Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Ouderlingen reisden naar Apeldoorn

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Ouderlingen reisden naar Apeldoorn

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Enige honderden ambtsdragers reisden woensdag 17 oktober naar Apeldoorn om er hun jaarlijkse ouderlingenconferentie te houden. Onder hen was ook een groepje predikanten, wier aanwezigheid, naar voorzitter K. Geleynse uit Wildervank verzekerde, zeer op prijs werd gesteld. Dit in tegenstelling tot stemmen, die wel eens gehoord zijn, dat predikanten op de ouderlingenconferentie niet moeten komen. Ze horen ook bij de kerkeraad en 't is goed dat zij weten, zo vond de praeses, wat hier gebeurt, en hij meende dat het bepaald niet zo was dat zij domineerden.
Het openingswoord van de heer Geleynse was grotendeels afgestemd op de vorige maand gehouden Generale Synode onzer kerken. Sommigen zagen de synode met vrees tegemoet. Zou het tot een scheuring komen? Er ging een zucht van verlichting op toen het niet gebeurde. Verschillende scribenten spraken van een verblijdende saamhorigheid ondanks meningsverschillen. Voorzitter Geleynse achtte toch de vraag van betekenis „of de liefde tot het Woord van God ons ook op de praktische punten tot elkaar zal brengen".
Wat het jongste plenaire congres van de I.C.C.C. betreft en de discussie, die ter synode over deze organisatie werd gevoerd, de voorzitter meende dat het zaak is dat men zijn gedachten nog eens over de vragen, die hier rijzen, zal moeten laten gaan. Het is bepaald niet zo dat de Chr. Geref. Kerken door dik en dun met de I.C.C.C. meegaan, maar het ging hem te ver, dat in enige christelijke bladen (Fries Dagblad en Nieuwe Provinciale Groninger - Lz) de conclusie was getrokken dat het vertrouwen der Chr. Geref. Kerken in deze beweging een knak heeft gekregen. „De I.C.CC. blijft van groot belang voor de wereld".
De heer Geleynse, die ook een tekort in het preken signaleerde, waar z.i. op de kerkeraden eens wat meer over gesproken moet worden, besloot met te zeggen dat men er niet is met één keer per drie jaar een Generale Synode te houden. Men wordt koud noch warm als men constateert dat het werk van Gods Geest wordt gemist. „Als dat zo is, wordt het dan niet hoog tijd dat we te hoop lopen bij Gods troon met de vraag: Blijf bij ons Heere". Overigens wilde hij niet alleen klagen. Er is ook veel goeds waarvoor men dankbaar mag zijn.
Ter conferentie werden enkele schriftelijk ingediende vragen beantwoord, uiteraard zonder pretentie dat het hier om een „uitspraak" ging. Van de vragen noemen wij er één, omdat wij menen dat deze bij het kerkvolk lééft. Het krijgt soms inderdaad de indruk dat bij een doop de-mandie-doopt wat teveel accent krijgt. Bijvoorbeeld: als het een familierelatie betreft.
De vraag was: Mag een kerkeraad bewilligen in het verzoek van ouders hun kind niet door de pastor-loci, maar door een predikant, tot wie men zich op de een of andere wijze voelt aangetrokken, te doen dopen? Het antwoord was kort gezegd: „Het is geoorloofd als er geen onzuivere motieven aan ten grondslag liggen en een en ander niet tot een te lang uitstel van de plechtigheid leidt. Overigens is dit een zaak voor de kerkeraad".
Referent op de conferentie was ds W. van 't Spijker van Utrecht. Hij sprak over „Kerkrecht en kerkregering". Een onderwerp dat, naar voorzitter Geleynse zei, misschien met matige instemming was begroet, maar dat desondanks zeer belangrijk is. In de kerk dient alles met orde te geschieden. Er worden in dit opzicht nogal eens fouten gemaakt. Dan moeten er weer commissies komen om de wagen in het rechte spoor te krijgen.
Van het betoog van ds Van 't Spijker, dat met grote aandacht werd beluisterd, geven wij de volgende notities: Het is de verdienste van het gereformeerd kerkrecht dat het zo'n grote plaats geeft aan de ouderling. In onze kerken is geen dominocratie. Christus regeert door middel van het presbyterium. — De autonomie van de kerkeraad staat in het gereformeerd kerkrecht voorop. Het streeft er niet naar de synodetafels zo vol mogelijk te maken. — Ook in de wacht die betrokken wordt bij kansel en avondmaalstafel, komt het gereformeerd karakter van ons kerkrecht tot uiting. — De les van de historie is dat veronachtzaming van het kerkrecht leidt tot een volkomen ontbinding van het kerkelijk leven — Bestudering van het kerkrecht door de ambtsdragers is geboden.
Het einde van de conferentie, waarvoor ook de hoogleraren interesse toonden, kwam met een toespraakje van prof. W. Kremer over „Gods medearbeiders". Een bezinnend en opwekkend woord dat, met al het andere goede dat deze dag bood, de broeders stof tot nabetrachting schonk en nieuwe impulsen voor hun opdracht in hun gemeente — Gods opdracht en Gods gemeente.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 26 oktober 1962

De Wekker | 8 Pagina's

Ouderlingen reisden naar Apeldoorn

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 26 oktober 1962

De Wekker | 8 Pagina's