Generale Synode 1965-1966 (I)

Opening
Dinsdagmorgen 11 januari - een koude wintermorgen. Op diverse plaatsen heeft het acht graden gevroren. De heerlijk verwarmde Aula vult zich langzamerhand met afgevaardigden. Het is na drie maanden een hartelijk weerzien.
Om ruim 10 uur laat de praeses de hamer vallen. We zingen Ps. 95:1 en 3 en luisteren naar Efeze 4:7-16. Na het gebed heet de voorzitter alle afgevaardigden welkom. In overeenstemming met het gelezen Schriftgedeelte hoopt hij dat ook deze vergadering dienstbaar zal zijn aan de opbouw van het lichaam van Christus.
We zullen ons moeten beraden op de vraag of de nu gevolgde werkwijze - vergaderen met een grote tussenruimte - goed werkt. Het is niet eenvoudig om de juiste gang voor het synode-werk te vinden.
Het korte openingswoord besluit de praeses met de bede dat Gods Geest ons leide.
Het blijkt bij het gehouden appèl, dat 3 primi-afgevaardigden zijn vervavngen door hun secundi: ds op den Velde door ds Baan; ds van der Ent door ds Slagboom; ds de Vries door ds v.d. Schaaf. De genoemde primi-afgevaardigden waren sinds oktober j.l. vertrokken naar een ander ressort.

Diakonale zaken
De praeses stelde enkele diakonale zaken aan de orde. Allereerst een instruktie van de P.S. van het Westen, die een wijziging beoogt in art. 25 en 26 D.K.O., rakend de taak van de diakenen.
Commissie IV adviseerde deze instruktie te aanvaarden. Na een bespreking over de woorden „zo nodig" en „zo mogelijk" wordt de instruktie aanvaard. Art. 26 luidt nu: ,,De diakenen zullen zo nodig, hetzij met andere diakonieën, hetzij met instellingen, die zich bewegen op het terrein van het diakonaal en maatschappelijk werk, geregeld kontakt onderhouden en zo mogelijk samenwerken voor de uitvoering van haar ambtelijke opdracht."
Een andere instruktie van het Westen beweegt zich ook op diakonaal terrein. Gevraagd wordt op welke wijze aan het diakonaat over de grenzen, waarover in 1962 werd gesproken, gestalte kan worden gegeven in het gebied waar onze kerken zendingsarbeid verrichten. Deze zaak krijgt een brede bespreking. Verschillende afgevaardigden spreken n.a.v. deze instruktie over de hulp in wereldverband. Het blijkt, dat de gedachte leeft, dat in de betreffende uitspraak van Haarlem-Santpoort alleen zou gedacht zijn aan de kerken op het zendingsterrein of aan kerken, die aangesloten zijn bij de I.C.C.C. Dit wordt ter Synode geargumenteerd ontkend. Sommige broeders doen een bewogen beroep op de Synode om konkreet aan te geven hoe we andere kerken kunnen steunen. Voorgesteld wordt Adma-deputaten in te schakelen. Zij kunnen in voorkomende gevallen van advies dienen. Maar terecht werd opgemerkt, dat deze zaak niet in de instruktie wordt genoemd. De Synode heeft te oordelen over de instruktie.
Overeenkomstig het voorstel van de commissie besluit de Synode deze instruktie niet te aanvaarden. In feite wordt trouwens reeds voldaan aan de bedoeling van de instruktie. De Generale Synode van 1962 wees - zij het bescheiden - een weg aan om Bijbelgetrouwe kerken te steunen, al of niet aangesloten bij de I.C.C.C. Indien dit besluit niet voldoet dan dient men bezwaren tegen dit besluit langs de kerkelijke weg aan de orde te stellen.

Emigratie en emeritering
Op een vorige synode-zitting kwam de vraag aan de orde of er een taak ligt voor onze kerken om steun te verlenen bij emeritering van predikanten of bij te dragen in de kosten van de verzorging van predikantsvrouwen en -wezen, behorende tot kerken, waarmee onze kerken in korrespondentie staan.
Commissie VI rapporteerde over deze materie. Zij konstateerde dat onze kerken in deze geen kerkrechtelijke verplichtingen hebben en dat, lettende op de stipulatiën welke gelden bij de korrespondentie met buitenlandse kerken hier wel mogelijkheden tot financiële steun aan die kerken aanwezig zijn.
Overeenkomstig het voorstel van de commissie besloot de Synode deputaten inzake emigratie en deputaten Correspondentie Buitenlandse kerken te attenderen op de zo juist genoemde mogelijkheid.

Bestudering t.a.v. de vragen art. 36 N.G.B.
De vorige Generale Synode benoemde een vijftal deputaten voor overleg met de Gereformeerde Kerken, die haar oordeel vroegen over een nieuwe formulering van de derde zinsnede van art. 36. De Synode van 1962 besloot te antwoorden aan de Gereformeerde Kerken dat het geen aanbeveling verdient tot wijziging van art. 36 over te gaan, als er ter zake niet genoeg klaarheid en eenparigheid bestaat in de kerken. Wel was zij van oordeel, dat deze zaak de aandacht van de kerken behoort te hebben, omdat de wijze waarop het in art. 36 bedoelde beginsel onder woorden is gebracht, in de kerken vragen en bedenking oproept. Daarom verklaarde de Synode zich bereid hieromtrent nader overleg te plegen.
Er is een samenspreking geweest tussen onze deputaten en die van de Gereformeerde Kerken. Onze deputaten vroegen aandacht voor de richtlijnen, die de Synode van 1962 aan haar deputaten gaf en niet het minst voor de vierde richtlijn. Wanneer de gehele derde zinsnede van art. 36 zou vervallen, zou een gewichtig beginsel in dit artikel worden gemist, nl. dat de overheid binnen de grenzen van haar bevoegdheid de geboden Gods ook waar het de Dienst des Heeren betreft, heeft te doen eerbiedigen. Deputaten gaven de Synode in overweging - omdat de Gereformeerd Oecumenische Synode van 1963 de kerken heeft gevraagd om haar houding te bepalen en het van Geref. zijde op prijs wordt gesteld, dat wij ons nader verklaren inzake de roeping van de overheid t.o.v. de dienst des Heeren - deputaten te benoemen met de opdracht om na te gaan hoe op een duidelijke wijze tot uitdrukking kan worden gebracht wat in de ,,conclusies van 1928" een gewichtig gedeelte, en in de ,,richtlijnen van 1962" een gewichtig beginsel genoemd is.
De rapporterende commissie maakte van deze overweging een voorstel. De Synode nam dit voorstel met algemene stemmen aan nadat in een korte bespreking duidelijk was geworden, dat het hier niet ging om een verandering in art. 36, maar wel om een duidelijke toelichting.

Gereformeerd Oecumenische Synode
Het rapport van Deputaten Eenheid Gereformeerde Belijders en Korrespondentie Buitenlandse Kerken was in de vorige zitting niet geheel afgehandeld. Het gedeelte dat betrekking heeft op de Geref. Oec. Synode resteerde nog, al kwam het zijdelings ter sprake.
Allereerst besloot de Synode het verzoek van de G.O.S. om geïnformeerd te worden inzake herziening van art. 36 N.G.B, te leggen in handen van deputaten ad hoc.
Aan het verzoek om een korrespondent aan te wijzen, die voortdurend kontakt onderhoud met de door de G.O.S. ingestelde zendingsdeputaten, was in feite reeds voldaan.
Verder besloot de Synode de begroting van de G.O.S. van 1963 te aanvaarden en 5 procent van die kosten te dragen en deputaten op te dragen blijvend aandacht te schenken aan grootte en percentage van de kosten.
Over de afvaardiging naar de G.O.S. werd vrij breed gesproken. De P.S. van het Westen stelde per instruktie voor de afvaardiging naar de G.O.S. voortaan rechtstreeks te doen geschieden door zelf een aantal primi-afgevaardigden aan te wijzen met de nodige secundi en tertii. Commissie II voelde voor deze gedachte. Maar ter Synode werd deze gedachte uitsluitend om praktische reden bestreden. Het is vrijwel onmogelijk om drie jaar tevoren, als de agenda nog niet bekend is, reeds afgevaardigden aan te wijzen.
De agenda kan aanleiding geven om te zien naar bepaalde deskundigen. De Synode besloot afgevaardigden te zenden naar de G.O.S. en hen op te dragen om in gebondenheid aan Gods Woord, in overeenstemming met de grondslag en volgens de regels met betrekking tot de G.O.S. deel te nemen met de werkzaamheden van de G.O.S. en hun tevens op te dragen zo spoedig mogelijk aan de Generale Synode rapport uit te brengen over hun handelingen en adviezen te geven, met afschrift aan deputaten voor de korrespondentie met buitenlandse kerken. Voorts besloot de Synode deputaten voor korrespondentie met buitenlandse kerken op te dragen om afgevaardigden aan te wijzen in naam van de Synode. Deze deputaten krijgen ook de opdracht de besluiten van de G.O.S., gezien hun adviserend karakter, aan de Generale Synode ter beoordeling en eventuele bekrachtiging voor te leggen. Ook dienen deze deputaten kontakten in het verband van de G.O.S. te onderhouden en uit te voeren hetgeen ligt in de lijn van de besluiten van de Generale Synode.
Het was kwart over drie toen de praeses de behandeling van deze zaken afsloot. We sluiten voor deze week hiermee ook ons verslag.

J. H. V.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen