Gestoorde bruiloft

Vanouds was onder Israël de bruiloft in eer. Van onze Heiland is bekend dat Hij met Zijn discipelen de bruiloft te Kana bezocht en zelfs water in wijn veranderde.

Op geestelijk gebied is er eveneens sprake van bruiloft. In de H.S. wordt de verhouding van de Heere en Zijn volk Israël voorgesteld als een huwelijksvereniging. Wanneer Israël van de Heere afwijkt heet dat hoererij. Blijkens de N.T. openbaring hebben wij ons speciaal de Heere Jezus Christus als Bruidegom te denken en de gemeente der gelovigen als Bruid. Als er sprake is van bruiloft, gaat het om de zalige gemeenschap in verborgen omgang met de Heere. Dan zingt de Bruid het bruiloftslied: Ik ben zeer vrolijk in de Heere! En van de Bruidegom lezen wij: Hij zal over u zeer vrolijk zijn met blijdschap, Hij zal zwijgen in Zijn liefde. Hij zal Zich over u verheugen met gejuich. De voorstelling is deze: de Heere zal in heilig en innig welgevallen en in grote liefde als verzonken in stil genieten op Zijn uitverkoren Bruid neerzien, om daarna opeens vrolijk op te springen en in blijde jubel los te breken .. .
Toen de Heere met Zijn discipelen op aarde rondwandelde, moet dat ook een féést zijn geweest. Natuurlijk kon er toen geen sprake zijn van vasten en treuren. Feitelijk was Israël slechts éénmaal per jaar het vasten voorgeschreven en wel op de Grote Verzoendag, maar de Farizeeën deden het wel tweemaal per week: op maandag, omdat Mozes op een maandag de Sinaï zou hebben beklommen, en op donderdag, omdat Mozes op een donderdag weer zou zijn afgedaald. De discipelen van Johannes vastten ook geregeld.
Nu was het hun opgevallen dat de discipelen van Jezus dat niet deden. Waarschijnlijk was het net maandag of donderdag. En kijk toch eens: daar zitten ze met elkaar in het huis van Mattheüs met tollenaren en andere zondaren aan de maaltijd. Verbaasd informeren zij bij de Heere hoe dat mogelijk is. De Heere wijst er dan op dat zijn discipelen bruiloftgasten zijn, omdat zij ook hier met Hém verkeren. Het zou toch nergens naar lijken, hun thans het eten en drinken te verbieden. Dat doet men toch ook niet op een gewone bruiloft.
Maar - zo voegt de Heere er meteen ernstig aan toe - de dagen zullen komen, wanneer de Bruidegom van hen zal weggenomen zijn. Stel u zich voor: er wordt ergens een bruiloft gevierd, doch opeens komen er b.v. bandieten die de bruidegom ontvoeren. Welnu, zo voorspelt de Heere met grote zekerheid, straks zal men Mij, de ware Bruidegom, wegrukken. De bruiloft zal worden gestoord!
Wij begrijpen dat de Heere hier van Zijn lijden en sterven spreekt. Hebben Zijn discipelen dat begrepen? Ach, zij verstonden nog zo weinig dat Sion door recht moest verlost worden. Zij begrepen nog niet dat totnutoe de gelovigen op krediet waren zalig geworden en dat thans de tijd aanbrak dat de rechtvaardige Rechter de prijs van Christus' bloed zou ontvangen ter voldoening aan de eisen van zijn recht. De prijs was hoog. Nooit werd een Bruid zó duur gekocht.
Na dit ernstige woord ging de bruiloft eerst nog wel door. Tot zelfs in de bekende zaal waar het H. Avondmaal werd ingesteld en waar nog heerlijke bruiloftsliederen werden gezongen: Niet ons, o Heere, niet ons, maar Uw Naam zij d' eer... Ik heb lief, want de Heere hoort mijn stem... Looft de Heere, want Hij is goed...
