Reformed Churches van Nieuw Zeeland in synode bijeen

Van ds. L. Zwaan te Palmerston-North ontving de redactie een verslag van de synode van de Reformed Churches van Nieuw Zeeland. We geven dat verslag in ons blad gaarne een plaats en leven in de verte mee met deze met ons corresponderende kerken. Ds. Zwaan schrijft:
Nog levendig herinner ik mij hoe vreemd verbaasd ik rondkeek die eerste keer dat ik een synodevergadering meemaakte in Nieuw Zeeland.
De — kleine — vergadering van afgevaardigden in het midden rond de tafel. Daaromheen een wijdere kring van zeer gevarieerde samenstelling: Nijvere huismoeders met een breiwerk onder handen, en soms als het debat erg levendig wordt staan de pennen stil; jongelui die je eerder op de jeugdvereniging dan op een synodevergadering zou verwachten; ouderlingen die in vroeger jaren afgevaardigd zijn geweest, en die nu dit jaar de verdere ontwikkeling van het kerkelijk leven zoals dat op een synodevergadering tot uiting komt, niet willen missen.
Ik was toen kersvers uit Nederland aangekomen, en kende het Hollandse synodewerk als een ver gebeuren, dat met behulp van een zekere informatietechniek dichterbij het „kerkvolk" gebracht moest worden. Dan kijk je wel verrast op, als je de belangstellende gemeente van heinde en ver zelf ziet komen en luisteren naar de rapporten en discussies en besluiten uitgebracht door hun kerken in Synode bijéén.
Het is mooi dat het hier zo kan omdat onze kerk klein is, en de vergaderperiode van de synode beperkt. Om u maar precies in te lichten: De synode was vier dagen bijéén, van 19-22 mei 1964.
De Reformed Churches of New Zealand tellen alles tesamen nog geen 2000 leden verdeeld over 11 gemeentes. Nu in 1964 zijn er voor die 11 gemeentes 10 predikanten, een heel verschil met twee jaar geleden toen er op een gegeven moment 5 predikanten voor hetzelfde werk stonden. Een uitweg uit de noodsituatie van toen werd gevonden in velerlei richting. Twee predikanten werden sindsdien beroepen van de Orthodox Presbyterian Church in Amerika; één kwam er van de Reformed Churches in Australië, één van de Gereformeerde Kerken in Nederland, en één werd beroepbaar gesteld als predikant in de weg van art. 8 K.O. op grond van zijn singuliere gaven.
Deze veelsoortigheid van predikanten hier in de Reformed Church gaf ter synode wel aanleiding tot een brede variatie van inzicht en benadering ten aanzien van de vraagstukken die op tafel kwamen. De situatie zou te vergelijken zijn met een gesprek in Nederland tussen ambtsdragers van Christelijke Gereformeerde, van Gereformeerde, en nog een derde of zelfs vierde reformatorische achtergrond, maar dan bijéén niet als een vrijblijvende conferentie, maar als synode die is samengekomen tot wederzijds bindende besluiten.
Met een zekere zorg en voorzichtige verwachting werd het bijéénkomen van de synode tegemoet gezien. Met dankbaarheid denken allen die aan de vergadering deel gehad hebben terug aan de goede toon van het debat, de bereidheid om elkaar uit te laten spreken, en de moeite die de één toonde om de ander in zijn juiste bedoeling te verstaan. In zijn slotwoord kon de voorzitter, ds. Zorn van Hamilton, terecht spreken van een samenbindende toewijding en gehoorzaamheid aan het Woord van God.
Zo kwamen in goede samenwerking de volgende zaken aan de orde, en in sommige gevallen zelfs tot volledige afhandeling:
Het rapport van Deputaten voor de Catechese werd aangenomen, zodat aan de kerkeraden een algemeen en doorlopend leerplan voor de catechisatie kan worden voorgelegd. Onderling overleg op dit punt werd reeds door de vorige synode wenselijk geacht, opdat er ondanks veelvuldige verhuizingen, komen en gaan van predikanten, wisseling van consulent e.d. toch eenheid en regelmaat zou zijn in de kerkelijke instructie van de jeugd.
Het voorgelegde leerplan draagt geen star schematisch karakter, maar biedt voor elke leeftijdsgroep verschillende mogelijkheden al naar de plaatselijke situatie en de voorkeur van de predikant. Genoemde deputaten kregen een hernieuwde opdracht om de zaak van goede catechese in onze kerken te blijven bevorderen.
Een klein begin werd gemaakt met diakonaal werk voor de nood in de wereld. De gedachten richten zich op Formosa waarvan de armoede ons meer nabij is gekomen door verslagen van de zendeling die daar sinds kort namens onze kerken werkt.
Er was blijdschap en dankbaarheid over het rapport, van zendingsdeputaten. De vorige synode had opdracht gegeven voor het beroepen van een zendingspredikant voor Taiwan. Inmiddels zijn ds. en mevr. Oppelaar als eerste zendelingen namens onze kerken uitgezonden. Zij werken in nauw contact met de zending van de Christian Reformed Church en de Orthodox Presbyterian Church op Taiwan. Goede berichten worden regelmatig van hen ontvangen.
Ook het financiële zendingsverslag was zeer aanmoedigend. De kerken hadden 60% meer bijeengebracht dan volgens een door de vorige synode uitgewerkt quotasysteem van hen gevraagd was.
Ten aanzien van de oecumenische zaken werd besloten om in geen enkel opzicht een officieel contact te openen namens onze kerken met de Nationale Raad van Kerken in Nieuw Zeeland. Een positief nut kon niet gezien worden in deelname, en het nadeel van verwarring omtrent de principieel afgescheiden houding van onze kerken woog zwaar.
Rapport werd uitgebracht, dat de I.C.C.C. tot nu toe onze bezwaren tegen bepaalde aspecten van haar constitutie en politiek naast zich heeft neergelegd. Uitgesproken werd, dat wij ons lidmaatschap in de I.C.C.C. weinig waardig en christelijk zouden dragen door slechts na een eerste protestpoging ons terug te trekken. Het lidmaatschap van de Reformed Churches of New Zealand in de I.C.C.C. zal worden voortgezet, de bezwaren die we hebben zullen opnieuw naar voren gebracht worden, en de goede zaak van de I.C.C.C. zal naar onze beste krachten door ons bevorderd worden.
Door deputaten voor I.C.C.C.-werk werd met nadruk naar voren gebracht, dat onze kerken in de nationale organisatie van de I.C.C.C. gezegend werk hebben kunnen verrichten.
Voorts werd er besloten een broederlijke brief te zenden aan de Gereformeerde Kerken in Nederland waarin de bezwaren tegen de Wereldraad van Kerken zullen worden uiteengezet zoals wij die vanuit deze hoek van de wereld zien.
Als afgevaardigde naar de Gereformeerd Oecumenische Synode van 1963 te Grand Rapids gaf ds. de Graaf een positief en informatief verslag. Van de nauwere samenwerking en hechtere organisatie in dat oecumenisch verband werd met dankbaarheid kennis genomen.
De Synode vergaderde in het gebouw van de Reformed Church te Wellington. In het moderamen hadden zitting ds. R.O. Zorn van Hamilton als voorzitter; ds. A.I. de Graaf van Wellington als eerste secretaris; de heer F. Channing als tweede secretaris; ds. P. van der Schaaf als toegevoegd lid. Namens de Reformed Churches van Australië was prof. A. Barkley van het Reformed Theological College te Geelong aanwezig als een zeer gewaardeerde afgevaardigde.
Uiteraard zijn niet alle agendapunten in dit beperkte overzicht aan de orde gekomen, maar we hopen een redelijk representatief beeld voor u getekend te hebben, opdat we elkaar in Nederland en Nieuw Zeeland niet ongemerkt uit het oog zouden verliezen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen