Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Paas-perspectief

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Paas-perspectief

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het open graf

Paasfeest predikt ons het open graf.
De steen is afgewenteld.
De Heer is waarlijk opgestaan.
Dit opent verre perspectieven.

Ware het graf van Jezus dicht gebleven en had de dood Hem in zijn macht gehouden, dan zou er slechts uitzicht zijn geweest op vernietiging en ondergang. Dan zou er geen verlossing en leven mogelijk zijn. Dan zou de wereld onder het oordeel Gods eeuwig ondergaan.
Maar God heeft het Paasfeest gemaakt. Dat betekent, dat er in Christus perspectieven worden geopend van waarachtig leven en eeuwige verlossing.
Het kruis op Golgotha is niet het laatste van Jezus geweest.
Dat kruis was nodig op de weg naar onze verlossing.
Dat kruis spreekt van de vloek en het oordeel Gods. Het is de vloek en het oordeel, die wij door onze zonde hebben verdiend.
Aan dat kruis gaat Christus de godverlatenheid in. Die godverlatenheid hebben wij ons waardig gemaakt. Wij hebben God verlaten en verdiend, dat Hij ons eeuwig verlaat.
Maar Christus neemt dat oordeel op Zich, opdat allen, die in Hem geloven, niet zouden verloren gaan, maar eeuwig leven hebben.
En Hij wordt van God verlaten, opdat zij nimmermeer van God verlaten zouden worden.
Doch dan zal op het kruis de opstanding moeten volgen. Alleen het kruis is niet voldoende.
Jezus moest sterven voor de zonde van Zijn volk. Maar een Jezus, die dood is en dood blijft, kan de Verlosser niet zijn.
Hij, die dood is geweest en nu leeft tot in eeuwigheid, is de ware Zaligmaker.
Kruis en opstanding horen in de Schrift onlosmakelijk bij elkaar. Het kruis is zonder de opstanding een mislukking. Dat betekent alleen maar ondergang.
Het is best te begrijpen, dat de discipelen van Jezus bij het zien van Zijn kruis, omdat zij daarachter het licht van Paasfeest nog niet zagen stralen, hopeloos gestemd waren.
Het kruis ontleent zijn verlossende kracht eerst aan het feit van Paasfeest.
Maar ook anderzijds is de opstanding zonder kruis ondenkbaar. Haar verlossende betekenis ontvangt omgekeerd de opstanding door het kruis.
Ze horen bij elkaar. De gekruiste en weer opgestane Heiland is de Verlosser, die wij nodig hebben.
In de opstanding toont de Vader, dat Christus de gehoorzaamheid tot in de dood, ja de dood des kruises, volkomen heeft volbracht. Daarom was de dood niet in staat Hem blijvend in zijn macht te houden.
Daarom is de opstanding van Christus ook een reële opstanding geweest.
Evenals het kruis van Christus is ook voor velen Zijn opstanding een ergernis.
Die opstanding gaat boven het menselijk denken uit. En de mens wil juist altijd weer met zijn denken klaar komen. Wat niet met zijn denken strookt is onwaar.
Men heeft beweerd, dat Jezus schijndood is geweest en dat Hij daarom weer kon opstaan. Maar dan is heel onze verlossing schijn, een bedriegelijke vertoning.
Of men zegt, dat Jezus wel lichamelijk dood gebleven is, maar als de levende en presente Heer in geestelijke zin nog in Zijn kerk aanwezig is.
Het Paasevangelie zou ons de Goddelijke boodschap meedelen in een mythologische vormgeving. En mythologisch is dat wat niet werkelijk gebeurd kan zijn, omdat het wetenschappelijk niet te constateren valt. We moeten het evangelie „entmythologisieren''.
Maar met de vorm verliest men ook in de inhoud: de realiteit van het opengraf.

Het nieuwe leven

De lichamelijke opstanding op Pasen is een essentieel deel van het evangelie. Aan de realiteit van deze lichamelijke opstanding hangt de realiteit van onze zaligheid.
Het open graf predikt het nieuwe leven voor verloren zondaren. Christus heeft op de Paasmorgen leven verworven, niet slechts voor Zichzelf, maar voor al Zijn volk. Het nieuwe leven ligt voor hen in de Levende Heiland vast.
De opstanding van Christus is maar niet een feit, een historisch feit zonder meer. Het is heilsfeit. Dat wil zeggen: het is tot heil van allen, die waarachtig in Hem geloven.
Christus sterft aan het kruis als de Borg voor Zijn volk. Dat houdt in, dat zij allen in Hem begrepen zijn. Het oordeel, dat Christus draagt, is hun oordeel. En in het oordeel, dat Hij draagt, dragen zij het oordeel. Zij worden met Christus gekruist en met Christus geoordeeld. Zij ondergaan het oordeel in Jezus Christus en daarom gaan zij niet in het oordeel onder.
Maar zo zijn de Zijnen ook in de opstanding begrepen. Zijn opstanding is ook hun opstanding. In Christus staan ook zij op tot een nieuw leven.
Paulus schrijft aan de gemeente van Efeze: God echter, die rijk is aan erbarming, heeft om Zijn grote liefde, waarmee Hij ons heeft liefgehal, ons, hoewel wij dood waren door de overtredingen, mede levend gemaakt met Christus (Ef. 2 : 4v).
Hier biedt het open graf voor al Gods volk een heerlijk perspectief. Levend gemaakt met Christus.
Van nature dood door de overtredingen.
We gaan maar niet eens dood, maar we zijn van nature dood. Onze zonden maken een scheiding tussen God en ons.
Dood is de diepste scheiding. Allermeest scheiding van God. Dat is onze dood, dat we van nature zonder God zijn.
God is de enige, ware Levensbron. En als de band aan die Levensbron is doorgesneden, dan is er de dood. Geestelijk, zedelijk en natuurlijk.
Die dood openbaart zich in het hele leven. In een leven zonder God en van God af.
Maar Christus heeft door Zijn opstanding weer nieuw leven, het ware leven, verworven voor al de Zijnen.
Hun leven ligt in de opgestane Heiland. In Zijn opstanding zijn zij met Hem mede opgestaan. Zij zijn met Hem levend gemaakt.
Het is niet slechts zó, dat zoals Jezus is levend geworden, zo ook de Zijnen eenmaal levend zullen worden. Ze zijn levend in Hem.
Dat heil, die vreugde en die zekerheid gelden voor allen, die door een waar geloof zich geheel en al aan Hem toebetrouwen.
En dat leven komt bij hen openbaar. Het komt openbaar in een waarachtige kennis van hun schuld en zonde voor God. Eveneens in een ware bekering en vernieuwing van het dagelijkse leven.
De apostel Paulus spreekt van een wandelen in nieuwheid des levens (Rom. 6:4). Zoals Christus is opgewekt uit de doden door de majesteit des Vaders, zo mogen wij in nieuwheid des levens wandelen. Deze nieuwheid behoeft tot het ethische leven niet beperkt te worden. Door de opstanding van Christus wordt voor de Zijnen alles nieuw. Zij mogen leven in een nieuwe blijdschap, een nieuwe hoop, een nieuwe zekerheid. En deze vernieuwing mag heel hun leven doortrekken en beïnvloeden. Petrus spreekt van een wedergeboren worden tot een levende hoop door de opstanding van Jezus Christus (1 Petr. 1:3).
Dat zijn de opstandingsmensen, wier leven, ook vandaag reeds in alle strijd en moeite mag vervuld zijn met dat opstandingsleven.

De verloste wereld

Tegelijk houdt de opstanding van Christus een belofte in voor de gehele wereld. Paasfeest is van wereldwijde, kosmische betekenis. Heel de schepping is in de opstanding van Christus besloten. Christus is de eerstgeborene uit de doden. Paasfeest is nog maar een begin. Maar het omvat de volle oogst.
Hier ligt het begin van de nieuwe schepping. Door Zijn opstanding uit de doden heeft Christus alle macht ontvangen in de hemel en op de aarde.
Alle macht. Meer totaal kan het niet. En Christus gebruikt deze macht tot vernieuwing van de ganse schepping. Paasfeest opent rijke perspectieven. De helft is ons nog niet aangezegd.
De schepping, die nog zucht onder de heerschappij van de dood, gaat de dag van haar volle bevrijding tegemoet.
En de opgestane Heiland is Rechter tegelijk (Hand. 10:42). Eenmaal zal Hij oordelen de levenden en de doden. De opgestane Heiland is niet alleen het Hoofd van Zijn kerk, maar ook de Rechter der wereld.
Wie niet met Christus is opgestaan, hem wacht nog het oordeel van de Goede Vrijdag.
Wie niet met Hem één plant geworden is in Zijn sterven en opstanding, die mist het leven en is aan de dood prijsgegeven.
Voor de Zijnen zijn er rijke perspectieven. Zij liggen vast-gegrond in Hem, die uit de doden is opgewekt en leeft tot in alle eeuwigheid.
Al gaan de machten des doods nog vernietigend door deze wereld, ze zijn reeds overwonnen. Christus is opgestaan. Hij is Triomfator.
In dat geloof en in die zekerheid mag de kerk voorwaarts gaan, verwachtende de grote dag, waarop eens alles volkomen nieuw zal worden, met groot verlangen om ten volle te genieten de beloften Gods in Jezus Christus, onze Heere.
Nieuwe heem'len zullen blinken,
Nieuwe tijden vangen aan,
God is scheppend opgestaan.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 20 april 1962

De Wekker | 8 Pagina's

Paas-perspectief

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 20 april 1962

De Wekker | 8 Pagina's