Maar daarna ging het gezelschap in het middernachtelijk uur naar Gethsemané. En toen gebeurde het. De vijanden hadden heimelijk vergaderd en naderden met zwaarden en stokken...
O wat een nacht! De discipelen zullen het nooit vergeten: opeens waren zij zonder Bruidegom in hun midden! Toen hebben zij gevast.
De bruiloft was afschuwelijk verstoord. Maar Gode zij dank! deze was niet voor goed beëindigd, doch slechts tijdelijk gestoord. De Zoon betaalde de prijs van Zijn bloed. De Vader was voldaan en wekte Zijn Zoon weer op. De bruiloft kon worden voortgezet. Wat werden de discipelen weer blij. Maria, zo riep de Heere opeens. En Maria sprak verwonderd: Rabbouni! Ook nadat de Heere ten hemel was gevaren ging de bruiloft door. Immers naar Zijn Godheid, Majesteit, genade en Geest wijkt Hij nimmermeer,..
Het leven van de gelovige is feitelijk een doorgaande bruiloft. Een Christen mag ook in dit atoomtijdperk blij zijn. Paulus wekt ons aldus op: verblijdt u te allen tijd. Wie de verborgen omgang met de Heere kent is een gelukkig mens. Van de kamerling lezen wij dat hij zijn weg met blijdschap reisde. Daar zijn mensen die hun schouders bezorgd ophalen over een opgewekte Christen. En toch is een somber en triestig leven van de gelovige in strijd vooral met de Nieuwe bedeling. De Heere heeft beloofd: En zie. Ik ben met u alle de dagen tot de voleinding der wereld. Blijdschap is één van de vruchten van de H. Geest en behoort dus tot de kern en het wezen van het nieuwe leven.
Naarmate er Christelijke blijdschap is, is men bekwaam voor zijn taak.
Maar wordt thans nooit meer de bruiloft gestoord? Was het maar zo! Christenen kunnen nog vaak het gevoel hebben dat hun Bruidegom is weggenomen. Dat kan o.m. gebeuren als wij de H. Geest hebben bedroefd door ons afhoereren.
Heil ons, als de Bruidegom Zich weer aan ons openbaart door Zijn Woord en Geest. Het behoeven heus niet altijd bijzondere openbaringen te zijn die de gestoorde bruiloft weer doen voortgaan: als men maar weer bidden en danken kan, als men maar weer zingen en luisteren kan, als men maar weer Gods Vaderhand opmerkt, als men maar weer leeft uit de beloften Gods.
Eigenlijk wordt de bruiloft nooit volkomen verstoord. In Joh. 16 lezen wij: Uw hart zal zich verblijden en niemand zal uw blijdschap van u wegnemen.
In de hemel wordt de bruiloft nooit meer gestoord. Wat zullen daar de bruiloftsliederen vrolijk opklinken. De bruid zingt tot eer van de drieënige God en de Bruidegom juicht: Ik ben dood geweest, zie. Ik ben levend tot in alle eeuwigheid! En de dienende geesten zingen ook opgewekt mede..
Zalig zijn zij die geroepen zijn tot het Avondmaal van de bruiloft des Lams! Ik denk niet dat er velen uit onze kringen uitgenodigd zullen worden tot de koninklijke bruiloft van onze kroonprinses. Als dat met u het geval zou zijn, dan zou u zich bijzonder geëerd gevoelen. Maar wat oneindig veel heerlijker is: wij worden allen genodigd tot de bruiloft van het Lam Gods, de Koning van alle koningen. Maar het bruiloftsfeest begint hier op aarde al. Komt tot die bruiloft! Indien u, die dit leest, de nodiging halsstarrig weigert, weet dan, dat de bruiloft aanstonds vervuld zal worden met aanzittende gasten, maar dat u daar ontbreekt.
Kunt u die gedachte verdragen?

Doesburg, Tijmes

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen