Drie in een

Het Pinksterfeest is voorbij.
Het feestloze gedeelte van het kerkelijke jaar staat weer voor de deur.
Zo beleven velen in de kerk het — helaas.
Weet u hoe dat komt?
Omdat men de christelijke heilsfeiten afzonderlijk viert: Kerstfeest los van Pasen; Pasen zonder Pinksteren en Pinksteren zelf hangt voor velen helemaal in de lucht. Als de feestdagen dan voorbij zijn, is het feest ook verleden tijd, maar het is nooit feest geweest!
Luister eens naar het slot van Petrus' tweede Pinksterpreek.
Petrus kon op en na Pinksteren preken.
Hij zag het en hij zei het.
De preek, gehouden ter verklaring van de genezing van de kreupelgeborene, eindigt met een machtige toepassing op Pinksteren. Daarom raak, omdat Petrus geen afzonderlijke feiten en feesten kent.

In één zin spreekt Petrus over Kerst, Pasen en Pinksteren; drie in één.
Het Kind Jezus — dat is de kribbe, de stal, de geboorte, de menswording. Hebt u Hem toen gezien? Bent u op de knieën gevallen? Hebt u aanbeden die Koning?
Maar het Kind is Man geworden, heeft gepredikt, geleden, is gestorven — maar dat was het einde niet, mannen van Jeruzalem.
God heeft Zijn Kind opgewekt!
U dacht wel dat u van Hem af was. U hebt er moeite genoeg voor gedaan. Het heeft u nogal wat geld gekost ook. En een hoop werk. Maar het is weer stil geworden in Jeruzalem.
Stil?
Mensen — nu is het pas goed begonnen.
Want diezelfde God, die Zijn Kind heeft opgewekt, heeft Hem voor de tweede keer gezonden.
U bedoelt?
Pinksteren — dat is Gods zending van het Kind Jezus, het rechtens opgewekte Kind.
Zo is het toch?
Pinksteren is de wederkomst van Jezus in de Geest. Straks komt Hij nog op de wolken, maar nu is Hij reeds teruggekeerd in de Geest.
Diezelfde Jezus.
Pinksteren was geen feest, dat niets met Jezus te maken had; integendeel — het had alles met Hem te maken.
Zonder Jezus geen Pinksterfeest.
Hij moest geboren worden en lijden om te kunnen opgewekt worden.
Maar Hij moest opgewekt worden om opnieuw gezonden te kunnen worden.
Pinksterfeest is Christusfeest.
De Pinkstergeest verkondigt Christus. Hij werkt op Christus aan, maakt plaats voor Christus, openbaart Hem aan het hart, doet naar Hem uitgaan, verenigt met Hem.

Waartoe zendt God Zijn Kind?
Dat kan nooit goed zijn, zeggen wij.
Maar lees het — is het geen wonder? — „tot u gezonden, opdat Hij u zegenen zou".
Zegenen — dat is omringd met het welbehagen Gods iemand laten gaan; dat is delen in Gods gunstverhouding.
De Geest wil zegenen zondaren, die vloek verdiend hebben.
Pinksteren brengt het heil tot zondaren. En dat heil, dat door geboorte, lijden, dood en opstanding verworven is, bedoelt te zegenen.
Om Pinksterzegen gaat het; zegen, die rust in Christus' werk. Maar dat werk, waar God Zelf achter staat, is dan ook geen theoretische of theologische aangelegenheid. Het bedoelt in het zondaarsleven in te gaan en mee te gaan als zegen.
Zegen — het is een afgesleten begrip. We zeggen het onnadenkend. We wensen het anderen toe alsof wij er over te beschikken hebben.
Waarin bestaat de Pinksterzegen nu concreet?
Schrik niet: dat is Pinksterzegen dat ieder heel persoonlijk afgebracht wordt van en zo zich afkeert van zijn boosheden, zijn zonden, zijn leven, door het vlees beheerst.
Ja, dat is Gods bedoeling dat er een keer komt in een mensenleven; dat hij zich naar God toewendt.
Dat kan geen mens van zichzelf.
Dat mag geen mens van zichzelf.
Daar is God Zelf voor in aktie moeten komen om dat mogelijk en werkelijk te maken.
Gods heilsapparatuur moest er aan te pas komen.
Maar nu het Kerst, Pasen en Pinksteren is geweest — nu kan het ook, nu mag het ook, nu moet het ook.

Dit is dan de spits van Pinksteren voor de praktijk van het leven.
Petrus brengt een praktische en concrete Christus-preek.
De boodschap is duidelijk.
Gods bedoeling laat er geen twijfel aan bestaan.
Wat is Zijn heilswil rijk!
De Pinksterspits richt zich op u.
Wilt u er voor dit jaar weer een punt achterzetten?
Bent u al afgebracht van uw boosheden?
Is de keer in uw leven reeds gekomen?
Is er een duidelijke breuk te zien?
Waar ligt uw levenselement?
Eerst tot u — vandaag zijn we nog bevoorrecht.
Hoe lang nog?
Gods verlossingswerk heeft maar één grote bedoeling.
Wie die bedoeling ziet en beleeft, toegewend naar die God, Die Zijn Zoon zond in het vlees en in de Geest, gaat van verwondering tot verwondering, van feest tot feest en verwacht de Redder als Rechter op de wolken.
Alleen waar Pinksteren „drie in één" wordt, kunnen we bidden: Kom Heere Jezus, kom spoedig.

J.H.V.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen