Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Naar Brazilië (II)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Naar Brazilië (II)

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

We haasten ons een tweede reis indruk te geven, nog op weg naar Brazilië. We tikken dit artikel in de lucht op de machine van br. van Doornen uit Amsterdam, die ook deel uitmaakt van ons gezelschap. Een paar uur geleden zijn we opgestegen van Miami — het Zuidpunt van de Verenigde Staten in het Oosten. Zojuist zijn we Portorico gepasseerd. Het was een fantastisch gezicht naar beneden te kijken en de vele lichten van het eiland te zien. We hebben nog ruim 10 uur vliegen voor ons. Voor we gaan proberen te slapen een artikel voor ons blad. De laatste dagen hebben we geen gelegenheid gehad iets te doen. In het vliegtuig komen we weer tot onszelf — dat is ook je herinneren dat er een Wekker is.

Collingwood
We brachten de eerste zondag van ons verblijf aan de overkant door in Collingwood bij gemeenteleden van de Bible Presbyterian Church, de kerk van dr. Carl Mc Intire, de voorzitter van de I.C.C.C. In de late vrijdagavond werden we daarheen gebracht. We bleven er tot maandagmorgen. Een paar prettige dagen zijn ons daar bezorgd — dagen, die ons deden gevoelen hoe welkom we waren in deze gemeente en hoe dr. Mc Intire de kunst verstaat zijn gemeente te interesseren bij het werk van de Internationale Raad. Bijzonder interessant was de pic-nic-middag, die 's zaterdagsmiddags in het mooie park van Collingwood werd gehouden. U zou zo'n middag kunnen vergelijken bij een Zendingsmiddag in ons land. Maar dan intiemer en gezelliger. Er werd heel weinig door gerenommeerde sprekers gesproken. Des te meer onderling gepraat. De buitenlandse gasten werden voorgesteld aan de gemeenteleden. Foto's werden in overvloed genomen, zoals dat de Amerikaanse gewoonte is. En eveneens werd de maaltijd niet vergeten. Ieder gezin had z'n eigen lunch meegebracht. Op lange tafels werd alles gelegd. En in de open lucht werd zittend aan deze tafels alles genuttigd. Er gaat een gemeenschap vormende kracht van zo'n middag uit.
Trouwens gemeenschap kent men in de gemeente van Collingwood wel. Dat bleek wel op de volgende dag, toen we kennis maakten met het gemeentelijke leven. Elders hopen we uitvoeriger te schrijven over het gemeentelijke leven in Amerika. Maar we werden diep getroffen door de grote gemeenschapszin, die zich op allerlei wijzen in deze gemeente openbaarde. In vele opzichten zouden we onze Hollandse kerkdiensten niet willen missen. Maar wat gemeenschapsvorming en beleving betreft kunnen we nog wel het een en ander van Amerika leren. De kerk van de Bible Presb. Church is een wonder van schoonheid. Kosten 600.000 dollar! De kerk heeft een eigen studio voor radiouitzendingen en een prachtige tape-recorder kast, waar negen opnamen tegelijk kunnen worden gemaakt. Onze bewondering voor de motor van deze hele organisatie, dr. Mc Intire, stijgt, als we dit alles bekijken.
We houden aan Collingwood goede herinneringen, niet het minst om hetgeen de gemeente van haar leven openbaarde. De prediking, die beide keren gehouden werd door een buitenlander, stond in het teken van de komende conferentie.

Zware dagen
Na deze zondag volgden zware dagen. We hebben nl. in de laatste dagen de afstand Collingwood-Miami in drie dagen afgelegd per bus. Dat is geen kleinigheid als u weet dat dit niet minder dan 2000 km is — een afstand, die gelijk staat met die van Amsterdam naar Belgrado! Een dergelijke lange tocht met een niet al te comfortabele autobus is vermoeiend. Daar staat tegenover dat we heel veel gezien hebben en kennis maakten met heel wat Amerikaanse staten New Jersey, Maryland, Virgina, Noord en Zuid Carolina en Florida.
Onze indruk wordt versterkt: wat is Amerika een groots land. Wat een wijde verten en ontzaglijke mogelijkheden heeft dit land. En wat heeft de menselijke techniek hier reeds veel tot stand gebracht. Ik denk aan de ontzaglijke bruggen over geweldige rivieren — vooral die over de Potomac-river imponeerde ons diep. Op het gebied van bruggenbouw heeft Amerika reeds heel wat gepresteerd. We zagen de beroemde tabaksvelden in Virginia. Hoe dieper we Zuidwaarts kwamen, hoe meer ook het grote probleem van Amerika op ons afkwam: het neger probleem. De onderscheiding tussen „coloured" en „men" wordt overal doorgetrokken. De negers werken in allerlei arbeid. Ze geven een kleurrijk aanzien aan deze streken. Dinsdagmiddag arriveerden we op onze eerste pleisterplaats: Jacksonsville — een grote stad in het Noorden van Florida, 500000 inwoners tellend. De ontvangst hier was allerhartelijkst. Ook hier gaf een Kerk weer een treffend staal van gemeenschapsgedachte. 's Avonds was er een samenkomst georganiseerd, waar elk der gasten aan het woord moest. De Hollanders zongen onder leiding van opperzangmeester Bikker, die treffend verklaarde waarom men in ons land zoveel van psalmen houdt, psalm 87. Op het orgel werden v/e begeleid door organist Floor Sr. De recensie was: wonderful. Hartelijke instemming was voelbaar en hoorbaar! Onder de collecte moest Ds. Floor nog een orgel-solo geven!
De derde dag bracht ons in Miami in het diepe Zuiden van Florida, de staat van zonneschijn. Niet ten onrechte wordt Florida zo genoemd. De plantenplantengroei is subtropisch. De palmen staan in overvloed langs de weg. Een oponthoud in Titusville deed ons genieten van de rust, die de Oceaan biedt. In de verte zagen we de plaats waar de kunstmaan wordt afgeschoten. Had prof. Wisse dit nog kunnen meemaken.... Maar ook hoe zuidelijker we komen, hoe meer we gewaar worden wat er in deze wereld, die een paradijs van schoonheid is, te koop is. Dit land en deze stad Miami is 'n modderpoel van ongerechtigheid. Wat hier te zien is treft men in ons land, waar ook, (nog) niet aan. Een automaat in de toiletten, waar men voor een kwart dollar voorbehoedmiddelen kan trekken, demonstreert het zedelijke peil van dit land.

In de lucht
De nacht brachten we door in Miami. De organisatie was niet bepaald voortreffelijk. Er deden zich een paar wonderlijke taferelen voor. Een paar uur werd de volgende morgen gepasseerd op het geweldige vliegveld van Miami — een enorme wereldhaven, waar de vliegtuigen bijna onophoudelijk dalen en opstijgen.
De Braziliaanse Luchtvaartmaatschappij „Real-Aerovias" vervoert ons in een voortreffelijk vliegtuig. Het is weer een machtige gewaarwording langzaam aan te stijgen en de wereld onder je kleiner en kleiner te zien worden.
Wat is de wereld in Gods oog klein. Wat is Hij groot! We zien eilanden onder ons en we zien ineens de diepte van het woord uit dat rijke hoofdstuk Jesaja 40: Hij werpt de eilanden heen als dun stof. Ja zo lijkt het inderdaad: dun stof in de zee. Op een gegeven ogenblik zien we in de wolken de regenboog.
Nog weer een ander gezicht dan wanneer we op de grond staan. „Als ik Mijn boog zie in de wolken, zal Ik Mijn Verbond gedenken". Dat is ons tot troost. Even geleden had de stewardess een Amerikaanse krant gebracht, waarin met grote koppen stond: Formosa alert, War fear grows. De oorlogsvrees groeit. Maar de Heere gedenkt Zijn Verbond. In die wetenschap gaan we verder, steeds verder van ons kleine rijk gezegende landje af. De Heere is getrouw. Zijn Rijk komt.
Volgende keer D.V. indrukken van het Congres, dat dan, als we weer schrijven, enkele dagen aan de gang is.

J.H.V.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 22 augustus 1958

De Wekker | 4 Pagina's

Naar Brazilië (II)

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 22 augustus 1958

De Wekker | 4 Pagina's