Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Paasaspecten

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Paasaspecten

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Over de betekenis van Pasen raken we niet spoedig uitgedacht.
De opstanding van de Heere Jezus Christus is het centrale heilsfeit, niet los van de andere heilsfeiten, maar juist ter onderstreping van Zijn geboorte en dood.
Zijn geboorte is daarom een zegen, omdat het kind van Bethlehem de Triumfator is over de dood.
Zijn dood is daarom vol van heil, omdat door Zijn opstanding het kruis effect gaat krijgen en vrucht gaat dragen.
Het machtige Opstandingsevangelie van Paulus in 1 Corinthe 15 laat ons op onvergetelijke wijze zien hoe het er in kerk en wereld voor zou staan, indien Christus niet was opgestaan.
Daarom heeft Pasen centrale betekenis en gaat het er om dat we op en na Pasen, ja juist na Pasen, leven uit de levende Christus.
Een enkel aspect van Christus' opstanding willen we een moment belichten.

Paasleven
Christus' opstanding wil in het leven van zijn Paaschristenen uitgewerkt worden. Het gaat er om dat ze leven uit de kracht van Christus' opstanding. Het laatste woord is niet aan de dood en de macht van de dood, in de volle zin van het woord, maar aan het leven. De Heere wil niet dat zij, die in Hem geloven, zich bij de macht van de dood neerleggen. Hij leeft opdat Zijn Kerk zal leven. Dat betekent dat ze uit het zondegraf kunnen opstaan door Zijn kracht, maar ook dat ze door diezelfde kracht zullen leven. De zonde mag niet oppermachtig zijn in hun leven. Defaitist mogen ze niet worden. Zo in de zin van „er is toch niets aan te doen; het is nu eenmaal zo". Helaas treffen we die mentaliteit in allerlei vormen maar al te veel aan. Is het wonder dat er dan weinig kracht van Christus' kerk uitgaat? Of omdat ze wel kerk heet, maar in de grond van de zaak niet echt leeft uit de Opgestane Christus. Of omdat het leven er wel is, maar zo bedolven is onder de macht van de dood, die op allerlei wijzen ons belaagt, dat de Paasbronnen verstopt zijn.
Christus' Opstanding moet in de practijk van het leven betekenen een sterven aan onszelf, aan de zonde, aan onze zelfhandhaving, ook aan onze aardsgezindheid, onze wereldliefde. Zodat we met de vrucht van Pasen ons leven lang bezig zijn!
Het zal er meer dan ooit om gaan dat dit Paasleven openbaar komt en we laten zien dat we uit een ander principe leven dan de wereld.
Het grote manco ligt wel hier dat dit te weinig openbaar komt. Daarom helpen vele preken, artikelen, betogen zo weinig. Het Paasleven in de practijk moet de beste preek zijn!
Pasen is de radicale veroordeling van een verwereldlijkt Christendom, dat zich gaat aanpassen aan de methode van de wereld en dan meent nog iets te kunnen doen ten voordele van het Evangelie.
Alleen een leven uit de onmetelijke kracht van Pasen zal de wereld overtuigen dat Christus' opstanding het centrale feit der christenheid is.

Paaskracht
Nauw met dit eerste verwant is de Paaskracht, die niet gereserveerd is voor een bepaald hoekje van het leven, maar die met alles te maken heeft.
Onze arbeid is niet tevergeefs als we in Paaskracht leven.
Onze benadering van onze medemensen moet als dragende achtergrond deze kracht hebben.
Ons verwerken van de moeilijkheden van het leven kan alleen goed geschieden door de kracht van Hem, die de zwaarste steen heeft afgewenteld, omdat Hij opstond uit de doden.
Het heeft zin om te werken voor allerlei christelijke arbeid, omdat Christus de Paaskoning is, Die Zijn heerschappij proclameert en die wil dat de Zijnen Zijn rechten zullen uitroepen in alle verbanden van het leven. En het is alleen maar de ondermijning van al die arbeid, wanneer we de naam van Christus misschien nog wel noemen, maar wanneer die arbeid niet werkelijk gedaan wordt in deze kracht.
Alleen deze Paaskracht is de stimulans voor de christelijke school en de christelijke politiek, de christelijke wetenschap en de christelijke beoefening der barmhartigheid.
Als we uit deze bronnen niet putten, welk onderscheid is er dan en welke zin heeft dan al dit werk? Welke pretenties durven we dan nog te voeren?

Paastriumf
Deze wereld heeft het verloren en de dood en Satan en de hel.
Dat is de onvergelijkelijke Paastriumf.
Het is beslist en daarom zal het beslist worden.
De Satan heeft het verloren en daarom zal publiek straks blijken dat hij het verloren heeft.
Christus heeft het gewonnen en daarom zal ook blijken dat Hij triumfeert, alle machten ten spijt, die zich vandaag tegen Hem en Zijn rijk verheffen.
Het zal zaak zijn dat zij, die zich naar de naam van Christus noemen, uit deze triumf leven en deze visie in hun leven laten heersen.
Sommigen leven alsof de zaak van Christus er bitter slecht voor staat.
Op de korte baan misschien!
Maar op de lange baan niet!
En hopen wil nog altijd zeggen in het heden leven uit de toekomst alsof die toekomst reeds werkelijkheid is.
Dat betekent zeker niet dat we onze ogen sluiten voor de werkelijkheid.
We kunnen er zwaar aan tillen.
Ja, we kunnen er onder zuchten op een ontzettende manier.
Maar het is niet het zuchten van de man, die het niet meer weet.
Maar het is het zuchten van de man, die weet: het komt, maar het is er nog zover vandaan.
Hier zet de Paasboodschap in!
Hier worden we niet geconfronteerd met een oud, versleten verhaal, maar met een actuele boodschap, voor wereld en enkeling, voor dominee en gemeentelid, voor jong en oud.
Christus heeft overwonnen.
En de wereld verzet zich, naarmate ze dichter bij haar definitieve nederlaag komt, omdat Christus overwon.
Wie hierbij leeft in Paaskracht ziet uit naar de grote Paasmorgen.
Hij trekt door de wereld met lichtjes in de ogen.
Hij weet: de gevolgen der zonde zijn er nog op ontzettende wijze. De macht van de Satan is nog sterk. De dood schijnt oppermachtig te zijn. De spanningen in wereld en kerk en eigen leven dreigen ons te overspannen, maar het gaat toch goed. Er is een levende hoop, want Christus is opgestaan. De dood heeft Hij achter Zich gelaten. Kom Paasvorst, kom toch spoedig.

J.H.V.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 15 april 1960

De Wekker | 4 Pagina's

Paasaspecten

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 15 april 1960

De Wekker | 4 Pagina's