Wie overwint . . .

Dat is een fascinerend, een boeiend woord, zowel in de wereld als in de kerk. Het is echter te vrezen: meer in de wereld dan in de kerk. In elk geval is hier over te praten met „kerk én wereld". Probeer het maar eens.
Wie overwint . . . is dat niet boeiend? Gaat het daar niet om, om als overwinnaar uit de strijd te komen?
Dit moet ieder mens toespreken. Waarom? Omdat geen mens nu bepaald het idee heeft dat hij als overwinnaar over de wereld gaat, zelfs niet al is hij zo fortuinlijk als de Griekse reder Onasis. We kunnen ons wel eens wat inbeelden, maar als per saldo toch de hele zaak de dood indraait, dan zijn we allemaal al gediskwalificeerd vóór we de vlag kunnen hijsen.
Ondanks dit is de mens bezeten van overwinningsroes.
U moet het die lui eens vragen die mee doen aan de Tour de France, die elk jaar des zomers in Frankrijk gehouden wordt. Wielrenners die zich bijna doodfietsen om de z.g. gele trui (de overwinnaarstrui te bemachtigen). Als je die nu eens éénmaal dragen mag. Als je maar eens éénmaal bejubeld werd. Al was het voor 1 dag. Dan ben je althans eens een keer overwinnaar geweest.
Wat is men op de olympiades verguld, als éénmaal de vlag in de hoogste top gaat. Olympisch overwinnaar. En wat kost het een strijd om zo v e r te komen, om éénmaal te overwinnen.
Maar wat zou het nu wezen, om ALTIJD AAN DE WINNENDE HAND te zijn. ALTIJD OVERWINNEN? Dat bestaat niet. Men mag eens een paar jaar titelhouder zijn . . . maar altijd? Waar moet die „kei" vandaan komen? Uit de kerk. U zegt? Uit de kerk.
Dat is dan zeker de beste kerk die er is. O neen, de twee woorden WIE OVERWINT, hier boven afgedrukt, zijn gesproken tot de minste van de zeven gemeenten, die in Openb. 2 en 3 genoemd worden. De brief aan de gemeente van Laodicea is de laatste van de 7, die door de verhoogde Christus aan Johannes op Patmos gedicteerd zijn. Wanneer u die 7 met elkaar vergelijkt, komt u tot de conclusie, dat in dit geval „lest, best" niet opgaat.
In de andere zes kerken komt altijd nog wel iets voor, waar de grote kerkvisitator Jezus Christus, een streep onder kan zetten, maar Laodicea kan alleen maar dóórgestreept worden; meer niet. Een gemeente waar niets gevonden wordt dat aangenaam is voor den Heere. Waar dus geen genade-werking van Christus gezien wordt. Ze hadden het evangelie gehoord en ook aangenomen. Men zegt wel eens je moet geloven en aannemen. Nu dat deden ze daar aan de lopende band, maar het deed hen niets. Het zette hen niet in brand. Er sloegen geen Pinkstervlammen uit die duiden op de werking des Heiligen Geestes. Het was alles-vreselijk gewoon. Het was er „doodrustig", met de klemtoon op dood. Ze zongen ook nog wel eens een liedje: hoe lieflijk glijdt het leven der geruste Laodicensers heen.
Intussen een levensgevaarlijke situatie. Men meende dat men rijk was, maar in werkelijkheid was men straatarm. Men was dus goed op weg om met een ingebeelde hemel verloren te gaan. Daarom sprak de Heere hen zo scherp aan en riep hen op om eens warm te worden van binnen. Warm voor Hem en voor Zijn heerlijke dienst. Er moest verandering komen — bekering. En als die kwam, dan werden ze van verliezers, overwinnaars. Dan komt dat woord: WIE OVERWINT.
Het typische is, dat hier ook gelezen mag worden: wie overwinnende is. Ze moeten met recht van slapende kerk, strijdende kerk worden.
En dan zo, dat ze geregeld aan de winnende hand zijn. Kan dat?
Loopt dat weer niet op een zware vergissing uit? Laten we eens zien.
