop nog schelpen lagen, en gehele scholen vis werden vergiftigd en in het zeewater gekookt, en talloze rivieren raakten hun oorspronkelijke bedding kwijt, werden door lava afgedamd en veranderden van stroomrichting en het klimaat veranderde plotseling; bouwland en weiland veranderde in uitgestrekte woestijnen. Rendieren uit Lapland en poolvossen en ijsberen van de besneeuwde toendras en neushoorns en nijlpaarden uit de Afrikaanse oerwouden, en leeuwen uit de woestijn, en struisvogels en zeehonden werden op een hoop geworpen en overdekt met grint, klei en tuf, en de spleten van talloos vele rotsen liggen vol met gebroken beenderen, streken waar de palm groeide, werden verplaatst naar het Poolgebied, en oceanen verdampten en de verdampte zeeën condenseerden onder wolken van stof, en vormden kolossale ijslagen, die zich uitstrekten over grote gebieden van het vasteland; en alle vulkanen kwamen tot uitbarsting en alle menselijke woonplaatsen werden verstrooid en verbrand, en tamme zowel als wilde dieren en menselijke wezens met hen, en vluchtten naar schuilplaatsen in de bergholen, en de bergen verzwolgen en bedekten hen die de schuilplaatsen bereikten, en vele soorten en geslachten en families uit het dierenrijk werden vernietigd; en de aarde en de zee en de lucht verenigden zich telkens en telkens weer tot één groot vernietigingswerk."
Dit is maar een samenvatting. Al de hier genoemde onderdelen zijn in het boek breedvoerig behandeld. Op grond van dit bewijsmateriaal wijst Dr. Velikosky de uniformiteits-theorie van Darwin af en stelt daar zijn eigen theorie voor in de plaats, n.l. dat wij moeten uitgaan van catastrophale gebeurtenissen. Hij gelooft dat de diverse veranderingen op en in de aarde een oorzaak van buiten af hebben gehad. Zo zou b.v. onze planeet door een wolk van kosmisch stof heengegaan kunnen zijn, waardoor onmiddellijk geweldige veranderingen zijn ingetreden in heel de wereld — een verschuiving van de aardas, geweldige aardbevingen, die oude werelddelen kunnen hebben weggevaagd en nieuwe tevoorschijn geroepen; gesmolten gesteente en vulkanische activiteit en vloedgolven die gehele oceanen verplaatsten van de ene zijde der aarde naar de andere. De machtige kosmische straling bracht plotselinge geslachtswijzigingen teweeg in alle vormen van leven, en daaruit zijn veranderingen, „sprongen" ontstaan, die leidden tot nieuwe soorten en tot het tenietgaan van vroegere. Al zulke omstandigheden nu, die zouden optreden als onze aarde door een wolk van kosmische stof heenging, zijn, volgens het beweren van de schrijver, precies wat wij om ons heen aantreffen.Hij heeft ze aangetoond in de documentatie waarvan wij hierboven een samenvatting gaven. Zij vormden de grondslag van zijn theorie van een catastrofale evolutie door een plotselinge, geweldige beroering (zoals b.v. de zondvloed).
In ieder geval vinden wij in de bewijsvoering van Dr. Velikosky een bevestiging van het Bijbelse zondvloedverhaal. Hij vertelt b.v. van de karkassen van tropische mastodonten die goed geconserveerd zijn gevonden, ingevroren in het ijs van Siberië; over dieren en planten uit Zuid- en Centraal Amerika, die zijn opgegraven uit de bodem en uit het slib van Noordelijk Canada; over de geraamten van zo geheel verschillende dieren als het nijlpaard, de wolf, het konijn, en de leeuw, die zich tezamen bevonden in bergholen, hoog boven hun natuurlijke woonplaatsen; over de overblijfselen van walvissen die men ontdekte hoog en ver in het achterland van menig vasteland; van grote dalen in het binnenland, onstaan door het binnenstromende zeewater, en die nog heden de overblijfselen bevatten van allerlei vormen van leven dat in de zeeën wordt gevonden — als wij van deze en dergelijke feiten lezen, wie denkt dan niet aan het Bijbelse zondvloed-verhaal, dat ons zegt dat „alle fonteinen van de grote afgronden werden opengebroken en de sluizen des hemels werden geopend. En de wateren namen gans zeer de overhand op de aarde, zodat alle hoge bergen die onder de ganse hemel zijn, bedekt werden.... en alle vlees dat zich op de aarde roerde, gaf de geest.... en de wateren hadden de overhand boven de aarde, honderd en vijftig dagen." Waarlijk Christelijke wetenschap begeert te bouwen op de openbaring Gods en de Schrift, overtuigd dat deze niet in strijd kan zijn met wat de natuur ons leert. Het boek van Dr. Velikosky heeft ons dat opnieuw bevestigd.

BI. [Bloemendaal], J.C.M.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen