Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Christendom en wereldbevolking

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Christendom en wereldbevolking

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

In ,,ons Kerkblad", orgaan van de Geref. Kerken in de classis Arnhem schrijft dr. J. v.d. Linden een interessant artikel, dat op deskundige wijze het aandeel van het christendom in de wereldbevolking belicht. Er worden beklemmende cijfers gegeven. Maar men leze zelf: Inderdaad: er is veel werk te doen. De prediking van het Evangelie is het belangrijkste wat de wereld nodig heeft.

HOE IS DE STAND?
Het aandeel van het christendom in de wereldbevolking
Onlangs is weer verschenen, het is al de vierde druk, de zo bekende wereldzendingskaart, die de stand van de wereldgodsdiensten en de zending uitbeeldt en nauwkeurig registreert. Nog altijd is aan deze uitgave verbonden de naam van de man, die het initiatief nam tot deze uitgave en zelf met uiterste zorgvuldigheid de eerste drukken verzorgde, prof.dr. M. Schlunk, de eerste zendingshoogleraar in Tübingen. De statistiek van deze kaart is een van de meest betrouwbare bronnen voor de cijfers betreffende de wereldgodsdiensten. Nu wij de laatste tientallen jaren getuige zijn van een geweldige opmars van enkele dezer wereldgodsdiensten, werd met te meer belangstelling naar deze uitgave uitgezien. De grote vraag waarom het gaat is deze. Zal het christendom zijn aandeel in de wereldbevolking kunnen handhaven, of moeten wij ermee rekenen, dat procentsgewijze het aantal christenen achteruit zal gaan?
Hier volgt nu een tabel, die duidelijke taal spreekt. U moet deze cijfers eens aankijken en Uw eigen conclusies maar trekken. O ja, het is Goddank niet zo, dat het christendom op alle fronten op de terugtocht is. In meer dan één werelddeel geldt ook vandaag het woord van de grote Herder der schapen: „Ik heb nog andere schapen, die van deze stal niet zijn". Maar ook voor een enkel werelddeel gaat in vervulling dat andere dreigende woord: „Ik zal uw kandelaar van uw plaats wegnemen". En: „Als de Zoon des Mensen komt, zal Hij ook geloof vinden op de aarde?
Christenen: 877 miljoen
Buddhisten: 490 miljoen
Islamieten; 427 miljoen
Hindus: 380 miljoen
Confucianen: 300 miljoen
Animisten: 150 miljoen
Shintoïsten: 34 miljoen
Taoïsten: 30 miljoen
Joden: 13 miljoen
Zonder godsdienst; 591 miljoen

Om maar met het laatste cijfer te beginnen. Er leven dus vandaag bijna 600 miljoen mensen, die met elke vorm van godsdienst hebben gebroken. Wij zullen daarbij allereerst moeten denken aan Rusland en China, de landen achter het ijzeren gordijn, overal daar waar ze godsdienst beschouwen als opium voor het volk. Maar het zijn niet alleen deze landen waar een steeds groter deel van de bevolking zich afzijdig houdt van alle godsdienst. Ook in Noord-Amerika geeft bijna een derde deel van de bevolking op, dat ze het zonder God kan stellen. En wie geen vreemdeling is in Europa, weet dat ook hier de gesaeculariseerde, de verwereldlijke massa zich erop laat voorstaan atheïst te zijn.
Zes honderd millioen mensen dus, die zonder God en dan, naar het evangelie, ook zonder hoop in de wereld leven. Deze getallen kijken ons aan en als ze goed tot u doordringen zullen ze u ook schokken. Dit zijn de mensen, die voor een groot deel komen uit het christelijke westen. Zij hebben het Woord eens gehoord en zijn verlicht geweest. Is het dan zo, dat toch de nacht daalt en ook hier de kandelaar van zijn plaats wordt gerukt? Om ons heen zien we al duidelijker de tekenen van een post-christelijke wereld- en levensbeschouwing en de cijfers tonen aan, dat dit proces in onze landen zich gaat versnellen.

Geen reden tot optimisme
Als wij daarentegen naar andere delen in de wereld kijken, verandert het beeld aanmerkelijk. Het blijft een feit, dat het christendom nog altijd de godsdienst is met de meest aanhangers. Ja, men kan stellen, dat het christendom eigenlijk de enige wereldgodsdienst is. Wij noemen de islam, het buddhisme en het hinduisme wel wereldgodsdiensten, maar een blik op de kaart toont, dat deze godsdiensten zich beperken tot Azië en Afrika, terwijl het christendom over alle werelddelen verspreid zijn steunpunten heeft. Nog staat het christendom aan de top. Als u de 35 millioen zondagsschoolkinderen in de Verenigde Staten meetelt en allen die dooponderricht ontvangen, dan komt u op een totaal van 950 millioen. Dan zou 1 op de 3 mensen in de wereld in enig contact staan met de kerk. Wie aan de veilige kant wil blijven en het getal 877 millioen aanhoudt, ziet dan, dat meer dan 20% van de wereldbevolking tot de christelijke kerk behoort.
Maar zullen deze verhoudingen zo blijven? Wie aan het werk van de zending denkt, weet - en de statistiek bevestigt dat ook duidelijk - van grote overgangen naar het christendom in de landen van Afrika en Azië. In die werelddelen zijn meer dan negentig millioen mensen tot het geloof in de Heer gekomen en volgen Hem. Even word je daar stil van. Dit is dan de vrucht van wat de kerken in gehoorzaamheid aan hun Heer in vaak moeizame arbeid hebben mogen zaaien.
Het zal ons echter de ogen niet mogen sluiten voor een andere ontwikkeling, die parallel daarmee loopt. Niet alleen het christendom is in deze werelddelen gegroeid, maar ook de bevolkingsgroei nam met enorme sprongen toe.
Als we de groei van de wereldbevolking en die van het christendom naast elkaar leggen, dan zal de uitkomst daarvan ons wel tot nadenken moeten stemmen.
Telde het christendom in 1907 nog bijna 35% van de wereldbevolking, in 1954 was dit gedaald tot 32,1% en in 1963 zijn we al gedaald tot beneden de 30%. En het gaat in versnelde pas. En dat ondanks de geweldige toename van de kerken in Azië en Afrika, ondanks de negentig millioen die de gelederen kwamen versterken.

De verwachting voor de toekomst
Nu is één ding bijzonder opvallend en het is een verschijnsel, dat ons in het totaalbeeld moed kan geven. Het christendom groeit daar het hardst waar ook de bevolkingstoename het grootst is. Uit het volgende staatje, waarin u een vergelijking vindt van de gang van de wereldbevolking in de verschillende continenten is duidelijk een sterke verschuiving af te lezen:

1900 1963 2000
Noord Amerika 5,2 6,7 5,0
Europa Midden- en Zuid 27,3 20,8 25,1
Amerika 4,1 7,1 9,4
Australië 0,4 0,6 0,5
Afrika 7,7 8,5 8,2
Azië 55,3 56,3 61,8

Azië en Latijns-Amerika nemen het sterkst toe, Afrika blijft merkwaardigerwijze ongeveer gelijk, terwijl het aandeel van Europa en Noord-Amerika daalt.
In enkele delen van Azië en Afrika houdt het christendom de tred van de bevolking bij. Ik denk b.v. even aan de Congo. De missie geeft hier op een totaal van 7.5 millioen christenen, en de zending voegt daarbij haar getal van 2.5 millioen. Hier is dan ongeveer de helft van de bevolking in zeer korte tijd tot het christendom overgegaan. In Ghana ziet u hetzelfde verschijnsel.
Naast Zuid Afrika zijn hier dus twee landen, waar het christendom op mars is.
De Philippijnen zijn voor 90% christen en in Indonesië groeide het tot een totaal van tien millioen, bijna 10% van de hele bevolking.
En welke verwachtingen mogen we koesteren van Zuid Amerika, waar de protestantse kerk overal snel veld wint en vele religieuze stromingen duizenden in hun ban houden?
Als dan in Noord Amerika en Europa het christendom aan betekenis inboet, zijn hier dan tekenen, die er op wijzen, dat de balans in evenwicht wordt gehouden?
Eén ding kan hier in elk geval worden gezegd. Het is de zending die op haar trouwe arbeid de geweldige toename in Azië en Afrika heeft mogen zien. Zending en missie hebben hier de oogst mogen binnenhalen. En de kerken hebben hun roeping daarin verstaan.
In 1903 stonden er 15.000 zendelingen in het veld. In 1963 waren het er 43.000, die de fakkel van het evangelie droegen tot in de verste landen.
En wat het meest verheugde was het feit, dat onder die allen er een vijfhonderd waren uit de ,,jonge" kerken zelf. Velen, ik heb ook de indruk onder onze mensen, denken nog steeds maar, dat zij alleen ontvangende partij zijn, daar ze nog steeds terzijde gestaan moeten worden met geld en mensen. Nu er echter uit hun midden al vijf honderd zendelingen uitgingen naar andere landen, is het een-richtingverkeer doorbroken.
Het zegt ons iets van wat er leeft in deze kerken aan echte zendingsdrang. Zij hebben het bevel zelf nu gehoord en gingen uit. Zij zijn niet langer de ontvangers, zij geven nu zelf ook.
Wie weet zullen wij binnen niet al te lange tijd ook in ons midden hun arbeiders mogen begroeten. Zij dringen zelf daarop sterk aan. Ze hebben ginds ook iets geconstateerd van de verzwakking van het christelijk front in Europa en van het nieuwe heidendom dat hier groeit. In de worsteling van de kerk willen zij ons niet alleen laten staan.
Ginds werd het hun al duidelijk, dat het christendom, wil het zijn plaats in deze wereld behouden alle hens aan dek zal moeten brengen.
De bruggehoofden voor het komend Koninkrijk mogen niet in handen vallen van de oprukkende wereldgodsdiensten.
De nieuwe cijfers spreken duidelijke taal. Er blijft maar één taak voor de kerk in heel de wereld: Zijn Werk wacht, treedt dan aan!

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 12 augustus 1966

De Wekker | 8 Pagina's

Christendom en wereldbevolking

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 12 augustus 1966

De Wekker | 8 Pagina's