De bijbel spreekt maar van één goede strijd; de goede strijd des geloofs. Van overwinning kan geen sprake zijn, zonder strijd. Maar ligt Gods kind in die strijd niet veelszins onder? Moet u eens nagaan waartegen hij het moet opnemen. U kunt haast wel zeggen: tegen de hele wereld. Immers de wereld ligt in het boze — juister nog in den Boze — ligt in het geweld van Zijn macht. Alles daar is Gode vijandig gezind. Daarom leeft ieder mens die de kant van Christus gekozen heeft in allerlei gevaren van verzoeking en strijd. Het is zelfs zo, dat toen iemand aan de Heiland vroeg, zijn er ook weinigen die zalig worden, hij ten antwoord kreeg: Strijdt gij om in te gaan door de enge poort. Hier ziet u ook duidelijk, zonder strijd geen ingaan in het koninkrijk der hemelen.
Let wel het gaat over de goede stijd des geloofs, die alleen uit genade gevoerd kan worden. Het is niet de strijd van de rijke jongeling maar van de arme zondaar. Maar hoe kan nu zo'n arm en machteloos mens in zichzelf aangesproken worden als een overwinnaar aan de lopende band?
WIE OVERWINNENDE is, betekent: nooit geen kamp geven, nooit bezwijken, kortom, in alle situaties overwinnaar ZIJN. Dat kan toch niet? Als het zo ligt, kunnen wij met de discipelen wel meekomen, die op een andere plaats zeiden: wie kan dan zalig worden? Daar is maar één antwoord op: wat onmogelijk is bij de mensen is mogelijk bij God.
Maar nu ben ik er nog niet uit. Hoe kan de Heere nu zeggen tegen een volk van wie Hij weet hoe zwak van moed en klein, zij zijn van krachten: WIE OVERWINNENDE is. Spot de Heere dan met de Zijnen? Neen, geenszins. Hij vergist zich niet in wat Hij tot hen zegt. Johannes zegt het zo: Want al wat uit God geboren is overwint de wereld, en dit is de overwinning die de wereld overwint, nl. ons geloof. Wat is dat dan voor geloof? Dit geloof: dat Jezus is de Zoon van God. Dat geloof is beslissend. Daarom jubelt Paulus ook: ik heb de goede strijd gestreden, ik heb het geloof behouden.
WIE OVERWINT, en weer vragen wij; wie is dat? Dan zegt diezelfde Paulus in 1 Cor. 15:57: Gode zij dank die ons de overwinning geeft. Er is geen sprake van dat wij die behalen zouden. God geeft haar door Jezus Christus onzen Heere. En die geeft Hij overal waar wettig gestreden wordt. Hij alleen heeft overwonnen. Hij heeft de overwinning behaald voor allen die Hem lief hebben gekregen . . . en Zijn geboden bewaren om die te doen. Daar hebt u de strijd weer.
Het geheim van hun overwinning is Christus. Ja ze zijn overwinnende, ondanks hun nederlagen. Hoor maar. Neem het voorbeeld van de ring bij bokswedstrijden. Satan heeft David en Petrus wel in de touwen geslagen. Naar zijn mening knock-out. Hij stond al af te tellen. Maar zie ze zijn weer opgestaan. Het geheim: Christus die gebeden heeft dat hun geloof niet ophoude. Hoewel zij zelf menen dat zij er nog eens aangaan. De duivel komt tot de ontdekking dat hij ze er niet onder krijgt. Het is zelfs zo, dat zij door de genade Gods . . . ten enen male de overhand behouden zullen. Gode zij dank, die ons te allen tijd doet triomferen in Christus.
Hoe groot is het goed dat Gij zult geven, hem wiens oprechte geest u liefheeft, die u vreest. Hoe groot? Wie overwint. Ik zal hem geven met Mij te zitten op Mijn troon, gelijk als Ik overwonnen heb en ben gezeten met Mijn Vader op Zijn troon. Die een oor heeft om te horen — al is het maar één oor — die MOET HOREN, wat de Geest tot de gemeenten zegt. Dat is het bevel des geloofs van Christus, op straffe van eeuwige verlorenheid, wie de Zoon ongehoorzaam blijft.

A.(Almelo) v.d. Gr.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen