Heilige wandel (3)

Niemand van ons wandelt van nature heilig.
De HEERE sprak eens tot Israël: maar zij hebben gewandeld naar het goeddunken hunner harten en naar de Baäls, hetwelk hun vaderen hun geleerd hebben (Jer. 9:14). Goddeloze vaderen gingen voor en onderwezen op die manier hun kinderen. En die vaderen waren bondelingen. Geen wonder dat de HEERE Zijn oordeel liet aanzeggen.
Wandelen, lopen, gaan, de levenswandel openbaren, naar het goeddunken van hun hart, wat betekent: zij wandelden zoals het verstokte hart (in het kwaad) hun ingaf. Letterlijk: zij wandelden achter de verstoktheid van het boze hart aan. Het verstokte hart was de leidinggevende.
In onze tijd zijn er heel wat vragen over wit-zwart; over wat mag en niet mag; over wat goed is of zonde genoemd moet worden. Altijd gaat het over vragen, welke doen uitkomen dat men gaarne een eind met de wereld wil meegaan. Zou het niet zijn als in de dagen van Jeremia dat het verstokte hart, verhard in het kwaad, voorgaat en dat wij dan achter dat hart aankomen en zo gaan vragen en wandelen? Wij vrezen ervoor. Dat vragen of tal van dingen geoorloofd zijn bij het wandelen als christen, moet ons dringen tot onderzoek van ons hart. Geeft de liefde tot de HEERE en Zijn dienst ons die vragen in of luisteren wij naar de verstokte harten? Wij vrezen heel dikwerf dat er in ons godsdienstige leven geen (of heel weinig) liefde is tot wat God wil en wij veel meer gedreven worden door wat het verstokte hart wil en het vlees begeert. Wij vrezen dat ook ons volk ondergaat onder Gods oordeel, tenzij het zich bekeert.
De roepstem blijft: Was uw hart van boosheid, o Jeruzalem (Jer. 3:14).
Het hart moet allereerst worden vernieuwd. Uit het hart zijn de uitgangen van het leven. Het verstokte hart brengt alleen kwaad voort en dringt tot het kwade. Met een nieuw hart, een hart door de Heilige Geest wedergeboren en voor Gods Woord geopend is het anders. Dat hart is de plaats, waar de beslissingen vallen, de plannen worden gesmeed. Van het boze hart is niet te verwachten dat er goede beslissingen genomen worden en daarom kan de levenswandel wanneer die overeenkomstig het boze hart is, nooit goed zijn.
Het hart moet worden vernieuwd en dagelijks worden gereinigd.
Dat houdt dus in waarachtige bekering, zonder welke de levenswandel niet zal zijn overeenkomstig de wil des Heeren. Dagelijkse bekering is noodzakelijk.
Het wassen van het verstokte hart kan niet geschieden door onze tranen van berouw. Natuurlijk zal er geen bekering zijn zonder berouw en er zal geen berouw zijn zonder tranen. Maar de vernieuwing van het hart kan alleen geschieden door het herscheppend werk van Gods Geest en door het bloed van Jezus Christus. Door die genade wordt het hart vernieuwd, besneden; dan wordt het stenen hart weggenomen, onder de sinaï-slagen verbrijzeld, gemaakt tot een vlesen hart, dat gevoelt de grootheid van het kwaad en leert bidden om reiniging: ontzondig mij met hysop en mijn ziel, nu gans melaats, zal rein zijn en genezen. Dan wordt ook het oog verlicht om te zien, welk pad wij moeten gaan en zal het geopende oor luisteren naar Gods roepstem. De levendgemaakte wil brengt dan goede vruchten voort.
In het hart, de bron van het kwaad, zit de verontreinigende zonde en het hart zelf is ook verdorven. Daarom moet eerst dat hart worden besneden, opdat er nieuwe uitgangen des levens komen. Het verkeerde hart wordt dan bekeerd en het verdorven hart wordt dan een woonplaats en werkplaats van de heilige Geest.
Scherp is opgemerkt: „De helse aanblazing des satans is tot het binnenste der ziel doorgedrongen, daarom moet ook de hemelse kracht en de adem van Jezus Christus ons zo diep doordringen".
Was uw hart, opdat uw wandel heilig zij en gij niet meer nahoereert het verstokte hart en de baäls dezer wereld.
Gods kind moet dus dagelijks dat hart wassen. Wij reinigen ons lichaam meer dan éénmaal per dag. Maar zijn wij zo bezig met ons hart? Ervaren wij niet talloze malen per dag dat het hart verstokt is? Zijn wij telkens niet bezig om achter dat verstokte hart aan te komen? Daarom is de reiniging noodzakelijk. Daartoe is geestelijke oefening onmisbaar. Die oefening bestaat niet in het vleselijke werk van de natuurlijke mens, maar in de geloofswerkzaamheden: het onderzoek van de Schrift; het gebed; het zoeken te kennen en te doen de wil des Heeren; de toevlucht nemen tot het bloed der verzoening, dat van alle zonden reinigt en het hart wast; en tenslotte de bede om het werk en de leiding van de Heilige Geest. Dan verstaan we de bede: Mocht die mij op mijn paan ten Leidsman strekken. En ook:

Leer mij naar Uw wil te hand'len,
'k Zal dan in Uw waarheid wand'len.
Neig mijn hart en voeg het saam
tot de vrees van Uwe Naam.

Op de school der genade en van de Heilige Geest leren Gods kinderen dagelijks de oefening in de godzaligheid, opdat zij leren wandelen als christenen, als vreemdelingen op deze aarde, als gasten, die een ander vaderland hebben.
De vraagstukken der Ethiek zijn vele, maar recht ethisch handelen en wandelen doen wij niet, tenzij ons hart dagelijks gereinigd wordt door het bloed en de Geest van Christus.

v.d.M.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen